تحلیل تاب‌آوری شهری در برابر سیلاب با تأکید بر پایداری محیط نمونه موردی: منطقه دو شهر ساری
صدرالدین متولی
1
(
دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
)
حسین صیاد نیا
2
(
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور، نور، ایران
)
غلامرضا جانباز قبادی
3
(
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
)
جلال عظیمی آملی
4
(
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور، ایران
)
الکلمات المفتاحية: مخاطرات طبیعی, پایداری محیط, ساری, تاب‌آوری شهری, سیلاب,
ملخص المقالة :
حوادث طبیعی که جزیی از فرآیند زندگی بشر به شمار می رود و هر روزه بر تعداد و تنوع آنها افزوده می شود، به عنوان چالشی اساسی در جهت نیل به توسعه پایدار جوامع انسانی مطرح می باشند.هدف از پژوهش حاضر، تحلیل تاب‌آوری شهری در برابر سیلاب با تأکید بر پایداری محیط در منطقه دو شهر ساری می‌باشد. پژوهش حاضر به لحاظ روش، توصیفی – تحلیلی و به لحاظ هدف، کاربردی می‌باشد. داده‌های پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و مشاهدات میدانی با ابزار مشاهده و پرسشنامه جمع‌آوری شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر ساری و حجم نمونه با فرمول کوکران میزان 400 نفر محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه (تاپسیس) استفاده شده و نواحی رتبه‌بندی شدند. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که منطقه دو شهر ساری از حیث تاب‌آوری دچار ضعف می‌باشد چرا که ناحیه 2-2 از حیث بعد اقتصادی و بعد نهادی، ناحیه 2-3 از لحاظ بعد کالبدی – زیست‌محیطی از وضعیت تاب‌آوری پایینی برخوردارند و ناحیه 2-4 از جهت همه ابعاد تاب‌آوری دچار ضعف می‌باشد. نتایج نشان داده است که عواملی سبب بافت فرسوده، نفوذناپذیری، مدیریت ضعیف، بیکاری و سطح پایین کاربری‌های حیاتی و تعداد زیاد افراد آسیب‌پذیر سبب پایین بودن سطح تاب‌آوری این منطقه بوده است و لازم است در راستای بهبود این عوامل و ارتقاء تاب‌آوری استراتژی‌هایی مانند افزایش مشارکت مردم در مدیریت ناحیه؛ و افزایش هماهنگی و یکپارچگی مدیریت ناحیه به رهنمایی مدیریت شهری مدنظر قرار گیرد.
