ارزیابی اثرات زمان تغییرجیرهی غذاییآغازین به رشد و سطوح مختلف پروتئین خام بر عملکرد و کیفیت لاشهی جوجههایگوشتی
الموضوعات :سعید داودی 1 , علی نوبخت 2 , جابر داودی 3
1 - گروه علوم دامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
2 - گروه علوم دامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
3 - گروه علوم دامی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
ه منظور بررسی اثرات زمان تغییر جیرهی غذایی آغازین به رشد و سطوح مختلـف پـروتئیـن خام بر عملکرد تولیدی و کیفیت لاشهی جوجههایگوشتی، آزمـایشـی بـا 600 قـطعه جوجهیگوشتی سویه راس308 به صورت طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار (9 تیمار آزمایشی به اضافه یک تیمار کنترلی) در 3 تکرار (با 20 پرنده در هر تکرار) شامل سه سطح پروتئین (مقدار توصیهی شدهی NRC، 2 درصد بالاتر و 2 درصد پایینتر از توصیهی (NRC در دو دورهی تغذیهای آغازین و رشد ( 17- 0 و 42- 17 روزگی) به مدّت 42 روز انجام گرفت. تیمار کنترلی شامل طول دورهی آغازین و رشد ( 21- 0 و 42- 21 روزگی) و سطح پروتئین توصیه شده توسط انجمن تحقیقات ملّی آمریکا ( NRC سال 1994) بود. نتایج نشان داد که تغییـر جیـرهی غذایی آغازین به رشد از سن 21 به 17 روزگی و کاهش2 درصد پروتئین خام نسبت به توصیهی NRC در جیرههای غذایی دورههای آغازین و رشـد، اثـرات معنـیداری بـر عملکـرد جوجههایگوشتی نداشت و پایینترین هزینهی خوراک به ازای هرکیلوگرم افزایش وزن و درصد چربی محوطهی بطنی مربوط به این گروه آزمایشی بود و بالاترین درصد سینه نیز در گروههای آزمایشی حاوی 2 درصد پروتئین خام پایینتر از توصیهی NRC در دورهی رشد حاصل گـردیـد. بنـابـرایـن، نتیجـهگیـری مـیشـود که کاهش مدّت تغذیهی جیرهی غذاییآغازین همراه با کاهش پروتئین خام جیرههای غذایی نسبت به توصیهی NRC بدون داشتن اثرات سوء بر عملکرد تولیدی جوجههای گوشتی منجر به بهبـود کیفیت لاشه و کاهش هزینههای تغذیهای و آلودگیهای زیست محیطی میگردد.