تعیین ظرفیت برد زیستگاه ورژیم غذایی آهوی ایرانیGazella subgutturosa)) در پارک ملی سرخه حصارتهران

الموضوعات :

المیرا کاظمی جهندیزی ¹ (دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علوم محیط زیست،دانشکده انرژی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم تحقیقات تهران، ایران.)
محمد کابلی ² (استادیار گروه شیلات ومحیط زیست،دانشگاه منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران)
محمود کرمی ³ (استاد یار گروه شیلات ومحیط زیست،دانشگاه منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران)
محمود صوفی ⁴ (دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علوم محیط زیست،دانشکده انرژی محیط زیست،دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم تحقیقات تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 10 الخميس , جمادى الأولى, 1432 تاريخ التأكيد : 08 الإثنين , رمضان, 1432 تاريخ الإصدار : 01 السبت , جمادى الثانية, 1436

الکلمات المفتاحية: آهوی ایرانی, پارک ملی سرخه حصار, ظرفیت برد تغذیه ای,

ملخص المقالة :

آهوی ایرانی یکی ازگونه های راسته زوج سمان در ایران، پستانداری گیاه خوار و نشخوارکننده است. آهو از مهم ترین علف خواران دشت های ایران است که امروزه فقط در مناطق حفاظت شده نظیر پارک ملی سرخه حصار یافت می شود. هدف از این پروژه تعیین ظرفیت برد تغذیه ای زیستگاه آهو و مقدار علوفه قابل دسترس در فصل بحرانی با استفاده از روش قطع و توزین می باشد. روش کار: جهت تعیین محدوده زیستگاه ابتدا بازدید مقدماتی از منطقه صورت گرفت و مسیرهای پیمایش مشخص شد. طول کل مسیر بیمایش 44 کیلومتر بود. سپس این مسیرها به طور روزانه مورد بازدید قرار گرفته و نقاط حضور گونه با استفاده از GPS ثبت شد. گونه‌های گیاهی مورد تغذیه آهو در منطقه مورد مطالعه از طریق مشاهده مستقیم شناسایی و فهرست برداری شد. سپس وزن خشک و تراکم گونه‌های گیاهی چرا شده توسط آهو و بیوماس زیستگاه آهو تعیین و محاسبه شد. در مرحله بعد با تعیین واحدهای دامی و نیاز روزانه آهو به علوفه، ظرفیت برد تغذیه ای زیستگاه در دوره بحرانی از طریق میزان علوفه قابل دسترس زیستگاه با روش قطع و توزین همراه با مشاهده مستقیم اندازه گیری و محاسبه شد. نتیجه گیری: در این پژوهش ظرفیت برد زیستگاه برای آهو در2 سناریو محاسبه شده است. در مجموع، ظرفیت برد آهو با رقیبان 56 راس و بدون رقیبان 107 راس به دست آمد. همچنین 15 گونه گیاهی از 8 تیره که توسط آهو و قوچ و میش مصرف می شوند شناسایی و مشخص شد که تیره چمن (Poaceae) با 8 گونه بیش ترین تنوع را در رژیم غذایی آهو دارد.

المصادر:

1. درویش صفت،ع.، 1385. اطلس مناطق حفاظت شده. سازمان حفاظت محیط زیست.


2. مهندسین مشاور بوم آباد، 1381. طرح مدیریت زیست محیطی منطقه جاجرود. سازمان حفاظت محیط زیست.


3. عجمی، ح.،1381. برآورد ظرفیت برد تغذیه ای زیستگاه اهو در پارک ملی کلاه قاضی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران.
   
   
   1. Deyoung, R. W. 2000. Modeling Nutritional Carrying capacity for Tanslocated Desert Bighorn Sheep in Western Texas. Texas A&Mumversity-Kingsville, USA.
   
   
   2. Mautz, W. W. 1978. Nutrition and carrying capacity. Big games of North America. 321-348.
   
   
   3. Krebs, Charles. J.1999. Ecological methodology.Addison-Welsey Educational Puplishers, Inc. Chapter 5: 170-177. 
   
   


4. کرمی، م.، 1364. روش های بررسی پوشش گیاهی، انتشارات جهاد دانشگاهی تهران.


5. حیدری، س.، 1388.ظرفیت برد تغذیه ای علفخوران منطقه خانگرمز همدان،دانشگاه علوم تحقیقات تهران.


6. هارونی، ا.،1383. بررسی مطلوبیت زیستگاه آهودرمنطقه حفاظت شده کالمند بهادران یزد.دانشکده منابع طبیعی نور،دانشگاه تربیت مدرس.
   
   
   1. McCall, T. C. 1997. Comprasion of techniques for determining the nutritional carrying capacity for white-tailed deer. Journal of range management 50: 33-38.
   
   
   2. Mautz, W. W. 1978. Nutrition and carrying capacity. Big games of North America. 321-348
   
   
   3. Cook,J. G., B. K. Johnson. 2002. Effect of Summer-autumn Nutrition and Parturition Date on Reproduction and Survival of Elk. Wildlife Monographs 155.
   
   
   4. Hobbs, N. T. 1985. Estimating of habitat carrying capacity incorporating explicit nutritional constraints. Journal of Wildlife management 49: 814-822