نقش الگویی و هدایتی حضرت ابراهیم (ع) در سبک زندگی دینی با استناد بر آیات قرآن کریم

الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی

علیرضا زارع ¹ , محمدرضا ابویی ² , اعظم اعتمادی فرد ³

1 - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
2 - استادیار و عضو گروه معارف اسلامی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
3 - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، یزد، ایران.

تاريخ الإرسال : 13 الإثنين , ذو الحجة, 1441 تاريخ التأكيد : 03 السبت , محرم, 1442 تاريخ الإصدار : 26 الأحد , ذو الحجة, 1446

الکلمات المفتاحية: ابراهیم (ع), سبک زندگی, عقل, عمل,

ملخص المقالة :

سبک زندگی به مجموعه‌ای از الگوهای رفتاری نسبتا پایدار اطلاق می‌گردد که از بینش‌ها و ارزش‌های آدمیان متاثر بوده و به صورت عینی در رفتار متجلّی می‌شود و این تجلی می تواند الگوی دیگران شود. قرآن حضرت ابراهیم (ع) را به عنوان اسوه سبک زندگی معرفی می‌کند (ممتحنه/ 4) و بیش از 60 مورد از ایشان نام برده و عالی‌ترین سجایا و صفات انسان کامل را به ایشان نسبت داده و عناصر شخصیتی آن حضرت را بیان کرده و به صراحت در چند مورد فرموده که اسلام دین حضرت ابراهیم (ع) است. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی در صدد ارائه شاخص‌های الگویی هدایتی حضرت ابراهیم (ع) درسبک زندگی دینی، که به عنوان اسوه بیان شده است می‌باشد. امّا یافته های این تحقیق نشان داده، «دین» فطرت است، راه است، بشر یک فطرت دارد، که آن فطرت دینی است و خداوند رسولانش را نفرستاد جز برای آنکه بندگان در پیام‌های الهی تعقل کنند، و آنان که در تعقل و تفکر برترند، نسبت به فرمان‌های الهی داناترند.نگارنده در صدد است با توجه به نتیجه‌ای که از شیوه هدایتی حضرت ابراهیم (ع) در پایان بدست می آید، بتواند روش درستی از سبک زندگی دینی وی را به عنوان «حیات طیّبه» به جامعه معرفی کند.