نقش آموزش صلح در مسئولیت پذیری و مهارت خودبازداری دانش آموزان
الموضوعات :
اسماعیل کاظم پور
1
(گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران)
مریم باباپور
2
(کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، کارشناس پژوهش آموزش و پرورش ناحیه یک رشت، گیلان، ایران)
خلیل غفاری
3
(استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین. خمین. ایران)
سیده معصومه عصایی
4
(دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران)
الکلمات المفتاحية: آموزش صلح, مسئولیت پذیری, خودبازداری,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش صلح در مسئولیت پذیری و مهارت خودبازداری دانش آموزان دوره ی اول متوسطه انجام شد. پژوهش حاضر به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه آموزش و پرورش رودسر (223 نفر) بود که 38 نفر از آنها به روش نمونه گیری هدفمند غربالگری و انتخاب شده و با رعایت همتاسازی به صورت تصادفی در دو گروه 19 نفری اعضای گروه آزمایش و کنترل را تشکیل دادند. ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه های مسئولیت پذیری (خرده مقیاس مسئولیت پذیریِ مقیاس شخصیتی کالیفرنیا) و خودبازداری (وینبرگر و شوارتز) بود. یافته های حاصل از اجرای آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل، هر دو متغیر وابسته یعنی مسئولیت پذیری و خودبازداری تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی دیگر برنامه های آموزش صلح نقش سازنده ای در ارتقای مسئولیت پذیری و خودبازداری دانش آموزان دارد و موجبات افزایش مسئولیت پذیری و خودبازداری دانش آموزان را فراهم می آورد.
