بررسی تطبیقی شگردهای بیانی در باب شیر و گاو و کلیله و دمنه عربی و پارسی
الموضوعات :کی رخ احمدی 1 , فرشته ناصری 2 , سید ابراهیم آرمن 3
1 - استاد یار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهمیرزاد
2 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی واحد رودهن
3 - استاد یار زبان وادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
کلیله و منه از با ارزش ترین کتب تاریخ بشریت است که از دیر باز تا کنون توجه مردم با فرهنگ های گوناگون را به خود جلب کرده است . اصل آن هندی و به ربان سانسکریت بوده است. این کتاب از آن دست آثاری است که محتص ومحدود به ملتی خاص نیست و متناسب با فرهنگ و زبان هر قوم تزجمه شده است. و مترجمان در آ> دخل و تصرف هایی انجام داده اند. محمد جعفر محجوب کتاب کلیله و دمنه را یر منشا پیدایش ادبیات تطبیقی می داند. ترجمه ابوالمعالی نیز که از روی نرجمه ابن مقفع صورت کرفته است محور پژوهش های محققان و دانشجویان رشته های گوناگون شده است . پژوهش حاضر نیز در این زمینه به بررسی فنون بلاغی در این دو کتاب ارزشمند می پردازد. و شگردهای علم بیان را در آن دو مورد ارزیابی قرار می دهد.
