بازآفرینی دریچهای جهت رسیدن به شهر پایدار (بررسی سیاست و راهکارهای اتحادیه اروپا )
الموضوعات :
نگار براتی بروجنی
1
,
سارا نهیبی
2
,
حسین موسوی فاطمی
3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.
2 - دکتری شهرسازی، عضو هیئت علمی گروه مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران ، ایران.
3 - دانشجوی دکتری شهرسازی، عضو هیئت علمی گروه مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران ، ایران.
تاريخ الإرسال : 19 الإثنين , شعبان, 1438
تاريخ التأكيد : 02 الأحد , رمضان, 1443
تاريخ الإصدار : 18 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443
الکلمات المفتاحية:
"بازآفرینی شهری",
"رفتار سبز",
"سیاست اتحادیه اروپا",
"شهر پایدار",
"محیط زیست",
ملخص المقالة :
چکیده
زمینه و هدف :فرصتها و امید به مزایای اقتصادی، اجتماعی دلایل انتخاب زندگی شهری هستند، ولی آلودگی صوتی، کیفیت نامناسب هوا، ترافیک و تولید زباله و آلودگیهای صنعتی تنها چند مورد از آثار زندگی شهری بر محیطزیست است. طراحی شهری به مثابه بازو و نیروی آمیخته با هنر میتواند ضمن شناخت و تحلیل شرایط، بازآفرینی شهری را به ارمغان آورند. بازآفرینی شهری راهی است برای ساماندهی و ارتقای مکان فعلی به جای برنامهریزی مجدد جهت شهری جدید.
روش بررسی: این پژوهش1-به بحران محیط زیست به عنوان یک بحران مهم در امر طراحی محیط پرداخته میشود2-استفاده از مطالعات کتابخانهای و روش تحقیق توصیفی به بررسی سیاست و راهکارهای بازآفرینی شهری و به چگونگی استفاده زمین و طبیعت و در امر طراحی شهری و طراحی محیط و معیارهای آن میپردازد3-به بررسی سیاست و راهکارهای اتحادیه اروپا برای بازآفرینی کالبدی شهری پرداخته میشود.
یافته ها: برای بازآفرینی کالبد شهری باید اقدامات ارتقاء دهنده با توسعه آموزش و پرورش، توسعه اقتصادی، اجتماعی و حفاظت از محیطزیست همراه باشد که مشارکت قوی شهروندان محلی، جامعه مدنی و سطوح مختلف دولت را لازم دارد. سبک زندگی بدون ماشین از طریق بالا بردن تراکم محلهها، استفاده از فناوری اطلاعات دقیق و کاهش نیاز به سفر، فعالیت ترمیمی فراتر از حفاظت از محیط زیستگاههای طبیعی و جلوگیری از کاهش تنوع زیستی نیازمند فضاهای باز و افزایش اکوسیستم شهری برای شبکهای از زندگی گیاهان و جانوران است
بحث و نتیجه گیری: یافتن راهحل های فنی و زیربنایی برای مدیریت آب، جزیره گرمایی و به حداقل رساندن مصرف انرژی، کاهش ضایعات و استفاده از حمل و نقل عمومی و تغییر رفتار افراد و مشارکت فعال سازمانهای محیط زیستی و توسعه پروژههایی مانند انرژی خورشیدی، انرژی باد و احیای جنگلها و بازآفرینی فضای سبزشهری از جمله راههای کاهش کربن و مشکلات زیست محیطی میباشند. نتایج نشان میدهد، اقداماتی که در اتحادیه اروپا برای بازآفرینی شهری صورت گرفته بیشتر بر اقدامات محیط زیستی تمرکز داشته است. در این پژوهش به جهت بازآفرینی شهرهای ایران به ارائه آیتم های تاثیرگذار در امر بازآفرینی و بهبود شرایط شهری می پردازد.
المصادر:
مثنوی، محمدرضا،»پایداری شهری و نگرشهای اکولوژیکی: ضرورت بسترسازی مشترک برای کاربرد نظریه«، مجله محیطشناسی دانشگاه تهران، زمستان 1381، دوره 28 ، شماره 30، صفحه 19تا19.
Heilig, G K., World urbanization prospects: the 2011 revision. United Nations, Department of Economic and Social Affairs (DESA), Population Division, Population Estimates and Projections Section, New York.
World’s population increasingly urban with more than half living in urban areas,see information in: http://www.un.org/en/development/desa/news/population/world-urbanization-prospects-2014.html
لقایی، حسنعلی، محمد زاده تیتکانلو،حمیده،»مقدمه ای بر مفهوم توسعه شهری پایدار و نقش برنامه ریزی شهری« مجله هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی ، زمستان1378، شماره 6 ، صفحه 32تا 43.
Moloney C. 2015.Why ‘Think Global, Act Local’is no longer enough a reality check from the emerging intelligence on environmental limits. Sustainable regeneration in urban areas, URBACT II capitalisation, pp. 15-21.
Steffen, W., Richardson K., Rockström J., Cornell SE., Fetzer I., Bennett EM., Biggs R., Carpenter SR., de Vries W., de Wit CA., Folke C., Gerten D., Heinke J., Mace GM., Persson LM., Ramanathan V., Reyers B., Sörlin S.,2015.Planetary boundaries: Guiding human development on a changing planet. VOL 347, pp736-746
Eisenstein, W., 2001 .Ecological design, urban places and the culture of sustainability: Can city-building foster a culture of sustainability. SPUR Newsletter. see information in: http://www.spur.org/publications/urbanist-article/2001-09-01/ecological-design-urban-places-and-culture-sustainability
Hardin, G, 1968.The tragedy of the commons. science 162, no. 3859 pp. 1243-1248
حناچی،پیروز و پورسراجیان، محمود، »بازآفرینی شهرها، میراثی برای آینده«،چاپ اول، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1389، 294 صفحه
حبیبی ، سید حسین و مقصودی ، ملیحه » مرت شهری « ،چاپ اول تهران :نتشارات دانشگاه تهران، ،1395 ، 228 صفحه
Roberts, P., 2000. The evolution, definition and purpose of urban regeneration, Urban Regeneration, A Handbook. British Urban Regeneration Association, SAGE Publications,London,pp 9–36.
Czischke, D., Moloney C,. Turcu C., 2015 .Raising the game in environmentally sustainable urban regeneration.Sustainable regeneration in urban areas. URBACT II capitalisation, pp. 6-15
Colantonio, A ,. Dixon, T,., 2011. Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities.
see information in:
https://leseprobe.buch.de/images-adb/ab/6e/ab6e5de1-a13a-43cd-9c56-25e1e0baace1.pdf
بحرینی، سیدحسین و ایزدی ، محمد سعید و مفیدی ، مهر انوش »رویکرد ها و سیاستهای نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار ) « فصلنامه علمی پژوهشی مطالعه شهری ،زمستان 1392، شماره 9، صفحه17-30.
DEFRA (2007), 2007.Questionnaire and Data Tables Following Survey of Public Attitudes and Behaviours toward the Environment. DEFRA, London.
Steg, L., Charles V., 2009 Encouraging pro-environmental behaviour: An integrative review and research agenda. Journal of environmental psychology 29, no. 3, pp. 309-31.
Stern, P C., 2000. New environmental theories: toward a coherent theory of environmentally significant behavior. Journal of social issues 56, no. 3, pp. 407-424
Cushman-R B., Green behaviour (homo ecologicus). 2012,. see information in :http:// engineering. dartmouth.edu/~cushman/courses/engs44/GreenBehavior .pdf
Arcury, T A., Christianson E H.. 1990. Environmental worldview in response to environmental problems Kentucky 1984 and 1988 compared. Environment and behavior .vol:22, no. 3, pp. 387-407.
Turcu, C. Moloney. C., 2015 Towards pro-environmental behaviour. URBACT II Capitalisation .pp.52-57
Hurth, V. Peter W., 2007. Averting catastrophic climate change: confronting wealth. International Journal of Innovation and Sustainable Development 2, no. 1, pp. 63-78
UNDP, 2013 .Resource Efficiency: Economics and Outlook for Europe, Caucasus and Central Asia.
Turcu, C., 2012. Local experiences of urban sustainability: Researching Housing Market Renewal interventions in three English neighbourhoods." Progress in planning 78, no. 3 pp101-150
Barr, S., 2003. Strategies for sustainability: citizens and responsible environmental behaviour. Area 35, no. 3, pp. 227-240
Barr, S., Andrew W.G., Nicholas F., 2005. The household energy gap: examining the divide between habitual-and purchase-related conservation behaviours. Energy policy 33, no. 11, pp. 1425-1444.
براتی بروجنی ، نگار و نهیبی، سارا و موسوی فاطمی ، حسین » طراحی و بازآفرینی فضای سبز شهری با نگرش شهرهای اکولوژیکمدار پایدار«،پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران ،1395، 243 صفحه.
Sustainable regeneration in urban areas. see information in: http://urbact.eu/sites/default/files/04_sustreg-web.pdf
_||_
مثنوی، محمدرضا،»پایداری شهری و نگرشهای اکولوژیکی: ضرورت بسترسازی مشترک برای کاربرد نظریه«، مجله محیطشناسی دانشگاه تهران، زمستان 1381، دوره 28 ، شماره 30، صفحه 19تا19.
Heilig, G K., World urbanization prospects: the 2011 revision. United Nations, Department of Economic and Social Affairs (DESA), Population Division, Population Estimates and Projections Section, New York.
World’s population increasingly urban with more than half living in urban areas,see information in: http://www.un.org/en/development/desa/news/population/world-urbanization-prospects-2014.html
لقایی، حسنعلی، محمد زاده تیتکانلو،حمیده،»مقدمه ای بر مفهوم توسعه شهری پایدار و نقش برنامه ریزی شهری« مجله هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی ، زمستان1378، شماره 6 ، صفحه 32تا 43.
Moloney C. 2015.Why ‘Think Global, Act Local’is no longer enough a reality check from the emerging intelligence on environmental limits. Sustainable regeneration in urban areas, URBACT II capitalisation, pp. 15-21.
Steffen, W., Richardson K., Rockström J., Cornell SE., Fetzer I., Bennett EM., Biggs R., Carpenter SR., de Vries W., de Wit CA., Folke C., Gerten D., Heinke J., Mace GM., Persson LM., Ramanathan V., Reyers B., Sörlin S.,2015.Planetary boundaries: Guiding human development on a changing planet. VOL 347, pp736-746
Eisenstein, W., 2001 .Ecological design, urban places and the culture of sustainability: Can city-building foster a culture of sustainability. SPUR Newsletter. see information in: http://www.spur.org/publications/urbanist-article/2001-09-01/ecological-design-urban-places-and-culture-sustainability
Hardin, G, 1968.The tragedy of the commons. science 162, no. 3859 pp. 1243-1248
حناچی،پیروز و پورسراجیان، محمود، »بازآفرینی شهرها، میراثی برای آینده«،چاپ اول، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1389، 294 صفحه
حبیبی ، سید حسین و مقصودی ، ملیحه » مرت شهری « ،چاپ اول تهران :نتشارات دانشگاه تهران، ،1395 ، 228 صفحه
Roberts, P., 2000. The evolution, definition and purpose of urban regeneration, Urban Regeneration, A Handbook. British Urban Regeneration Association, SAGE Publications,London,pp 9–36.
Czischke, D., Moloney C,. Turcu C., 2015 .Raising the game in environmentally sustainable urban regeneration.Sustainable regeneration in urban areas. URBACT II capitalisation, pp. 6-15
Colantonio, A ,. Dixon, T,., 2011. Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities.
see information in:
https://leseprobe.buch.de/images-adb/ab/6e/ab6e5de1-a13a-43cd-9c56-25e1e0baace1.pdf
بحرینی، سیدحسین و ایزدی ، محمد سعید و مفیدی ، مهر انوش »رویکرد ها و سیاستهای نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار ) « فصلنامه علمی پژوهشی مطالعه شهری ،زمستان 1392، شماره 9، صفحه17-30.
DEFRA (2007), 2007.Questionnaire and Data Tables Following Survey of Public Attitudes and Behaviours toward the Environment. DEFRA, London.
Steg, L., Charles V., 2009 Encouraging pro-environmental behaviour: An integrative review and research agenda. Journal of environmental psychology 29, no. 3, pp. 309-31.
Stern, P C., 2000. New environmental theories: toward a coherent theory of environmentally significant behavior. Journal of social issues 56, no. 3, pp. 407-424
Cushman-R B., Green behaviour (homo ecologicus). 2012,. see information in :http:// engineering. dartmouth.edu/~cushman/courses/engs44/GreenBehavior .pdf
Arcury, T A., Christianson E H.. 1990. Environmental worldview in response to environmental problems Kentucky 1984 and 1988 compared. Environment and behavior .vol:22, no. 3, pp. 387-407.
Turcu, C. Moloney. C., 2015 Towards pro-environmental behaviour. URBACT II Capitalisation .pp.52-57
Hurth, V. Peter W., 2007. Averting catastrophic climate change: confronting wealth. International Journal of Innovation and Sustainable Development 2, no. 1, pp. 63-78
UNDP, 2013 .Resource Efficiency: Economics and Outlook for Europe, Caucasus and Central Asia.
Turcu, C., 2012. Local experiences of urban sustainability: Researching Housing Market Renewal interventions in three English neighbourhoods." Progress in planning 78, no. 3 pp101-150
Barr, S., 2003. Strategies for sustainability: citizens and responsible environmental behaviour. Area 35, no. 3, pp. 227-240
Barr, S., Andrew W.G., Nicholas F., 2005. The household energy gap: examining the divide between habitual-and purchase-related conservation behaviours. Energy policy 33, no. 11, pp. 1425-1444.
براتی بروجنی ، نگار و نهیبی، سارا و موسوی فاطمی ، حسین » طراحی و بازآفرینی فضای سبز شهری با نگرش شهرهای اکولوژیکمدار پایدار«،پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران ،1395، 243 صفحه.
Sustainable regeneration in urban areas. see information in: http://urbact.eu/sites/default/files/04_sustreg-web.pdf