بررسی دلالت های واژگانی در داستان سجده فرشتگان بر آدم (ع) بر اساس بافت زبانی
الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی
مرضیه کهندل جهرمی
1
(عضو هیأت علمی موسسه استنادی وپایش علم وفناوری جهان اسلام پ(ISC)، شیراز.)
محمود آبدانان مهدیزاده
2
(استادتمام بخش زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید چمران اهواز)
فاطمه احمدی نسب
3
(استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
قاسم بستانی
4
(دانشیار گروه علوم قرآن وحدیث،دانشگاه شهید چمران اهواز،اهواز،ایران)
الکلمات المفتاحية: ", بافت زبانی", , ", متشابه", , ", داستان آدم(ع)", ,
ملخص المقالة :
یکی از رویکردهای نوین در پژوهش‌های زبانی، به ویژه علم معناشناسی توجه به بافت متن است. در واقع کشف زنجیره معنایی واژگان در پرتو بافت میسر می‌باشد. از آنجا که تمامی واژگان قرآن کلمات وحی می باشند تکرار برخی از آیات در عین وجود اختلافاتی جزئی بدون دلیل نیست. از این‌رو، توجه به آیات متشابه لفظی اهمیت می‌یابد که جز از طریق توجه به مقوله بافت و توجه به رویکرد همنشینی و جانشینی نمی‌توان به جزئیات و معانی ظریف آیات متشابه پی‌برد. هدف از این پژوهش، بررسی واژگان داستان سجده فرشتگان به آدم (ع) و سرپیچی شیطان از فرمان الهی با رویکرد بافت زبانی با روش توصیفی – تحلیلی است. یافته های این پژوهش نشان داد که واژگان بـه کـار رفته در آیات متشابه داستان سجده آدم در سوره‌های پراکنده قرآن کریم در یک زنجیره معنایی با یکدیگر در ارتباطند به گونـه‌ای کـه واژگان آن چنان در بافت خویش، دقیـق بـه کار‌رفته که امکـان جانشـینی آن‌هـا بـا سایر واژگان وجود ندارد.
