جایگاه جامعه مدنی و کنشگران غیردولتی در سیاستگذاری عمومی ایران (1392-1384)

الموضوعات : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

نادیا آقارضایی طرخورانی ¹ (دانشجوی دکتری رشته سیاستگذاری عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی قم، ایران.)
علی محسنی ² (استادیار،گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی قم، ایران.)
محمدحسن الهی منش ³ (استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی قم، ایران)

تاريخ الإرسال : 19 السبت , شوال, 1440 تاريخ التأكيد : 19 السبت , شوال, 1440 تاريخ الإصدار : 17 الأربعاء , رمضان, 1440

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

جامعه مدنی و کنشگران غیردولتی در عصر جدید از بازیگران مهم صحنه سیاسی و به عنوان یکی از عوامل مؤثر در مدیریت و اداره جامعه نقش مهمی ایفا کرده و همچنین به صورت ابزاری مؤثری برای تأثیرگذاردن بر رفتار و عملکرد دولت به ویژه در عقلانی ساختن قدرت دولتی عمل می‌کنند. تبیین جایگاه جامعه مدنی و کنشگران غیردولتی در سیاستگذاری عمومی دولت نهم و دهم به عنوان هدف این پژوهش مدنظر قرار گرفته است. استدلال اصلی این مقاله این است که در دولت نهم و دهم جامعه مدنی و کنشگران غیردولتی در سیاستگذاری عمومی به حاشیه رانده شدند و از نقش و مشارکت محدودی برخوردارند. در این پژوهش سعی شده است با روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای، جایگاه نهادهای مذکور در سیاستگذاری عمومی دولت‌های نهم و دهم در چارچوب مدل نهادی، و در دو حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

المصادر:

1.    اخوان کاظمی، بهرام (1388). گفتمان عدالت در دولت نهم. معرفت سیاسی، 2، 202-243.
2.    آدمی، علی (1389). راهبرد نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: دیدگاه‌ها، زمینه‌ها و فرصت‌ها. مطالعات سیاسی، 2(7)، 97-126.
3.    ازغندی، علیرضا (1385). مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی سیاسی ایران. تهران: قومس.
4.    ازغندی، علیرضا (1389).چارچوب‌ها و جهت‌گیری‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. تهران: نشر قومس.
5.    بشیریه، حسین (1385). جامعه‌شناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
6.    جوانزاد، سمانه (1392). بررسی مقایسه‌ای گفتمان سیاست خارجی ایران. دوران ریاست جمهوری آقایان خاتمی و احمدی‌نژاد. پایان نامه کارشناسی‌ارشد، رشته روابط بین‌الملل، رشته دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
7.    چاندوک، نیرا (1377). جامعه مدنی و دولت (کاوش‌هایی در نظریه سیاسی). ترجمه فریدون فاطمی و وحید بزرگی، تهران: نشر مرکز.
8.    حجاریان، سعید (1379). جمهوریت: افسون‌زدایی از قدرت. تهران: طرح نو.
9.    حجتی‌پور، علیرضا (1395). بررسی تأثیر گفتمان فرهنگی دولت‌ها بر سیاست فرهنگی مقایسه دولت‌های خاتمی و احمدی‌نژاد. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، رشته علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم سیاسی.
10.    دای، تامس (1387). مدل‌های تحلیل سیاستگذاری عمومی. مطالعات راهبردی، 11(1)، 43-74.
11.    دهشیری، محمدرضا (1378). تأثیر جامعه مدنی در سیاستگذاری خارجی جمهوری اسلامی ایران. اطلاعات سیاسی – اقتصادی، 145 و 146، 12-28.
12.    دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1386). ضرورت و الزامات منطقه‌گرایی در تحقق برتری منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران ، نگرش راهبردی، 87، 57-88.
13.    دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1386). ضرورت و الزامات منطقه‌گرایی در تحقق برتری منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران. نگرش راهبردی، 87 ، 57-88.
14.    سپهر، محمدمهدی (1396). بررسی مبانی فکری و عملکردی دولت نهم و دهم. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم سیاسی.
15.    سرمدی، پرستو (1389). بررسی مقایسه‌ای گفتمان رسمی در مورد زنان و گفتمان نشریات و تشکل‌های غیردولتی زنان (دوره زمانی 1384-1357). پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، رشته مطالعات زنان، دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی.
16.    شورچی، حافظ (1395). مقایسه رویکرد توسعه‌ای دولت‌ها در جمهوری اسلامی ایران (1392- 1376). رساله دکتری، رشته علوم سیاسی- جامعه‌شناسی سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده علوم سیاسی.
17.    فروزنده دهکردی، لطف‌اله، و وجدانی، فؤاد (1388). سیاستگذاری عمومی چیست. مجله سیاسی- اقتصادی، 270-269، 180-207.
18.    فلاحی، سارا (1386). بررسی مقایسه‌ای دیپلماسی هسته‌ای دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد، پژوهشنامه علوم سیاسی، 2(1)، 53-86.
19.    قلی‌پور، رحمت‌اله، و غلام‌پورآهنگر، ابراهیم (1389). فرایند سیاستگذاری عمومی در ایران. تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
20.    گرمابی، صفدر (1392). بررسی توسعه سیاسی در دوران ریاست جمهوری احمدینژاد. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، رشته علوم سیاسی، دانشگاه یزد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
21.    مرکز پژوهش‌های اسناد ریاست جمهوری (1387). دولت اقدام. تهران: نشر جمهور ایران.
22.    ملک‌محمدی، حمیدرضا (1383). مدرس و سیاست‌گذاری عمومی. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی

1. Adami, A. (1389). The strategy of looking at the East in Islamic Republic of Iran Foreign Policy: Views, backgrounds, and opportunities. Political Studies, 2 (7), 97-126. [in Persian]


2. Akhavan Kazemi, B. (1388). Justice discourse in the ninth government. Political Maarifat, 2, 202-243. [in Persian]


3. Azqandi, A. (1385). An Introduction to Sociology of Iran Policy. Terhran: Qomes Publication. [in Persian]


4. Azqandi, A. (1389). Frameworks and ORIENTAtions of Islamic Republic of Iran Foreign Policy. Tehran: Qomes Publication. [in Persian]


5. Bashiriyeh, H. (1385). Political sociology. Tehran: Ney Publication. [in Persian]


6. Chandok, N. (1377). Civil Society and government (an investigation in political theory). Translation of Fereidon Fatemi and Vahid Bozorgi, Tehran: Markaz Publication. [in Persian]


7. Dai, T. (1387). The analysis models of public policy making. Strategic Studies, 11 (1), 43-74. [in Persian]


8. Dehghani Firozabadi, S. J. (1386). The necessity and requirement of regionalism in realizing regional supremacy. Strategic Attitude, 87, 57-88. [in Persian]


9. Dehqani Firozabadi, S. J. (1386). The Necessity and requirement of regionalism in realizing regional supremacy. Strategic Attitude, 87, 57-88. [in Persian]


10. Dehshiri, M. (1387). The impact of civil society in foreign policy-making of Islamic Republic of Iran. Economic-Policy Information, 145 and 146, 12-28. [in Persian]


11. Fallahi, S. (1386). The Comparative Study of Nuclear Diplomacy in the Presidential Terms of Khatami and Ahmadinejad. [in Persian]


12. Frozandeh, L. (1388). What is Public Policy-making. Political- Economic Journal, 269-270, 180-207. [in Persian]


13. Garmabi, S. (1392).The review of political development in presidential terms of Ahmadinejad. M.A. Thesis. Yazd University, Literature Faculty. [in Persian]


14. Hajarian, S. (1379). Republicanism; repulsion of power. Tehran: Tarhenew. [in Persian]


15. Hojatipor, A. (1395). The study of the impact of government’s cultural discourse: the comparison between the governments of Khatami and Ahmadinejad. Islamic Azad University in Qom, Political Sciences Faculty. [in Persian]


16. Javanzad, S. (1392). The comparative study of foreign policy discourse in Iran. for the Presidency of Mr. Khatami and Ahmadinejad. M.A Dissertation, Tehran University, Faculty of Law and Political Sciences. [in Persian]


17. Malek Mohammadi, H. R. (1383). Modarres, and public policy-making. Tehran: Centre of Islamic Revolution Documents. [in Persian]


18. Qolipor, R., & Qolampor Ahangar, E. (1389). The process of public policy making in Iran. Tehran: Research Centre of Islamic Consultative Assembly. [in Persian]


19. Research Centre of President (1387). Action government. Tehran: Iran’s Jomhor Publication. [in Persian]


20. Sarmadi, P. (1389). The comparative study of formal discourse about women and discourse of non-governmental publications and non-governmental organizations for women (in period of 1384-1357). Al-Zahra University, Social and Economic Sciences Faculty. [in Persian]


21. Sepehr, M. M. (1396). The study of the ninth state’s intellectual and functional foundations. Qom Islamic Azad University, Political Sciences Faculty. [in Persian]


22. Shorchi, H. (1395). The comparison of states’ developmental approach in Islamic Republic of Iran (1376-1392). Allameh Tabatabaee University, Political Scienes Faculty. [in Persian]