رتبه‌بندی تفسیری کارکردهای بازاریابی برای طبیعت‌گردی پایدار در مناطق آزاد ایران

الموضوعات :

نسرین ذبیحی سامانی ¹ (دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، واحد بین المللی خرمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایران.)
عبدالهادی درزیان عزیزی ² (استادیار گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. * (مسوول مکاتبات))
بلقیس باورصاد ³ (دانشیار گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.)

تاريخ الإرسال : 01 الثلاثاء , ذو القعدة, 1443 تاريخ التأكيد : 25 الإثنين , شوال, 1444 تاريخ الإصدار : 08 السبت , ربيع الأول, 1445

الکلمات المفتاحية: آموزش کنترل ضایعات, راهبردهای بازاریابی پایدار, بازاریابی پایدار,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: یکی از اهداف هر نظام اقتصادی، استفاده از ظرفیت‌های گردشگری در توسعه‌ی پایدار می‌باشد که به طور ویژه نیازمندِ بکارگیری راهبردهای بازاریابی در این عرصه می‌باشد. به عبارت دیگر وجودِ راهبردهایِ بازاریابی می‌تواند سطحِ جذابیت‌های گردشگری را، بیشتر برای مخاطبان آن تصویرسازی نماید تا از این طریق این صنعت در نظام اقتصادی نقش تعیین کننده‌ای در تولید ناخالص داخلی داشته باشد. در این پژوهش ابتدا ابعاد طبعیت گردی از طریق فراترکیب شناسایی می‌شود و سپس از طریق فرآیند رتبه‌بندی تفسیری نسبت به تعیین تأثیرگذارترین بعد در مناطق آزاد ایران اقدام می‌شود. روش بررسی: روش شناسی این پژوهش ترکیبی بود، به طوریکه در بخش کیفی ابتدا کارکردهای بازاریابی پایداری طبیعت‌گردی براساس پژوهش‌های پیشین به عنوان مبنای تحلیل مشخص شد و سپس براساس تحلیل دلفی، حدِ اجماع نظری تعیین شد تا چارچوب نظری پژوهش ارائه گردد. در بخش کمی نیز از تحلیل رتبه‌بندی تفسیری استفاده شد. در این تحلیل هدف تعیین مهمترین کارکردهای بازاریابی پایداری طبیعت‌گردی در مناطق آزاد ایران بود. یافته ها: نتایج پژوهش از وجودِ ۸ کارکردِ بازاریابی پایداری طبیعت‌گردی از طریق تحلیل فراترکیب حکایت داشت که طی دو راند دلفی، این مولفه‌ها تأیید شدند. نتایج در بخش کمی نشان داد، درصدِ تاثیرگذاری بکارگیریِ آموزش در بازیافت، مدیریت مصرف آب و غیره در بازاریابی پایدارِ طبیعت‌گردی نسبت به بقیه کارکردهای بازاریابی پایداری طبیعت‌گردی بالاتر است. بحث و نتیجه گیری: این پژوهش به دلیل ایجاد انسجام نظری در خصوص طبیعت‌گردی و بسط آن در سطح کارکردهای پایداری مناطق آزاد ایران از اهمیت نظری و کاربردی برخوردار است که می‌تواند در شناخت محورهای اثرگذار بر این حوزه مؤثر باشد و زمینه برای جذب گردشگران را توسعه بخشد.

المصادر:

1. Sampaio, C., Farinha, L., Sebastião, J.R. and Fernandes, A. (2022). Tourism industry at times of crisis: a bibliometric approach and research agenda, Journal of Hospitality and Tourism Insights, https://doi.org/10.1108/JHTI-08-2021-0223


2. Yorganci, I. and Emin, E. (2022). How to unlock the benefits of ecotourism: a case study of Karpaz, North Cyprus, Worldwide Hospitality and Tourism Themes, https://doi.org/10.1108/WHATT-03-2022-0038


3. Quynh, N., Hoai, N.T. and Loi, N.V. (2021). The Role of Emotional Experience and Destination Image on Ecotourism Satisfaction, Spanish Journal of Marketing (ESIC), 25(2): 312-332. https://doi.org/10.1108/SJME-04-2020-0055


4. Pham, H.S.T. and Khanh, C.N.T. (2021). Ecotourism intention: the roles of environmental concern, time perspective and destination image, Tourism Review, 76(5): 1141-1153. https://doi.org/10.1108/TR-09-2019-0363


5. D’Souza, C., Taghian, M., Marjoribanks, T., Sullivan-Mort, G., Manirujjaman, M, D., Singaraju, S. (2019). Sustainability for ecotourism: work identity and role of community capacity building, Tourism Recreation Research, 44(4): 533-549, https://doi.org/10.1080/02508281.2019.1654727


6. Toulabi Nejad, M., Poodineh, M. (2020). Investigating the Effects of Ecotourism Development on the Sustainability of Livelihoods Activities and Rural Households (Case Study: Khorram-Abad Papee Division). Geographic Thought, 11(22), 97-118. (In Persian)


7. Eddyono, F., Darusman, D., Sumarwan, U. and Sunarminto, F. (2021). Optimization Model: The Innovation and Future of E-Ecotourism for Sustainability, Journal of Tourism Futures, https://doi.org/10.1108/JTF-03-2021-0067


8. Grosbois, D., Fennell, D, A. (2021). Sustainability and Ecotourism Principles Adoption by Leading Ecologies: Learning from Best Practices, Tourism Recreation Research, https://doi.org/10.1080/02508281.2021.1875170


9. Grêt-Regamey, A., Brunner, S. H., Kienast, F. (2012). Mountain ecosystem services: who cares? Mountain Research and Development, 32(1): 12-23.


10. Shi, F., Weaver, D., Zhao, Y., Huang, M. F., Tang, C., & Liu, Y. (2019). Toward an Ecological Civilization: Mass Comprehensive Ecotourism Indications among Domestic Visitors to a Chinese Wetland Protected Area. Tourism Management, 70(2): 59-68.


11. Dangi, T. B., Gribb, W. J. (2018). Sustainable Ecotourism Management and Visitor Experiences: Managing Conflicting Perspectives in Rocky Mountain National Park, USA. Journal of Ecotourism, 17(3): 338-358.


12. Masud, M. M., Aldakhil, A. M., Nassani, A. A., Azam, M. N. (2017). Community-based Ecotourism Management for Sustainable Development of Marine Protected Areas in Malaysia. Ocean & Coastal Management, 136(2): 104-112.


13. Boroumand, A., karimi, A. (2021). Re-conceptualizing and presenting a conceptual model for sustainable ecotourism based on public participation. Journal of Environmental Science Studies, 6(1): 3419-3433. (In Persian)


14. Alvarado-Herrera, A., Rodríguez-Soberanis, L.J. and Herrera-Medina, H.R. (2020). Corporate social responsibility, reputation and visitors’ commitment as resources for public policies’ design for protected areas for tourism sustainable exploitation, Social Responsibility Journal, 16(4): 537-553. https://doi.org/10.1108/SRJ-07-2018-0172


15. Donohe, H, M., Needham, R, D. (2008). Internet-based Ecotourism Marketing: Evaluating Canadian Sensitivity to Ecotourism Tenets, Journal of Ecotourism, 7(1): 15-43. https://doi.org/10.2167/joe185.0


16. Sangpikul, A. (2010). Marketing Ecotourism Through the Internet: A Case of Ecotourism Business in Thailand, International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 11:2, 107-137, https://doi.org/10.1080/15256481003732782


17. Kumar, V., Rahman, Z., & Kazmi, A.A. (2013). Sustainability Marketing Strategy: An Analysis of Recent Literature. Global Business Review, 14(4): 601–625. https://doi.org/10.1177/0972150913501598


18. Chithambaranathan, P., Subramanian, N. and Palaniappan, P.K. (2015). An innovative framework for performance analysis of members of supply chains, Benchmarking: An International Journal, 22(2): 309-334


19. Sushil (2017^a). Multi- criteria valuation of flexibility initiatives using integrated TISM–IRP with a big data framework, Production Planning & Control, 28(11/12): 999-1010


20. Ajagunna, I., Bello, M. and Arowolo, S. (2020). Towards sustainable tourism for Ikare: the role of the Tourism Action Club, Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 12(1): 80-89. https://doi.org/10.1108/WHATT-10-2019-0064


21. MacKenzie, N. and Gannon, M.J. (2019). Exploring the antecedents of sustainable tourism development, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(6): 2411-2427. https://doi.org/10.1108/IJCHM-05-2018-0384


22. Lunde, M, B. (2018). Sustainability in marketing: a systematic review unifying 20 years of theoretical and substantive contributions (1997–2016), AMS Review, 8(2): 85-110. https://doi.org/10.1007/s13162-018-0124-0


23. Modabber Khaknezhad, A., Hosseinzadeh Dalir, K., ezatpanah, B. (2021). Evaluation of management drives impacts on development of historical-cultural tourism (Case study: Tabriz metropolis). Geography and Planning, 25(77): 219-230. (In Persian)


24. Nassimi, M., Rezaei, A., Vazifehdust, H., Salehi Amiri, S., Aziz Abadi Farehani, F. (2019). Tourism marketing mix model designed with an emphasis on loyalty stakeholders. urban tourism, 6(1): 47-66. (In Persian)