مطالعه آلودگی تجربی باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال بر بیماریزایی ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ H9 N2
الموضوعات :
آیدین عزیزپور
1
(بیماری طیور- دانشکده کشاورزی مشگین شهر- دانشگاه محقق اردبیلی)
حسین گودرزی
2
(بخش تحقیق و تشخیص بیماری طیور- موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی کرج)
عباس نوری
3
(بخش تحقیق و تشخیص بیماری های طیور- موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی کرج)
سعید سیفی
4
(بیماری طیور- دانشکده دامپزشکی- دانشگاه تخصصی فناوری نوین آمل)
پیمان بیژن زاد
5
(گروه علوم درمانگاهی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عفونت ثانویه با باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال بر بیماری زایی ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 در جوجه‌های عاری از عوامل بیماریزای خاص (SPF) بود. بدین منظور، شصت قطعه جوجه یک روزه SPF سویه لگهورن به صورت تصادفی به سه گروه بیست تایی تقسیم و به صورت جداگانه در داخل ایزولاتور فشار مثبت نگهداری شدند. در سن 21 روزگی، جوجه های گروه 1 ابتدا با EID50 106×1 جدایه ایرانی ویروس H9N2 آنفلوانزا به روش قطره چشمی و سه روز بعد با سویۀ ایرانی باکتری ORT به میزان CFU 1010×1 به روش داخل نایی و گروه دوم صرفا با ویروس H9N2 آلوده شدند و گروه سوم نیز بعنوان کنترل با PBS تلقیح گردید. نمونه برداری از اندام های مختلف در طی روزهای 6، 8، 10، 12، 14، 16 پس از آلودگی اولیه با ویروس صورت گرفت. در جوجه های گروه اول نشانه هایی نظیر کزکردگی، ژولیدگی پرها، مشکلات تنفسی، کم اشتهایی و 10 درصد تلفات مشاهده گردید که اکثر مبتلایان بیشترین نشانه های بالینی را در روز پنجم بعد از چالش نشان دادند. در حالیکه جوجه های گروه دوم نشانه های بالینی جزئی داشتند. ویروس آنفلوانزا با افزایش عیار پادتن به استثناء بافت ریه اخذ شده از جوجه تلف شده در روز پنجم، در هیچ یک از نمونه های گروه اول قابل ردیابی نبود. باکتری ORT از روزهای 8 -6 در نای و ریه ها و در روز 8 پس از چالش اولیه با ویروس فقط در کبد و قلب شناسایی گردید و همچنین در جوجه های تلف شده روزهای 5 و 7 فقط در نای ردیابی شد. نتایج این مطالعه نشان داد جوجه های تلقیح شده با ویروس آنفلوانزا در صورت ابتلا به آلودگی ثانویه با ORT باعث افزایش بیشتر حدت و جراحات ناشی از ویروس H9N2 آنفلوانزا می گردد.
