معنا شناختی واژه‌های «حجّت» و «خلق» و ارتباط و تناسب بین آن دو در آیات قرآن کریم و روایات
الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی
مرضیه کرمی
1
,
امیر توحیدی
2
,
محسن احتشامی نیا
3
1 - دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران مرکزی
2 - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیاروعضوهیئت علمی گروه علوم قرآن وحدیث دانشگاه آزاداسلامی تهران مرکزی
الکلمات المفتاحية: حجّت, خلق, آیات قرآن, اثبات و اقناع, هدف خلقت,
ملخص المقالة :
واژه‌های حجّت و خلق از پرکاربردترین واژگان قرآن کریم می‌باشند و از دیرباز مورد توجه مفسّرین قرآن کریم قرار گرفته و نظرات گوناگونی را در این مورد ارائه نموده‌اند. مصطلح حجّت از واژگان کلیدی قرآن کریم و در آیات مبارکه زیادی به آن اشاره شده است. پس، با تحلیل مفهوم این واژه و تبیین ارزش معنایی آن، می‌توان به این مسئله مهم پی برد که خداوند با این آیات به دنبال اتمام حجّت برای بندگان خود با اقامه دلیل و برهان است. واژه خلق نیز واژه کلیدی دیگر در قرآن کریم می‌باشد و با اکثر موضوعات اساسی قرآنی نظیر چگونگی آغاز خلقت، سبب و علت خلقت، غایت، سرانجام خلقت و رابطه‌ی خلق و خالق در ارتباط می‌باشد. خلق به معنای به وجود آوردن از هیچ و یا تبدیل از شیء به شیء دیگر که در قرآن کریم بارها ذکر گردیده و باید با توجه به سیاق آیه‌ی مورد نظر مفهوم آن را دریافت کرد و همچنین جانشین‌ها و همنشین‌های بکار رفته در آیات مختلف ما را در این زمینه بسیار یاری خواهد نمود. در این مقاله در نظر داریم به تفسیر، معناشناختی، تناسب و ارتباط واژگان حجّت و خلق با تکیه بر آیات و روایات قرآن کریم بپردازیم.
