عوامل موثر بر مدیریت ریسک سازمانی در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران
الموضوعات :
دانش سرمایهگذاری
محمدحسین pourahmadi
1
,
غلامرضا فرساد امان الهی
2
,
زهرا لشگری
3
1 - گرو ه حسابداری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزا د اسلامی، تهران، ایران
2 - گرو ه حسابداری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزا د اسلامی، تهران ، ایران
3 - گرو ه حسابداری، واحد تهران مرکزی، دانشگا ه آزا د اسلامی، تهران ، ایران.
تاريخ الإرسال : 06 الأحد , رمضان, 1442
تاريخ التأكيد : 26 السبت , رمضان, 1442
تاريخ الإصدار : 15 الجمعة , ذو الحجة, 1445
الکلمات المفتاحية:
مدیریت ریسک سازمانی اندازه شرکت,
بازده دارایی ها,
فرصت رشد,
ملخص المقالة :
مدیریت ریسک سازمانی میتواند سطوح ریسک را شناسایی، اندازهگیری و کنترل نموده و نقشی نظارتی را ایفا کند. این موضوع مورد توجه شرکتها در سالهای اخیر بوده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان اجرای برنامههای مدیریت ریسک سازمانی و بررسی عوامل موثر بر آن در 118 شرکت طی سال های 1388 لغایت 1398 میباشد.. در این تحقیق عوامل موثر بر مدیریت ریسک سازمانی با استفاده از عواملی نظیر اندازه شرکت، فرصت رشد، بازده دارایی ها اهرم مالی و سود تقسیمی مورد سنجش قرار گرفت که نتایج آزمون فرضیهها نشان دادهاند که عامل اندازه شرکت با ضریب 0.2853 و فرصت رشد با ضریب 0.2349 تاثیر مثبتی بر مدیریت ریسک سازمانی دارد. همچنین اهرم مالی با ضریب منفی 0.03935 و سود تقسیمی با ضریب منفی 0.01095 رابطه معناداری با مدیریت ریسک سازمانی ندارد. به عبارتی در سـطح اطـمینان 95% متغیرهای اندازه شرکت، فرصت رشد، بازده دارایی ها بر مدیریت ریسک سازمانی تاثیر داشته و متغیرهای اهرم مالی، سود تقسیمی بر مدیریت ریسک سازمانی در شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر ندارد. به عبارتی مدیریت ریسک سازمانی می تواند عملکرد عملیاتی و افزایش ارزش شرکت را بهبود بخشده و شرکت هایی که به علت عدم اطمینان محیطی در معرض ریسک بالا هستند از تاثیرات نامطلوب ریسک جلوگیری و کنترل کند.
المصادر:
جلیلوند.بوالحسن، رستمی نوروزآباد. مجتبی، عسکری فیروزجایی. احسان، رحمانیانی. میلاد، (1398)، پیاده سازی مدیریت ریسک سازمانی؛ شناسایی، تحلیل و ارزیابی مورد مطالعه: نهاد مالی فعال در بازار سرمایۀ ایران، مدیریت دارایی و تامین مالی، دوره 7، شماره 2، شماره پیاپی 25، ص ص 1-24.
شیدایی. علی، (1396)، شناسایی و رتبه بندی عوامل تاثیر گذار بر ریسک صنعت لیزینگ به روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مطالعه موردی شرکت واسپاری ملت (سهامی عام)، فصلنامه دانش سرمایه گذاری، دوره 6، شماره 24، ص ص 21-38.
عسگرنژاد نوری، باقر، امکانی، پریسا. (1396). تأثیر مدیریت اثربخش ریسک در عملکرد مالی شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران: نقش واسطهای سرمایۀ فکری و اهرم مالی، مدیریت دارایی و تامین مالی، شماره 2، ص ص 93-112.
قادری،کاوه، قادری،صلاح الدین، و قادری، سامان. (1397). بررسی ارتباط بین اطمینان بیش از حد مدیران و اثر بخشی مدیریت ریسک، پژوهش های حسابداری مالی و حسابرسی، شماره 37، ص ص 243-272.
والا. شبنم، (1398)، سطح بندی شاخص های موثر بر مدیریت ریسک سازمانی با استفاده از تکنیک ISM، رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، سال سوم، شماره 31، ص 58-70.
حسینی. سید عبدالرضا، حسینی. سید محمد حسین، سید مطهری. سید مهدی، (1393)، رابطهی استفاده از فنون مدیریت ریسک با عملکرد شرکتهای فعال صنایع غذایی، فصلنامه پژوهش های تجربی حسابداری، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 13، ص ص 45-60.
Allayannis, G., and J. Weston, (2001), The Use of Foreign Currency Derivatives and Firm Market Value, Review of Financial Studies, 14: pp 243-276.
Beasley, M. S., R. Clune, and D. R. Hermanson, (2005), Enterprise Risk Management: An Empirical Analysis of Factors Associated with the Extent of Implementation, Journal of Accounting and Public Policy, 24: pp 521-531.
Beasley, M. S.,D. Pagach, and R.Warr, (2008), The Information Conveyed inHiring Announcements of Senior Executives Overseeing Enterprise-Wide Risk Management Processes, Journal of Accounting, Auditing, and Finance, 23: pp 311-332.
Bowling, D. M., & Rieger, L. A. (2005). Making sense of COSO's new framework for enterprise risk management. Bank Accounting & Finance, 18(2), pp 29–34.
Cole, C. R., and K. A.McCullough, (2006), A Reexamination of the Corporate Demand for Reinsurance, Journal of Risk and Insurance, 73: pp 169-192.
Etges,, A. , Grenon,,V, , Siqueirade ,J., ,Francisco ,S, ,AparecidaFelix,E.(2018). ERM for Health Care Organizations: An Economic Enterprise Risk Management Innovation Program (E2RMhealth care), Value in Health Regional , 17, pp 102-108.
Gordon, L. A., Loeb, M. P., & Tseng, C. Y. (2009). Enterprise risk management and firm performance: A contingency perspective. Journal of Accounting and Public Policy,(4)28, pp 301-327.
Hoyt, R. E., and H. Khang, (2000), On the Demand for Corporate Property Insurance, Journal of Risk and Insurance, 67: pp 91-107.
Hoyt, R. E., & Liebenberg, A. P. (2011). The value of enterprise risk management. Journal of Risk & Insurance, 78(4), pp 795–822.
Jensen, M. C., (1986), Agency Costs of Free Cash Flow, Corporate Finance and Takeover, American Economic Review, 76: pp 323-329.
Johnston, J., Soileau,, (2020). Enterprise Risk Management and Accruals Estimation Error, Journal of Contemporary Accounting & Economics, doi: https://doi.org/10.1016/j.jcae.2020.100209.
Juliano Rodrigues da Silva, Aldy Fernandes da Silva & Betty Lilian Chan, (2018). Enterprise Risk Management and Firm Value: Evidence from Brazil, Emerging Markets Finance and Trade, DOI: 10.1080/1540496X.2018.1460723
Liebenberg, A. P., and R. E. Hoyt, (2003), Determinants of Enterprise Risk Management: Evidence From the Appointment of Chief Risk Officers, Risk Management and Insurance Review, 6: pp 37-52.
Meulbroek, L. K., (2002), Integrated Risk Management for the Firm:ASenior Manager’s Guide, Journal of Applied Corporate Finance, 14: 56-70.
M, (2019), The Benefit of Enterprise Risk Management (ERM) On Firm Performance, Indonesian Management and Accounting Research, Vol 17(02), pp 169- 185.
Pagach, D., and R. Warr, (2010), The Effects of Enterprise Risk Management on Firm Performance.WorldWideWeb: http://ssrn.com/abstract=1155218 (accessed April 10, 2010).
Smithson, C. and B. J. Simkins, (2005), Does Risk Management Add Value? A Survey of the Evidence, Journal of Applied Corporate Finance, 17: pp 8-17.
Standard & Poor’s, (2007), Industry Report Card: Enterprise Risk Management Can Help U.S. Commercial Lines Insurers Ward Off Irrational Pricing, April 30.
_||_