منهج تاویلی تفسیر البرهان با تکیه بر قاعده جری و تطبیق

الموضوعات : فصلنامه مطالعات قرآنی

سید حسین موسوی درچه ¹ , محسن احتشامی نیا ² , امیر توحیدی ³

1 - دانشجوی دکتری گروه علوم قرآن وحدیث ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران
2 - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث،واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران (نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , ذو الحجة, 1444 تاريخ التأكيد : 02 الثلاثاء , رمضان, 1445 تاريخ الإصدار : 18 السبت , شوال, 1445

الکلمات المفتاحية: &quot, جری&quot, , &quot, تطبیق&quot, , &quot, تاویل&quot, , &quot, منهج&quot, , &quot, البرهان&quot, ,

ملخص المقالة :

قاعده " جری و تطبیق" به عنوان جاری شدن مفهوم های کلی آیات قرآن بر مصداق های خود در طول زمان است. این قاعده از قواعد متعدد منهج تاویلی است که به کشف مفاهیم نو و باطنی آیات الهی قرآن می پردازد. با توجه به اینکه مهمترین منبع برای تاویل قرآن ، روایات تاویلی حضرات معصومین علیهم السلام است ،محدث بحرانی تفسیر البرهان را بر مبنای روایات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام قرار داده است که با دقت و تامل در نحوه چینش و گزینش روایات در ابواب مقدمه ومتن تفسیرالبرهان می توان قاعده " جری و تطبیق" را به عنوان منهج تاویلی این تفسیرمورد مطالعه و پژوهش قرار داد . منظور از قاعده " جری و تطبیق " این است که الفاظ و تعبیرهای عام و مطلق قرآن به موارد و مصادیق قابل انطباق اشاره دارند وآنها را هدف گرفته اند .در این نوشتار بصورت پژوهش کتابخانه‌ای و اسنادی و به روش توصیفی و تحلیلی سامان یافته ، می‌کوشد ضمن بررسی قاعده " جری و تطبیق" و تفاوت آن با تفسیر و تاویل ، با دقت و تأمل بر روایات تفسیر البرهان ، منهج تاویلی محدث بحرانی را در بکارگیری این قاعده تبیین و استخراج نماید.