ارزیابی و تعیین ساختار بهینه منابع و شاخص‌های عملکرد مالی بانک‌ها با استفاده از رویکرد ناپارامتریک (مطالعه موردی: بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)
الموضوعات : دانش سرمایهگذاریگلنار گلبازخانی پور 1 , علی فاضل یزدی 2 , محمد حسین طحاری مهرجردی 3
1 - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
2 - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد (مسئول مکاتبات)
3 - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی جهاد دانشگاهی یزد
الکلمات المفتاحية: کارایی, فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی, تحلیل پوششی داده ها(DEA), شاخص های عملکرد,
ملخص المقالة :
بنگاه‌های مالی و پولی و به ویژه بانکهای تجاری به جهت تأثیرگذاری مستقیم و عمده بر روی توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها دارای اهمیت زیادی میباشد. از طرفی وجود مدلی به منظور ارائه بازخورد در راستای بهبود عملکرد شعب مختلف سازمان ها و دستیابی به ابزاری جهت برآوردن این نیاز مدیران، بسیار ضروری و منطقی به نظر می رسد. در راستای ضرورت فوق، این پژوهش در نظر دارد سعی و تلاشی در به کارگیری مدلی مناسب جهت ارزیابی عملکرد بانکهایپذیرفته شده در بورس داشته باشد تا بتواند علاوه بر شناسایی بانک های کارا و ناکارا در بورس، استراتژی های مناسب را جهت بهبود عملکرد بانک های ناکارای بورس و تقویت هرچه بیش تر بانک های کارا تدوین نماید. در این پژوهش که تجربهای از به کارگیری مدل تلفیقی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی و تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی عملکرد بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد، سعی شده است در ابتدای امر شاخص های ورودی و خروجی نهایی برای ارزیابی کارایی نسبی بانکهای پذیرفته شده در بورس، با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی شناسایی و سپس در مرحله بعد با جمع آوری اطلاعات مربوطه، کارایی این واحدها با استفاده از یکی از تکنیک های ناپارامتریک ارزیابی تحت عنوان تحلیل پوششی داده ها، اندازه گیری شود. ضمن اینکه در کنار این موارد به تحلیل حساسیت هر یک از ورودی و خروجی ها و همچنین رتبه بندی کامل واحدهای بانکی با استفاده از روش ارزیابی کارایی متقاطع پرداخته می شود.
