اعتبارسنجی الگوی خود توسعه ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران

الموضوعات :

عباس محمدی ¹ (استادیار ، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران)
مائده ارشد راد ² (کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 02 الجمعة , صفر, 1445 تاريخ التأكيد : 06 السبت , ربيع الثاني, 1445 تاريخ الإصدار : 08 الأربعاء , جمادى الأولى, 1445

الکلمات المفتاحية: خود توسعه‌ای, اعتبارسنجی, مدرسه تلویزیونی ایران,

ملخص المقالة :

هدف: معلمان نقش اصلی در انتقال محتوای آموزشی به دانش‌آموزان دارند و از این رو توسعه ابعاد حرفه‌ای آنان برای پیشرفت شغلی اجتناب ناپذیر است. هدف این پژوهش، اعتبارسنجی الگوی خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی ازنوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل معلمان مدرسه تلویزیونی ایران دوره ابتدایی که در دوران اپیدمی کرونا در شبکه آموزش و قرآن تدریس داشتند(161 نفر) که بر اساس فرمول کوکران تعداد 113 نفر به عنوان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مصاحبه‌های کیفی و ادبیات نظری طراحی شد. برای روایی از روایی صوری و برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 83/0 بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی تأییدی با کمک نرم‌افزار PLS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر بین خود توسعه‌ای ارزشی-نگرشی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 704/0؛ بین خود راهبری یادگیری معلمان مدرسه تلویزیونی و خود توسعه‌ای معلمان 712/0؛ بین خود توسعه‌ای شناختی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 745/0، بین محرک‌های خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی و خود توسعه‌ای معلمان 573/0 و بین خود توسعه‌ای مهارتی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 640/0 بود(05/0>P). نتیجه‌گیری: مدل خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران دارای اعتبار است و برنامه ریزان نظام آموزش‌وپرورش می‌توانند برای ارتقای کیفی خود توسعه‌ای معلمان به این نتایج توجه نمایند.

المصادر:

ابیلی، خدایار. پورکریمی، جواد. مزاری، ابراهیم. (1399). ارائه الگوی خودتوسعه‌ای رهبران دانشگاهی،  فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، 9(2): 1-28.

اسماعیلی، الهام. سامری، مریم. حسنی، محمد. (1398). تأثیر شرایط سازمانی مدرسه، ادراک رهبری و انگیزش معلمان بر بهبود فعالیت تدریس با میانجی‌گری توسعة حرفه‌ای معلمان ابتدائی، رویکردهای نوین آموزشی، 14(2): 108-128.

قنبری، سیروس. اسکندری، اصغر. (1396). تاثیر رهبری فضیلت گرا بر خودتوسعه‌ای معلمان با میانجی گری یادگیری سازمانی، مدیریت بر آموزش سازمان‌ها، 6(1): 73-102.

کاظمی، مریم. منصوری، وحید. ذوالقدری، پروین. دهقان زاده، حجت. (1396). بررسی سطح دانش و مهارت ICDL معلمان در فرایند تدریس، پژوهش‌های تربیتی، 4(1): 34-41.

پورکریمی، جواد. (1395). رابطه صفات برتر خـودتوسعـه‌ای، دانش و اطلاعات بنیـادی مدیـران و عملکـرد آنان (مطالعه موردی: مدیران مدارس شهر ری)، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(25): 63-86.

مزاری، ابراهیم. زمانی، ‌مهسا. (1395). تأثیرپذیری سرمایه انسانی از سازوکارهای روانشناختی-رفتاری خودتوسعه‌ای: خودنظم‌دهی، خودمدیریتی، خودرهبری و خودراهبری یادگیری، پژوهش های کاربردی روان شناختی، 25(7): 39-51-4.

شرفی، محمود. بهار، محبوبه. (1395). بررسی تطبیقی تاثیر آموزش ضمن خدمت در رفع نیازهای آموزشی و رضایت شغلی معلمان ایران و آلمان، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(25): 21-45.

عسکری نژاد، منیره. احمدی، سید علی اکبر. آذر، عادل. فروتنی، زهرا. (1392). طراحی و تبیین مدل خودتوسعه‌ای منابع انسانی، مدیریت سازمانهای دولتی، 4(1): 62-78.

کلباسی، آقاحسینی. فردین، مژگان. (1399). شناسایی و اولویت‌بندی نیازهای آموزشی معلمان ابتدایی مجری برنامه شهاب، مطالعات برنامه درسی، 15(1): 167-192.

Abdulakimovna, S. S. (2021). Teachers self-development as a criterion for increasing professional competence, World Bulletin of Social Sciences, 3(10): 58-60.

Astashova, N.A., Bondyreva, S.K., Smantser, A.P. (2018).Development of the axiosphere of the future teacher in the dialogue space of modern education, The Education and Science Journal, 20(7): 32–67.

Bakken, A.S. (2019). Questions of autonomy in English teachers’ discursive practices, Educational Research, 61(1):105-122.

Cendon, E. (2018). Lifelong learning at universities: Future perspectives for teaching and learning, Journal of New Approaches in Educational Research, 7(2): 81-87.

Hirsh, Å. (2014). The Individual Development Plan: supportive tool or mission impossible? Swedish teachers’ experiences of dilemmas in IDP practice, Education Inquiry, 5(3):24613.‏

Kim, S., Raza, M., Seidman, E. (2019). Improving 21-st century teaching skills: The key to effective 21-century learners, Research in Comparative and International Education, 14(1):99-117.

Limone, P., Pace, R. (2018). Teacher training and digital paths: Revolution in the school – A project for lifelong learning. In I. Management Association (Ed.), Teacher Training and Professional Development: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 657-675). Hershey, PA: IGI Global.

McElearney, A., Murphy, C., Radcliffe, D. (2019). Identifying teacher needs and preferences in accessing professional learning and support, Professional Development in Education, 45(3): 433-455.

Malm, B. (2009). Towards a new professionalism: Enhancing personal and professional development in teacher education, Journal of Education for Teaching, 35(1):77-91.

Migliarini, V., & Stinson, C. (2021). Inclusive education in the (new) era of anti-immigration policy: enacting equity for disabled English language learners, International Journal of Qualitative Studies in Education, 34(1); 72-88

Stone, M. (1974). Cross‐validatory choice and assessment of statistical predictions. Journal of the royal statistical society, Series B (Methodological), 36(2): 111-133.

Shrouf, H., Al-Qudah, S., Khawaldeh, K., Obeidat, A., & Rawashdeh, A. J. M. S. L. (2020). A study on relationship between human resources and strategic performance: The mediating role of productivity, Management Science Letters, 10(13): 3189-3196.

Yarmakeev, I., Kaplan, A., Valiakhmetova, N., Akhmadullina, R., & Sharafieva, A. (2019). Intra-School Support for Professional Self-Development of Teachers, Int J Edu Sci, 27(1-3): 39-44.