اجرای اجباری تعهّد در برابر نقض قرارداد از دریچه ی حقوق مصر و فقه اهل سنّت
الموضوعات :
حمید میری
1
(گروه ادبیات و زبان فارسی، دانشگاه گنبد کاووس.)
غلامحسین افراس
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد بوشهر)
سامان متقی شهری
3
(وکیل دادگستری)
الکلمات المفتاحية: اجرای اجباری تعهّد, هشدار, شیوه‌های مستقیم و نامستقیم,
ملخص المقالة :
چه در حقوق مصر و چه فقه اهل سنّت، در صورت نقض قرارداد، نخستین حقّ متعهّد، درخواست اجرای اثر اصلی پیمان است. از همین روی از سوی قانونگذار و شارع اسلامی، بر پایه‌ی گونه‌ی تعهّد قراردادی، شیوه‌هایی پیش‌بینی شده است. بدین‌سان، گاه تعهّد قراردادی به خواست قانون پدید می‌آید هرچند متعهّد آن را نخواهد، گاه حکم دادگاه پدیدآورنده‌ی آن است هرچند متعهّد در هیچ-یک از نشست‌های رسیدگی حاضر نشود، گاه از دارایی متعهّد به عنوان ابزاری برای انجام تعهّد بهره-برداری گشته و گاه که تعهّد جز از راه فعل متعّهد پدیدآمدنی نیست، با کاربست زور و فشار پدیدار خواهد شد. با وجود این، واپسین شیوه در حقوق مصر چندان شناسایی نگردیده است اگرچه در قلمرو فقه عامّه ابزارهای گوناگونی در این شیوه بکاربسته می‌شود.
_||_
