جواز دروغ از منظر روایات

الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی

حسین شریف عسگری ¹ , هاشم اندیشه ²

1 -
2 -

تاريخ الإرسال : 15 الجمعة , رمضان, 1433 تاريخ التأكيد : 15 الجمعة , رمضان, 1433 تاريخ الإصدار : 01 الإثنين , رمضان, 1432

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

این مقاله به بررسی جواز دروغ از منظر روایات می‌پردازد. ما در ابتدا به مورد اوّل جواز دروغ، یعنی وجود ضرورت و دلایل جواز دروغ به هنگام ضرورت پرداخته‌ایم و در ادامه به بحث اصلاح بین مسلمانان و وعده دادن اشاره کرده‌ایم. سپس بحث توریه و مبالغه و دروغ به شوخی مطرح شده و در انتها از سوگند دروغین سخن به میان آمده است.

المصادر:

قرآن کریم. ترجمه آیت­الله العظمی مکارم شیرازی.

نهج­البلاغه. ترجمه محمّد دشتی.

1. انصاری، مرتضی. (1375). المکاتب­المحرمه. تبریز: بی­نا.


2. افشارمنش، زهرا و میثم تارم. (1389)، «قاعدۀ وزر و مقایسۀ آن با اصل شخصی بودن مجازات­ها»، فصلنامه فدک. جیرفت. س1، ش3، 55-68.


3. تهرانی، مجتبی. (1385). اخلاق الهی. تهران: فرهنگ و اندیشه اسلامی.


4. حرعاملی، محمّدبن الحسن. (1367). وسائل­الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. تهران: کتابخانه اسلامیه.


5. دستغیب شیرازی، سیدعبدالحسین. (1362). گناهان کبیره. قم: اسلامی.


6. السلمی سمرقندی معروف به العیاشی، ابی نصر محمد بن مسعود بن عیاش. (1411). تفسیرالعیاشی. تصحیح هاشم رسولی محلاتی. قم: چاپخانه علمیه.


7. طوسی، محمد بن حسن. (1386). تهذیب­الاحکام فی شرح المقنعه. قم: دارالکتب الاسلامیه.


8. کلینی رازی، ابی جعفر محمّد بن یعقوب بن اسحاق. (1381). اصول کافی. ترجمه محمّدباقر کمره­ای. تهران: اسوه.


9. مجلسی، محمدباقر. (1403). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه و الاطهار. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.


10. مکارم شیرازی، ناصر. (1370). تفسیر نمونه. قم: دارالکتب الاسلامیه.


11. ____________. (1386). زندگی در پرتو اخلاق. قم: سرور.


12. مهدوی کنی، محمّدرضا. (1378). نقطه­های آغاز در اخلاق عملی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.


13. میرزاخانی، حسین. (1369). اخلاق اسلامی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.


14. نراقی، محمّدمهدی. (1384). جامع­السعادات. قم: آستان مقدس حضرت معصومه(س).