بازارگردانی اوراق بهادار با درآمد ثابت به روش عرضه و تقاضا و کاهش ریسک بازارگردانی
الموضوعات : دانش سرمایهگذاریتقی ترابی 1 , پیمان تاتایی 2 , سمانه طریقی 3 , عبداله دریابر 4
1 - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
2 - دانشجوی دکتری مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
3 - دانشجوی دکتری اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
4 - دانشجوی دکتری مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
الکلمات المفتاحية: بازارگردانی(بازارسازی), نرخ بهره, عرضه و تقاضا, حراج,
ملخص المقالة :
نرخ سود اوراق بهادار با درآمد ثابت در ایران که در قالب بسته‌های سیاستی و نظارتی بانک مرکزی تعیین می‌گردد، عموما ثابت و در حکم نرخ بهره کشور قلمداد می‌شود. بدیهی است که نرخ بهره بایستی شناور و بیش از نرخ تورم باشد، لیکن به دلیل ساز و کار موجود برای ابلاغ نرخ بهره، شناوری نرخ بهره در ایران بر خلاف اکثر کشورهای دنیا وجود ندارد و نرخ بهره ابلاغی نیز نرخ منصفانه نیست. از سوی دیگر با توجه به تورم بالا، عدم انعطاف و جذابیت سایر بازارهای موازی، حجم بازخرید این اوراق افزایش یافته و بازارگردان را مجبور به بازخرید حجم بالایی از اوراق غیر جذاب نموده است. در این مقاله شیوه جدید بازارگردانی اوراق بهادار با درآمد ثابت معرفی می‌گردد. در این شیوه قیمت اوراق بهادار که به یکی از روش حراج و با قیمت منصفانه عرضه گردیده است، متغیر و بدون دامنه نوسان و معاملات اوراق به صورت چندین حراج تک قیمتی در طی یک جلسه معاملاتی می‌باشد و بازارگردان موظف است با رعایت یک دامنه مظنه، سفارش‌های خرید و فروش خود را همزمان وارد نماید. پس از تشریح مدل حالات ممکن و حالات خاص با استفاده از راه حل گوشه ای و در نظر گرفتن شدیدترین حالت ممکن بررسی و کارایی آن مورد سنجش قرار گرفت. با تایید کارایی مدل می توان انتظار داشت که با عرضه اوراق به شیوه حراج سپردن فرایند بازارگردانی به سازوکار بازار کشف قیمت بهینه، افزایش بازدهی، افزایش جذابیت و میزان استقبال از اوراق بهادار، کاهش ریسک بازارگردان، کشف نرخ بهره و کاهش نرخ تامین مالی در کشور اتفاق افتد.
