باز زنده‌‌سازی اماکن تاریخی ـ فرهنگی (مطالعه موردی: هتل باغ مشیرالممالک ـ شهر یزد)

الموضوعات :

حمید ماجدی ¹ , حسین امجد ² , هومن بهمن پور ³

1 - رئیس دانشکده هنر و معماری، واحد تهران علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
2 - کارشناس ارشد مهندسی طراحی محیط، واحد تهران علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی *(مسئول مکاتبات).
3 - گروه مهندسی منابع طبیعی ـ محیط زیست، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران.

تاريخ الإرسال : 25 الأربعاء , جمادى الأولى, 1430 تاريخ التأكيد : 21 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1431 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: مشیرالممالک, هتل باغ, باغ تاریخی, باز زنده‌سازی,

ملخص المقالة :

باغ مشیرالممالک به وسعت هجده هزار متر مربع یکی از باغ‌های خرم واقع در شمال غرب یزد در اواسط دوره قاجاریه بوده که توسط میرزافتح الله خان مشیرالممالک بنا گردیده است. این باغ دارای آب انبار، اصطبل، بارانداز، انبار، باغچه‌های گل کاری و سبزی‌کاری شده، حمام، کوشک، اندرونی، بیرونی، نارنجستان، پارکینگ و غیره بوده که متاسفانه پس از انقلاب بر اثر مهاجرت وارثان باغ به خارج از کشور به صورت متروکه در آمده و بسیاری از ساختمان‌های با ارزش آن تخریب یا برای یافتن گنج به نابودی کشیده شد. هدف اصلی در این تحقیق، باز زنده‌سازی فضاها و کاربری‌های موجود در این باغ با بهره‌گیری از الگوهای معماری و طراحی بومی و سنتی است. در این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نوع تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. در قسمت باززنده سازی از الگوهای رایج داخلی و خارجی با تطبیق اصول معماری ایرانی و اسلامی بهره گرفته شده است. همچنین در بخش مطالعات میدانی از دوربین‌های عکاسی Canon powershot S5 IS، Olympus C160؛ متر و ... استفاده شده است. به جز ساختمان مرکزی دیگر ساختمان های باغ پی نداشته و شاخص‌ترین مصالح به کار رفته در بنا خشت بوده است. آب شرب باغ در گذشته از قنات باغ تامین می‌شده ولی امروزه از طریق سیستم آبرسانی شهری تامین می‌شود. درختان این باغ در گذشته بیشتر از نوع مثمر مانند انجیر، انگور، سیب و... بوده ولی اخیراً گیاهان دیگری از جمله زیتون، خرمالو و مرکبات به ترکیب گیاهی باغ اضافه شده است. کاربرد عناصری از قبیل سبزه، آب و گیاه که در باغ‌سازی ایران قدیم، شاکله اصلی باغ را تشکیل می‌داده‌اند، پس از باززنده سازی در باغ مشیرالممالک به خوبی مشاهده می‌شود که نشانگر رابطه معماری با طبیعت در ایران قدیم و کنونی است. شفافیت، ارتباط فضاها، سازمان‌دهی فضاها، پیوستگی فضاها، هندسه و تناسبات به کار رفته در این باغ، همگی بیانگر تفکر و تعقل در سبک باغ‌سازی ایرانی است که عالمانه و آگاهانه به دنبال آسایش جسمانی و روحانیِ انسانی است که بی‌قرار در پی آرامش است.

المصادر:

1. طلوع آشتیانی. شاهین، تابستان 1385، مبانی حفاظت و احیای باغ های تاریخی، فصل نامۀ آبادی، شمارۀ شانزدهم.


2. امجد. حسین، 1388، باززنده سازی باغ دولت آباد یزد نمونۀ بارزی از یک باغ ایرانی، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران علوم و تحقیقات.


3. بهبهانی. هما، 1380، جزوه درس باغ سازی ایرانی مرمت و بهسازی، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران.
   
   
   1. pinheiro. Joao De Deus, 1993, Garden of Historic Interest, European Commission Directorate General X.
   
   
   2. Micoulina. Elena, 1993, The History of Garden and Evolution of The Environment, Historic Garden and Site, ICOMOS Publisher.
   
   


4. خسروی. فخری، 1381، راهکارهای بازسازی و طراحی محوطۀ باغ موزۀ نیاوران، پایان نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.


5. فلامکی. محمد منصور، 1386، باززنده سازی بناها و شهر های تاریخی، چاپ ششم،  انتشارات دانشگاه تهران.


6. مستند سازی باغات یزد، 1385، سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی استان یزد، شرکت مشاور فرهمند و همکاران.


7. واعظ. عباس، 9/1/1387، از سهامداران هتل باغ مشیرالممالک. مصاحبۀ حضوری توسط حسین امجد.