شناسایی دیاتومه های جنس Diatoma De Candolle و بررسی تأثیر عوامل فیزیکوشیمیایی بر پراکنش آن‌ها

الموضوعات :

فاطمه جمالو ¹ (استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران * (مسوول مکاتبات) .)
طاهر نژاد ستاری ² (- دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران،ایران)

تاريخ الإرسال : 14 السبت , جمادى الأولى, 1430 تاريخ التأكيد : 08 السبت , رمضان, 1430 تاريخ الإصدار : 22 الأربعاء , ربيع الأول, 1438

الکلمات المفتاحية: Diatoma, عوامل فیزیکوشیمیایی, پراکنش,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: دیاتومه ها و از جمله گونه های جنس De Candolle Diatoma جزء فلورجلبکی متداول اکوسیستم های آبی هستند. جمعیت های دیاتومه های اپی لیتیک، اپی پلیک و اپی فیتیک بهترین شاخص کیفیت آب هستند. روش بررسی: در این تحقیق نمونه ها بطور ماهیانه، در 6 ایستگاه انتخابی از سه بستر سنگ، رسوب و گیاه جمع آوری شدند. عوامل فیزیکوشیمیایی آب نظیر دما ، pH ، قابلیت هدایت الکتریکی و اکسیژن محلول در هنگام نمونه برداری و اکسیژن مورد نیاز بیولوژیک و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی در آزمایشگاه اندازه گیری شدند. نمونه ها با مشاهده تزئینات پوسته سیلیسی از طریق منابع موجود شناسایی شدند. یافته ها: گونه های ، Diatoma anceps (Ehr.) Kirchn. ، Diatoma ehrenbergii Kutz. ، Diatoma mesodon (Ehr.) Kutz. ، Diatoma tenuis C. A. Agardh.، Diatoma vulgare Var. breve Grun. ، Diatoma vulgare Var. linearis V. H. ، Diatoma vulgaris Bory شناسایی شدند. بحث و نتیجه گیری: افزایش مقدار عوامل فیزیکوشیمیایی از جمله BOD و COD که شاخص آلودگی آب هستند در سمت پایین دست حاکی از افزایش مقدار آلودگی است. شمارش دیاتومه ها نشان داد تراکم دیاتومه ها به سمت پایین دست افزایش می یابد. آنالیز واریانس دو طرفه نشان دهنده ارتباط معنی دار بین افزایش تراکم دیاتومه ها و افزایش میزان آلودگی است.

المصادر:

1. افشارزاده، س . 1382 . بررسی فلور جلبکی رودخانه زاینده رود. پایان نامه دکتری دانشکده علوم دانشگاه اصفهان.185 صفحه.


2. افشین، ی . 1373 . رودخانه های ایران ، جلد دوم . وزارت نیرو . 315 صفحه.

1. جمالو. فاطمه. 1384. بررسی فلورجلبکی رودخانه جاجرود. پایان نامه دکتری زیست شناسی علوم گیاهی. دانشکده علوم دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. به راهنمائی طاهر نژاد ستاری.196 صفحه.

4. Admiral, W., Blanl, H. (1999). Shortterm toxicity of Zinc to microbenthic algae and bacteria in a metal polluted stream. Wat. Res. 33. 1989-1996.


5. Blinn, D., and Herbst, D. 2003. Use of Diatomes and soft Algae as indicatorsof environmental determinants in the Lahontan Basin, USA. Freshwater Biology 53, 11-19.


6. Cox, E. J. 1996. Identification of freshwater diatomes from live material. Chapman & Hall. London, 158P.


7. Dere, S., Karacaoglu, D. and Dalkiran, N. 2002. A study on the epiphytic algae of the Nilufer Stream (Bursa). Turk. J. Bot. 26. 219-233.


8. Gevrey, M. 2004. Water quality assessment using diatom assemblages and advanced modelling techniques. Fresh. Bio. 49. 208-220.


9. Gomez, N. 1998. Use of epipelic diatomes for evaluation of water quality in the Matanza – Riachuelo (Argentina), A pampean plain river. Wat. Res. 32(7). 2029- 2034.


10. Gomez, N. 1999. Epipelic diatoms from the Matanza – Riachuelo (Argentina), a highly polluted basin from the Pampean plain: biotic indices and multivariate analysis. Aqua. Eco. 2: 301- 309.


11. Hustedt, F. 1930. Bacillariophyta (Diatomeae). In: Die Susswaser- Flora Mitteleuropas (ed. Pascher, A.) Vol. 10. Gustar Fisher Verlag, 446P.


12. Kara, H., Sahin, B. 2001. Epipelic and epilithic algae of Degirmendere River (Trabzon-Turkey), Turk. J. Bot. 25: 177-186.


13. Moore. J. W. 1979. Disribution and abundance of attached, littoral algae in 21 Lakes and streams in the Northwest Territories. Can. J. Bot. 57, 568-577.


14. Nejadsattari, T. 1992. Patterns of epipelic­ diatoms and oxygen distribution in stream sediments. Ph. D. Thesis. Iowa Stat Univ. Ames. IA. 135P.


15. Patrick, R. and Reimer, C. W. 1966. The diatomes of the United States. Vol. 1. Monographs of the Academy of natural science of Philadelphia, No. 13. 688P.


16. Patrick, R. and Reimer, C. W. 1975. The diatomes of the United States exclusive of Alaska and Hawaii, Vol. 2. Monographs of the Academy of natural science of Philadelphia, No. 13. 213 P.


17. Ryves, D. Jewson, D. and Sturm, M. 2003. Quantitative and qualitative relationships between planktonic diatom communities and diatom assemblages in sedimenting material and surface sediments in Lake Baikal, Siberia. Limnol. Oceanogr., 48(4),1643–1661.


18. Shahbazkia, H. Candeias, T. Oliveira, R.  And Tomaz, F.2007. Weighted Morphometric Shape Analysis of Diatoms. Universidade do Algarve – UCEH. BIF Laboratory, Campus de Gambelas. 8000-810 Faro, Portugal. [e-mail]


19. Trotter, D. M. and Hendricks, A. C. 1979. Attached, filamentous algal communities. In: Methods and measurements of periphyton communities: a review. ASTM STP 690 (ed. Weitzel, R. L.) American Society for Testing and Materiales, 58- 69.


20. Vollenweider, R. A. 74. Sampling techniques and methods for estimating quality and quality of biomass. In: A manual on methods for measuring primary production in aquqtic environments. IBP Handbook No. 12. ( ed. Vollenweider) Blackwell Scientific Pub. Oxford, 20-50.


21. Vrieling, Q. Sun, M. Tian, P. J. Kooyman, W. W. C. Gieskes, R. A. van Santen, and N. A. J. M. Sommerdijk. 2007. Salinity-dependent diatom biosilicification implies an important role of external ionic strength. PNAS 104, 10441-10446.


22. Wetzel, R. G. and Linkens, G. E. 1991. Limnological analysis (2^nd ed.). Springer – Verlage. 136-165.