روششناسی تحلیل نظمآهنگ در تفاسیر فی ظلال القرآن و پرتویی از قرآن (مطالعة موردی جزء سی‌ام)
الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی
نجات عباسی
1
,
علیرضا باقر
2
,
سیدبابک فرزانه
3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
3 - گروه زبان و ادبیات عربی، واحد تهران شمال،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: نظمآهنگ, سیّد قطب, آیت‌الله طالقانی, فی ظلال القرآن , پرتویی از قرآن.,
ملخص المقالة :
نظمآهنگ آیات با چگونگی چینش حروف در کلمات، جایگاه کلمات در آیات، حرکات و میزان کشش اصوات و نیز معنا و فحوای آیات در ارتباط است. این نظمآهنگ در جزء سی قرآن کریم بسیار مشهود است و علما و مفسرین بسیاری از جمله سید قطب و آیت الله طالقانی در راستای تفسیرآیات و سور از آن بهره جسته‌اند. این پژوهش که مبتنی بر روش تحلیلی توصیفی نگاشته شده است، تلاش دارد تا با تکیه جزء سی‌ام قرآن کریم و بررسی تطبیقی بین تفسیر فی ظلال القرآن و پرتوی از قرآن به روششناسی تحلیل نظمآهنگ از منظر این دو مفسر بپردازد. نتایج این واکاوی نشان می‌دهد شیوة سید قطب در تفسیر فی ظلال القرآن در بیان نظمآهنگ کلمات و آیات، براساس شیوه قدما و سلیقه‌ای بوده است و در غالب موارد بر اساس قاعده و ضابطة خاصی نظمآهنگ آیات و سور را تحلیل نکرده است؛ اما آیت‌الله طالقانی در تفسیر پرتویی از قرآن کریم، چارچوب قاعده‌مندتری داشته است و در انتهای هر سوره به تحلیل نظمآهنگ تک‌واژها، عبارات و سور پرداخته است.
