تاملی بر مهدور الدم بودن مرتد و کافر در فقه جزایی با تاکید بر آموزه های قرآنی
الموضوعات : Quarterly Sabzevaran Fadak
یوسف سبحانی
1
,
اسماعیل اسلامی
2
,
حمیدرضا دژن
3
1 - دانشجوی دکتری گروه حقوق خصوصی،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد علوم تحقیقاتتهران،تهران،ایران.
2 - استادیار،گروه زبان وادبیات عرب،واحد جیرفت،دانشگاه آزاداسلامی،جیرفت،ایران
3 - استادیار،گروه حقوق ،واحد جیرفت،دانشگاه آزاداسلامی،جیرفت،ایران(نویسنده مسئول)hamidrezadezhan@gmail.com
الکلمات المفتاحية: کافر, حقوق کیفری, مهدور الدم, مرتد, نصوص قرآنی,
ملخص المقالة :
چکیده:بطور کلی در جامعه اسلامی حمایت از اشخاص و احترام به خون آنها یک اصل است و هیچ گاه اسلام اجازه تعدی به حیات اشخاصی را که در قلمرو آن سکونت دارند نداده است. بر اساس دیدگاه فقهاء، حقوق دانان، نصوص شرعی، و به تبع آن قانون مجازات اسلامی ارتکاب برخی از اعمال و رفتارها توسط مسلمانان یا افرادی که در سرزمین های اسلامی سکونت دارند موجب مباح شدن خون آنها می شود که فقهاء و حقوق دانان از آنها به عنوان مهدور الدم یاد می کنند. مهدور الدم بودن مرتد و کافر یکی از مهمترین مباحث فقه سیاسی اسلام است که آیات و روایات زیادی به آن اشاره دارند. در این نوشتار، عکس العمل نظام سیاسی- حقوقی ایران در قبال این دو جرم با روش تحلیلی- توصیفی و کتابخانه ای مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. این مقاله ضمن بررسی این دو جرم به این نحو نتیجه گیری می کند که در نظام فقهی و حقوقی ما کشتن کافر از نوع حربی و مرتد از نوع فطری مورد اجماع فقهای شیعه می باشد، البته با توجه به شرایط موجود و استقرار قوه قضائیه و نهادهای ذی ربط و به منظور جلوگیری از هرج و مرج و اختلال در نظام اجتماعی و تضعیف حکومت اسلامی اجرای چنین احکامی از عهدة افراد جامعه ساقط و از وظایف اصلی حکومت می باشد.
