مکر و چگونگی انتساب آن به خداوند
الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی
محمد شریفی
1
(استادیار دانشگاه مازندران.)
نسرین اشتیاقی
2
(کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان.)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
در آیاتی از قرآن کریم به‌ویژه پس از نسبت دادن مکر به غیر خدا این صفت به خدا نیز نسبت داده شده است و این شبهه را در ذهن ایجاد می‌کند که آیا خداوند هم مانند انسان‌ها مکر می‌کند و چرا خداوند خود را با صفت خیر الماکرین وصف نموده است؟ نگارندگان در این پژوهش بر آن‌اند تا با روش توصیفی – تحلیلی و با استناد به آیات قرآن و دیدگاه مفسران، تفاوت مکر انسان و مکر الهی و ویژگی‌های مکر الهی را واکاوی نمایند.
قرآن کریم.
ابن درید، محمد بن حسن ابوبکر. 1345ق، جمهرة اللغة، حیدرآباد: مجلس دائره المعارف العثمانیة الکائنة.
ابن منظور، محمد بن مکرم. 1414ق، لسان العرب، بیروت: دار صادر.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. 1408ق، روض الجنان وروح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.
امین اصفهانی، سیده نصرت. 1361ش، مخزن العرفان فی تفسیر القرآن، تهران: نهضت زنان مسلمان.
حسنی شاه عبدالعظیمی، حسین بن احمد. 1363ش، تفسیر اثناعشری، تهران: انتشارات میقات.
حسینی همدانی، سید محمدحسین. 1404ق، انوار درخشان، تهران: انتشارات مرتضوی.
رشید الدین میبدی، احمد بن ابی سعید. 1371ش، کشف الأسرار وعدة الأبرار، چاپ پنجم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
سورآبادی، ابوبکر عتیق بن محمد. 1380ش، تفسیر سورآبادی، تهران: فرهنگ نشر نو.
طباطبایی، سید محمد حسین. 1417ق، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ پنجم، قم: دفتر انتشارات جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. 1372ش، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، تهران: انتشارات ناصرخسرو.
عکری، حسن بن عبدالله. 1401ق، الفروق فی اللغة، بیروت: دار الکتاب العلمیه.
فیض کاشانی، ملامحسن. 1415ق، تفسیر الصافی، چاپ دوم، تهران: انتشارات الصدر.
قرائتی، محسن. بی تا، تفسیر نور، تهران: ناشر مرکز فرهنگی.
مجلسی، محمدباقر. 1404ق، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت: مؤسسه الوفاء.
مطهری، مرتضی. 1378ش، ده گفتار، تهران: انتشارات صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر. 1374ش، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
نجفی خمینی، محمد جواد. 1298ق، تفسیر آسان، تهران: انتشارات اسلامیه.
