مدل‌یابی معادلات ساختاری روابط بین رهبری معنوی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان با نقش میانجی سلامت سازمانی در کارکنان دانشگاه اصفهان

الموضوعات :

سید هدایت الله داورپناه ¹ , سید علی سیادت ² , سید صالح ولی زاده ³ , حامد رضاییان ⁴

1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه اصفهان
2 - عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه اصفهان
4 - فوق لیسانس مدیریت آموزشی دانشگاه اصفهان

تاريخ الإرسال : 05 الأحد , شوال, 1437 تاريخ التأكيد : 09 الإثنين , جمادى الأولى, 1438 تاريخ الإصدار : 22 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1438

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف سنجش روابط علی بین رهبری معنوی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان با نقش میانجی سلامت سازمانی در دانشگاه اصفهان انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری معاونت‌های (اداری و مالی، فرهنگی و دانشجویی، پژوهشی، آموزشی) دانشگاه اصفهان به تعداد 344 نفر در سال 96-1395 بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، به تعداد 182 نفر تعیین گردید. روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسشنامه رهبری معنوی فرای و همکاران (2005)؛ پرسشنامه سلامت سازمانی مایلز (1969) و پرسشنامه مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارول (1991) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رهبری معنوی با سلامت سازمانی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری دارد و قادر است 52 درصد از واریانس سلامت سازمانی و 16 درصد از واریانس مسئولیت‌پذیری اجتماعی را تبیین نماید. همچنین یافته‌های پژوهش نشان داد که سلامت سازمانی با مسئولیت‌پذیری اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری دارد و 32 درصد از واریانس مسئولیت‌پذیری اجتماعی را تبیین می‌نماید. علاوه بر این یافته‌های پژوهش نشان داد که رهبری معنوی با میانجی گری سلامت سازمانی به طور غیر مستقیم 17 درصد از واریانس مسئولیت‌پذیری اجتماعی را تبیین می‌نماید.