بررسی تطبیقی سیر تطور بث الشکوی در متون نثر فارسی قرن هفتم و هشتم
الموضوعات :
فروزان طویلی
1
,
حسین آذر پیوند
2
,
سعید خیرخواه
3
1 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کاشان،کاشان،ایران
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد کاشان،کاشان،ایران.
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کاشان،کاشان،ایران
الکلمات المفتاحية: بث الشکوی, قرن هفتم, قرن هشتم, تطابق,
ملخص المقالة :
قرن هفتم و هشتم با توجه به حادثه مهم این دوران یعنی حمله ویرانگر مغول، در تاریخ ایران بسیار با اهمیت است. در این دوره شاهد تغیییرات فراوانی در عرصه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و هنری تحت تاثیر حاکمان مغول در ایران هستیم. شعر و نثر نیز در این دوره به عنوان کی از شاخه ها اصلی از هنر، از این تغیرات مستثنی نبوده و دچار تغییرات و تحولات فراوانی شدند. شکواییه از آغاز شکل‌گیری شعر فارسی در آثار شاعران و نویسندگان وجود داشته‌است. به طوری که می‌توان شکواییه را یکی از انواع مهم ادبی ـ از زیر شاخه‌های ادب غنایی ـ به حساب آورد. شاعر یا نویسنده در شکواییه به بیان ناملایمات زندگی می‌پردازد و از روزگار، بخت و اقبال، پیری و ناتوانی، معشوق، نابسامانی‌های اجتماعی و سیاسی و... شکایت می‌کند. . در این مقاله با بررسی متون نثر قرن هفتم و هشتم به بررسی نحوه بیان شکواییه و میزان تطبیق شرح شکواییه در قرن هفتم و هشتم پرداخته است. آنچه در طی این مطالعه بدست آمد حاکی از آن بود که شکواییه شخصی در قرن هفتم و هشتم، از بسامد بیشتری برخوردار بوده است و بیشترین شکواییه‌ها در طی این دو قرن، در شکایت از فلک و قضا و تقدیر بیان شده‌اند.
