بررسی رابطه توسعه استعداد معلمان با اثربخشی مدارس متوسطه استان بوشهر
الموضوعات :زهرا هلالیان مطلق 1 , عبدالرحیم نوه ابراهیم 2 , بیژن عبدالهی 3
1 - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 - استاد گروه علوم تربیتی، واحد تهران، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد تهران، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: اثربخشی, مدارس متوسطه, توسعه استعداد, معلمان,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی رابطهی توسعه استعداد معلمان با اثربخشی مدارس متوسطه استان بوشهر انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقهای کاربردی میباشد و از نظر ماهیت و چگونگی گردآوری اطلاعات، توصیفی ازنوع همبستگی میباشد. جامعه آماری در این پژوهش را 5938 نفر از معلمان مدارس متوسطه استان بوشهر تشکیل دادند که از این تعداد با توجه به جدول مورگان 361 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. لازم به ذکر است که از 361 پرسشنامه پخش شده تعداد 250 پرسشنامه عودت داده شده است. که در واقع 75 درصد از جامعه پاسخ گفتهاند. ازاین رو، نتایح حاصله بر اساس 250 پرسشنامه تکمیل شده است. برای گردآوری دادهها از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه 28 سئوالی اثربخشی سازمانی پارسونز براساس معیارهای تحقق یا کسب هدف، انطباق یا نوآوری، انسجام یا یگانگی و تداوم یا حفظ الگوها و همچنین پرسشنامه پژوهشگر ساخته 25 سوالی توسعه استعداد در 6 بعد ژنتیک، عاطفی (ویژگیهای شخصی)، شناختی (هوش)، استعداد، خورشیدهای محیطی(خانه، مدرسه، اجتماع، جنسیت و شانس)، و خار استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه سنجش توسعه استعداد(88/0) و پرسشنامه سنجش اثربخشی مدارس(83/0) بهدست آمده و چون آلفای کرونباخ هر دو پرسشنامه بیش از 7/0 میباشند، بنابراین از پایایی لازم برخوردارند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار spss23 استفاده شده است. دادهها به کمک آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی (فراوانی نسبی، میانگین و انحراف معیار، کولموگروف – اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتهاند. نتایج حاصل از آزمون جهت بررسی وضعیت مولفههای توسعه استعداد نشان داد که از بین شش بعد مورد بررسی فقط دو بعد، بعد عاطفی با میانگین(89/3) و بعد شناختی با میانگین(92/3) دارای وضعیت مناسب است. نتایج نشان میدهد که ابعاد توسعه استعداد معلمان با اثربخشی مدارس متوسطه استان بوشهر رابطه معناداری دارد. نتایج این پژوهش میتواند به آموزش و پرورش در جهت بهبود توانایی شغلی معلمان، توجه به استعداد آنها و تلاش جهت ایجاد راه کارهایی برای شکوفایی استعدادها در جهت ارائه خدمات بهتر به دانش آموزان گامهایی بردارد.
ابزری، مهدی و سرایداران، حمید. ( 1376)، مدیریت رفتار سازمانی؛ سازمان، مدیریت و فشارهای روانی، اصفهان: انتشارات شرکت فرایندتحقیق.
آقاسی، فاطمه(1392)، طراحی توسعه استعداد: تعریف، هدف، معماری، مجله اروپایی آموزش و بهسازی، 36(1)، 24-5.
احمدی، محسن(1396). بررسی نقش حرفهای گرایی و رفتار شهروندی فردی معلمان در اثربخشی مدارس شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی 96-95. پایان نامه کارشناسی ارشد. گروه مدیریت آموزشی. دانشکده مدیریت. دانشگاه خوارزمی.
امجدزبردست،محمد؛ غلامی،خلیل و نعمتی، سمیه(1393)، تأثیر سبک رهبری توزیعی مدیران بر اثربخشی مدارس بواسطه گری انگیزش معلمان و خوشبینی تحصیلی آنان در سطح مدارس متوسطۀ شهر سنندج: ارائۀ یک مدل، پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 2 (7):26-7.
اسدبیگی، مسعود و عطاری، حامد (1394)، فراتحلیل رابطه ی بین مدیریت استعداد و اثربخشی سازمانی درآموزش پرورش شهرستان همدان، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت، اقتصاد و حسابداری، شیراز .
افتخاری، عذرا.گوهررستمی، حمیدرضا و درویشی، ابوالفضل. (1398)، تحلیل عوامل مؤثر در توسعة استعدادهای موفق لیگ دستة اول و دستة دوم فوتسال زنان ایران، فصلنامه مطالعات مدیریت ورزشی، 11(55): 117-42.
ایمانی، جواد؛ باقری، مهدی. قلی قورچیان، نادرو جعفری، پریوش.(1396)، بررسی مؤلفهها و شاخصهای اثربخشی مدارس برای ارائه مدل در راستای بهبود سیستم آموزشی مدارس، فصلنامه پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی، 4(14): 61-25.
بنی هاشمی، سیدعلی و شجاعی، احسان ( 1396)، بررسی و ارزیابی اثربخشی سازمانی بر اساس مدل پارسونز (AGIL) در یک واحد نظامی، نشریة علمی-ترویجی، 12(50): 116-95.
حسنی، محمد و سامری، مریم. (1389)، بررسی اثربخشی سازمانی مدارس متوسطه ناحیه یک شهر ارومیه با استفاده از مدل پارسونز، فصلنامه مدیریت فرهنگسازمانی، 8 (21): 223-201.
حاج کاظمیان، محسن و کمالی، سمیه. ( ۱۳۹۶)، اهمیت مدیریت استعداد در آموزش و پرورش، سومین همایش بینالمللی مدیریت استعداد ها در هزاره سوم، تهران.
درویشی، ابوالفضل، دوستی، مرتضی، رضوی، محمدحسین و فرزان، فرزام. (1397)، ارزیابی کیفیت سیستم توسعة استعداد فوتبال ایران، رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی، 6(22): 79-65.
رابینز، استیفن پی.( 1374)، مدیریت رفتار سازمانی، ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، تهران: انتشارات موسسه مطالعات و پژوهشهای فرهنگی.
رضاییان، علی و سلطانی، فرزانه. ( 1388)، معرفی مدل جامع و دستگاهی مدیریت استعداد و جهت بهبود عملکرد فردی کارکنان صنعت نفت، فصلنامه مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت، 3(8): 49-8.
رزاقی، مریم. مطهری نژاد، حسین و لسانی، مهدی. (1397)، نقش اثربخشی مدرسه در توسعه شایستگی های شهروندی دانش آموزان از دیدگاه معلمان، فصلنامه جامعه شناسی نهاد های اجتماعی، 5(11):279-253.
رحیمیان، حمید. (1395)، کاوشی در اثربخشی مدارس علامه تهران، در چارچوب پژوهش مدارس اثربخش، پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی، 2(8): 69-51.
زین آبادی، حسن رضا. آراسته، حمید. بهرنگی، محمدرضا و قمری، آزاده (1397)، ارائه الگوی مفهومی توسعه استعدادهای نیروی انسانی، مطالعات مدیریت(بهبود و تحول)، 27 (90): 43-11.
شاملو، فرزانه. (1396)، طراحی برنامه توسعه استعداد برای تیم مدیران شرکت بل روزانه، پایان نامه کارشناسی ارشد، ، گروه آموزش و بهسازی منابع انسانی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه شهید بهشتی.
شاطری، کریم. ابیلی، خدایار. رضاییان، علی و قلیپور، آرین. (1394)، شناسایی سازوکارهای توسعه استعدادها در صنعت برق ایران، فصلنامه آموزش و توسعه منابع انسانی، 2(7): 26-1.
قلی پور، رحمت اللّه. خزایی، محمود. (1397)، مطالعه تأثیر ادراک استراتژی مدیریت استعداد بر عملکرد شغلی کارکنان شرکت ایران خودرو تهران، مطالعات مدیریت بهبود و تحول، 27(87):28-1
عبداللهزاده، حمید؛ عباسیان، حسین و علینژاد، محسن (1397)، تبیین نقش ساختار توانمندساز مدرسه در اثربخشی مدرسه با میانجیگری خوش بینی تحصیلی معلمان، مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، 6 (17)، 52-1
عامری، محمدعلی ؛ بختیاری، حسن ؛ کاملی، محمدجواد و امین صارمی، نوذر. ( 1396)، مولفههای موثر بر توسعه استعدادهای فرماندهی و مدیریتی در ناجا، پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی، 10(2): 100-67
مشهدی، معصومه. فقیه آرام، بتول و سعادتی شامیر، ابوطالب. ( 1397)، رابطه توسعه استعدادها با نوآوری سازمانی و نقش میانجی کیفیت زندگی کاری، آموزش، مشاوره و روان درمانی. 7: 18-1
ملکمحمدی، سحر.(1396)، تعیین و اولویتبندی عوامل توسعه استعداد ( مورد مطالعه: ستاد مرکزی بانک سپه)، کنفرانس سالانه پارادایمهای نوین مدیریت در حوزه هوشمندی. تهران: دبیرخانه دایمی کنفرانس، داشگاه تهران
میرزاحکیم، حسین و پورسعید، محمد مهدی. ( 1397)، بررسی رابطه مدیریت استعداد و با اثربخشی سازمانی در شعب بانک سپه شهر کرمان، مطالعات کاربردی در علوم مدیریت و توسعه، 3(10) : 130-117.
مهری، داریوش. ابوالقاسمی، محمود. قهرمانی، محمد و محجوب، حسن. (1397)، تبیین نقش فرهنگسازمانی در توسعه استعداد کارکنان، فصلنامۀ مدیریت نظامی ، 18(3) :102-71
نظری، فرهاد. یوسفی، بهرام و عبدی، حسین. (1395)، مقایسه و تعیین اولویت عوامل ارزیابی کیفیت سیستم توسعه استعدادیابی ورزشی از منظر ذینفعان، دوفصلنامه مدیریت و توسعه ورزش، 5(1): 35-20
هوی و میسکل.(1395)، تئوری وتحقیق و عمل در مدیریت آموزشی، ترجمه حسین عباسیان.تهران: انتشارات آرادکتاب.
Areiqat A.Y, Abdelhadi T, Ahmad Al-Tarawneh H. (2010). Talent Management as a Strategic Practice of Human Resources Management to Improve Human Performance, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 2(2):1-17.
Barlow, L. (2006). Talent development: the new imperative? Development and Learning in Organizations, 20 (3). pp. 6 – 9.
Chan Oi Lan, R.(2012). Factors Influencing Talent Development of Elite Athletes in Ho Kong. Dissertation presented in part fulfillment of the requirements of the degree of Master of Education, University of Hong Kong.
Chiloane, A.; Barkhuizen, N. (6102). Exploring the relationship between talent management a service delivery in a selected government institution. Proceedings of Internation Academic Conferences, International Institute of Social and Economic Sciences.
De Maeyer, S., Bergh, H., Rymenans, R. Petegem, P. V., & Rijlaarsdam, G. (2010). Effectiveness criteria in school effectiveness studies: Further research on the choice for a multivariate model. Educational Research Review, 5, 81-96.
Fapohunda T. (2014). Increasing organizational effectiveness through better talent management, Researchjournali’s Journal of Human Resource, 2(4), 1-14
Garavan, T. N. Carbery, R. and Rock, A. (2012). Mapping talent development: definition scope and architecture, European journal of Training and Development, Vol. 36, No, pp.5-24
Goodman, P. S., & Pennings, J. M. (1977). New perspectives on organizational effectiveness (pp 1-12). San Francisco: Jossey-Bass
Hoy, Ferguson. (1985). A Theoretical Framewok and Exploration of Organizational Effectiveness of Schools, Educational Administrative Quarterly, 21(4), 117-134.
Ketter, P. (2010), Six Trends that Will Change Workplace Learning Forever. Training a development, 64 (12), 34-40
Lezotte, L. W. (2009). Effective schools: Past, present, and future. Retrieved December, 20 Michaels, E., Handfield-Jones, H. and Axelrod, B. (2001). The War for Talent, Boston: Harvard Business School Press.
Luna-Arocas, R. (2015). Talent management, talent mindest competency and job performance: the mediating role of job satisfaction, European. Journal International Management, 9, 1, 28-51
Mayerson, D. R. (2010). The Relationship between School Climate, Trust, Enabling Structures, and Perceived School Effectiveness. ProQuest LLC
Mkamburi, M.; Kamaara, M. (2017). Influence of talent management on employee performance at the united nations: a case of world food programme. Journals strategic, www.strategicjournals.com, 1(6): 61-11.
Martindale, RJ. Collins, D. Daubney, J. (2005). Talent development: a guide for practice and research within sport, 57: 353-375
Pruis, E. (2011). The Five Key Principles for Talent Development. Industrial & Commercial Training, 43 (4), 206-216.
Rahayu, Sri; Ulfatin, Nurul; Wiyono, Bambang Budi; Imron, Ali; Wajdi, Muh Barid Nizarudin (2018). The Professional Competency Teachers Mediate the Influence of Teacher Innovation and Emotional Intelligence on School Security, Journal of Social Studies Education Research, 9, 2, -227.
Röger, U., Rütten, A., Ziemainz, H., &Hil, H. (2010). Quality of talent development systems: results from an international study. European Journal for Sport and Society, 7(1): 7-19.
Wu, W., & Hwang, L. Y. (2010). The effectiveness of e-learning for blended courses in colleges: a multi-level empirical study. International Journal of Electronic Business Management, 8(4): 65-79.
_||_