بررسی و تحلیل مؤلفه‌های سبکی دیوان تازه‌یافته وفای فراهانی
الموضوعات :
فاطمه آگاه
1
(گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران)
احمدرضا یلمه ها
2
(گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
کم توجهی محققان به سبک بازگشت به دلیل فقدان نوآوری و تکرار سبک پیشینیان، سبب ناشناخته ماندن بسیاری از شاعران این دوره و دیوان اشعار آن‌ها گشته است. اما بی شک کاوش در اشعار شاعران دوره بازگشت نیز خالی از فایده نبوده و بخشی از گنجینه ادبیات فارسی را بازنمایی می‌کند. محمد حسین وفای فراهانی، ادیب و شاعر متخلص به وفا، عموی قائم مقام اول و از سادات فراهان بود. وفای فراهانی از شاعران گمنام قرن سیزدهم است. دیوان اشعار وی هنوز به صورت نسخه خطی بوده و به چاپ نرسیده است. در این نوشتار به شیوه استقرایی- تحلیلی به بررسی و تحلیل مؤلفه‌های سبکی دیوان وفای فراهانی پرداخته شده است. با بررسی و تحلیل اشعار او می توان پی برد وی از شاعران سبک بازگشت است که در سطح زبانی متوجه سبک خراسانی و از جنبه‌های ادبی و فکری پیرو سبک عراقی بوده است. اشعار وفای فراهانی همراه با سادگی و روانی، از آرایه‌های بدیعی لفظی و معنوی بهره بسیار برده است.
حافظ، شمس الدین محمد. دیوان حافظ، به تصحیح و توضیح پرویز ناتل خانلری، تهران: خوارزمی.
حزین لاهیجی، محمدعلی. 1373ش، دیوان حزین لاهیجی، تصحیح ذبیح الله صاحبکار، تهران: سایه.
دهخدا، علی اکبر. 1323-1359ش، لغتنامه، تهران: انتشارات سازمان لغتنامه دهخدا.
سعدی، شیخ مصلح بن عبدالله. 1379ش، کلیات سعدی، با استفاده از نسخه تصحیح شده محمدعلی فروغی، تهران: محمد.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. 1366ش، شاعر آینه‌ها، تهران: آگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. 1380ش، ادوار شعر فارسی(از مشروطیت تا سقوط سلطنت)، تهران: سخن.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. 1392ش، موسیقی شعر، چاپ چهاردهم، تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس. 1381ش، بیان، تهران: فردوس.
صادقیان، محمدعلی. 1387ش، زیور سخن در بدیع فارسی، یزد: دانشگاه یزد.
غلامرضایی، محمد. 1381ش، سبک‌شناسی شعر پارسی(از رودکی تا شاملو)، تهران: جامی.
فتوحی، محمود. 1385ش، بلاغت تصویر، تهران: سخن.
فراهانی، وفا. 1012ش، دیوان اشعار، نسخه خطی شماره 44/1150، کتابخانه دانشگاه تهران.
فشارکی، محمد. 1374ش، بدیع، تهران: جامی.
فضیلت، محمود. 1384ش، آرایه‌های ادبی، کرمانشاه: طاق بستان.
میرصادقی(ذوالقدر)، میمنت. 1388ش، واژه‌نامه هنر شاعری، چاپ چهارم، تهران: کتاب مهناز.
_||_
Hafiz, Shams al-Din Muhammad, Divan of Hafez, Correct and explain of Parviz Nutel Khanlari, Tehran, Kharazmi.
Hazin Lahiji, Mohammad Ali, (1373), Divan Hazin Lahiji, Correction of Zabih Allah Sahebkar, Tehran, Shadow publication.
Dehkhoda, Ali Akbar, 1323-1359, Dictionary, Tehran: Dehkhoda's Dictionary of Publishing.
Sa'di, Sheikh Mosleh-Abbn Abdullah (2000), Complete Works of Saadi, using a modified version of Mohammad Ali Foroughi, Tehran, Mohammad.
Shafiei Kodkoni, Mohammad Reza (1366), Mirror Poet, Tehran: Agah publication.
Shafiei Kodkoni, Mohammad Reza (1392), Poetry Music, Tehran: Agah publication, Fourteenth.
Shafiei Kodkoni, Mohammad Reza (1380), Persian poetry courses (from constitution to the fall of monarchy), Tehran: Sokhan publication.
Shamisa, Sirous (1381). Expression, Tehran: Ferdows.
Sadeghian, Mohammad Ali, (2008), Ornament of speech in Creative Persian, Yazd: Yazd University.
Gholamrezaei, Mohammad (2002), Stylistics of Persian Poetry (from Rudaki to Shamloo), Tehran: Jamie.
FotoUhi, Mahmoud (2006), Rhymes of Image, Tehran: Sokhan.
Farahani, Wafa (1012), The Divan of Poems, The Manuscript Number of 1150 / 44, Library of the University of Tehran.
Feshraki, Mohammad (1374), Creative, Tehran: Jamie.
Fazilat, Mahmoud (1384), Rhetorical figure, Kermanshah: Taq Bostan.
Mirsadeghi (Zolghar), Mymanat (1388), Poetry Art Dictionary, Tehran: Mahnaz Book, Fourth Edition.
