برآورد ارزش اقتصادی کارکرد تفریحی منابع زیست محیطی پارک جنگلی (مطالعه موردی پارک جنگلی آبشار یاسوج)

الموضوعات :

ابوالفضل محمودی ¹ , محمد میرزا جاودان اصل ² , بهروز حسن پور ³

1 - استادیار گروه اقتصاد‌کشاورزی، دانشگاه پیام نور(مسوول مکاتبات).
2 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته اقتصادکشاورزی دانشگاه پیام نور.
3 - استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی یاسوج، ایران

تاريخ الإرسال : 07 الخميس , شعبان, 1435 تاريخ التأكيد : 06 الأحد , ربيع الأول, 1436 تاريخ الإصدار : 22 الأربعاء , ربيع الأول, 1438

الکلمات المفتاحية: ارزش اقتصادی, کارکرد تفریحی محیط زیست, پارک جنگلی یاسوج,

ملخص المقالة :

زمینه و اهداف : دراین تحقیق ارزش اقتصادی کارکرد تفریحی(غیراستفاده ای) پارک جنگلی آبشار یاسوج و عوامل مؤثر برتمایل به پرداخت بازدیدکنندگان با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و پرسشنامه انتخاب دوگانه دو بعدی برآورد گردید. روش بررسی: تعداد180 پرسشنامه در فصول بهار و تابستان سال 1392 از طریق مصاحبه حضوری از بازدید کنندگان تکمیل و جمع آوری گردید. قیمت های پیشنهادی 10000، 20000 و 30000 ریال بود که با توجه به ورودیه پارک تعیین گردید. علاوه برآن داده های دیگری در مورد خصوصیات اجتماعی و اقتصادی آنها جمع آوری شد. برای برآورد پارامترهای مؤثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان، از مدل لاجیت استفاده شد. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده 77% از بازدیدکنندگان، تمایل به پرداخت مبلغی جهت حفاظت و نگه داری پارک داشتند. متوسط تمایل به پرداخت هر فرد معادل 19085 ریال برآورد شد. از بین تمام متغیرهای بررسی شده، متغیرهای مبلغ پیشنهادی، درآمد فرد، مدت اقامت و تعداد بازدید از پارک ارتباط معنادار با متغیر وابسته در مدل لاجیت یعنی تمایل به پرداخت داشتند. همچنین ارزش تفریحی سالانه پارک برای هرهکتار معادل 1049 میلیارد ریال بدست آمد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق اطلاعات با اهمیتی را درخصوص برنامه ریزی درجهت افزایش کیفی امکانات تفریحی این پارک فراهم می کند. به طور مثال با وضع ورودیه پارک حداکثر تا مبلغ 19085 ریال به ازای هر نفر، منابع کسب درآمدی است که می توان آن را صرف تجهیزات و امکانات تفریحی پارک نموده و موجبات رضایت خاطر بازدید کنندگان را فراهم کرد. همچنین از طریق مشارکت جوانان علاقمند به محیط زیست و جذب پارکبان های افتخاری، می توان در جهت رفع آلودگی ها، کمک در جهت زیباسازی و حفاظت از حریم پارک های جنگلی استفاده نمود.

المصادر:

1. مجنونیان، هـ..(1374). مباحثی پیرامون پارک ها، فضای سبز و تفرجگاه ها، چاپ اول. سازمان پارک ها و فضای سبز تهران.


2. http://library.tebyan.net/newindex.aspx?pid=102834&ParentID=0&BookID=82861&MetaDataID=27401&Volume=1&PageIndex=0&PersonalID=0&NavigateMode=CommonLibrary&Content=.


3. جاودان اصل، م.(1392). ارزش گذاری تفریحی – اقتصادی پارک آبشار یاسوج و عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نورتهران شرق. ص86-18.


4. مولایی، م.، یزدانی، س. شرزه ای، غ. 1388. برآورد ارزش حفاظتی اکوسیستم جنگلی ارسباران با  استفاده از روش ارزش گذاری مشروط، اقتصاد کشاورزی، شماره سوم، دوره (2)، ص64-37.


5. امیرنژاد، ح. (1384). تعیین ارزش های حفاظتی و تفرجی پارک جنگلی سی سنگان نوشهر با استفاده از تمایل به پرداخت افراد. فصلنامه پژوهش و سازندگی، شماره 72. صص 188-175.


6. کاووسی کلاشمی، م.، شهبازی، ح. و ملکیان آ. (1388). برآورد ارزش تفریحی تفرجگاه ها با استفاده از روش دو مرحله ای هکمن. مجله تحقیقات اقتصاد کشاورزی، جلد 1. شماره 1. ص 149-137.


7. یخشکی، ع. (1381). شناخت، حفاظت و بهسازی محیط زیست ایران. نشر آموزش کشاورزی، مؤسسه آموزش علمی و کاربردی جهاد کشاورزی، تهران.


8. Kealy, J.M. & R.W. Turner, 1993. A test of the equality of close-ended and open-ended contingent valuation, American Journal of Agricultural Economics, 75: 321-331.


9. Davis, R. (1963). The value of outdoor recreation: an economic study of the marine woods. PhD Thesis. HarvardUniversity.


10. فتاحی، ا. (1389). ارزش گذاری اقتصادی آب های زیر زمینی دشت یزد- اردکان، رساله دکتری اقتصاد کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ص 169.


11. امیرنژاد، ح. و رفیعی، ح.(1391). بررسی و تعیین ارزش تفرجی منطقه گردشگری سلیمان تنگه ساری، مجله علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره چهاردهم، شماره یک.


12. Echeverria, j, M. Harahan and R. Solórzano. 1995. Valuation of Non Priced Amenituties Provided By the Biological Resources within the Monter Verde Cloud Forest Preserve, Costa Rica. Ecological Economics, 13:43-52.


13. Hadker, N., Sharma, s., David, A. and Muraleedharan, T.R. 1997. Willingness to-Pay for Borivil National Park: Evidence from a Contingent Valuation, Ecological Economics, 21:105-122.


14. Garod. D. and K.G.willis, 1992. Elicitation Methods In Contingent Valuation: Open Eneded and Dichotomous Choice Formats, Iterative Biddingand Payment Card Methods, Country Side Change Working paper Series WP28, Country Sidr Chang University of Newcastle Upon Tyne.


15. Nabin Barala, M., and Stren, j., and Ranju, B.2008. Contingent Valuation of Ecoturism in Annapuma Conservation Area, Napal: Implications for Sustainable park finance and DeveloPment, Ecolojical Economics, Vol. 66, Issues 2–3: 218–227.


16. عباس پور، مجید و همکاران(1392)، ارزش گذاری اقتصادی کارکردهای بازاری منابع زیست محیطی دریاچه ارژن- پریشان با تاکید بر گونه های آب زی، علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره پانزدهم، شماره یک، 89-75.


17. Hanemann, W. M. (1994). Valuing the environment through contingent valuation, Journal of Economic Perspectives, 8(4):19-43.


18. Duffield, J.W., Patterson, D.A., 1991. Inference and optimal design for a welfare measure in dichotomous choice contingent valuation. Land Economics, 67 (2), 225–239.


19. Choong-Ki Lee, James W. Mjelde, 2007.Valuation of ecotourism resources using a contingent valuation method: The case of the Korean DMZ, Ecological Economics, Volume 63(2-3),511–520.