الگوی زیست محیطی برنامه ریزی حمل ونقل شهری با استفاده از مدل های سیستم پویایی
الموضوعات :
مهدی استادی جعفری
1
(کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل ونقل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
امیرعباس رصافی
2
(استادیار، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، دانشکده فنی مهندسی، قزوین، ایران)
الکلمات المفتاحية: حمل ونقل پایدار شهری, مدل سیستم پویایی, سیاست و شاخص زیست محیطی,
ملخص المقالة :
پذیرش راهبرد توسعه پایدار در ابعاد جهانی و تمایل به بهره گیری از آن در بخش های مختلف، لزوم تدوین و طراحی روشی جامع و فراگیر را در دستیابی به این راهبرد تقویت می نماید. از سوی دیگر پیچیدگی ذاتی در اندرکنش بین اقتصاد، اجتماع و محیط زیست و تاثیر اساسی آن بر جامعه، نیازمند به کارگیری مدلی کارآ در سیستم های شهری شده است. این مقاله با استفاده از مدل های سیستم پویایی روشی را برای یافتن ارتباط علی- سببی میان حمل ونقل و سایر بخش های توسعه پایدار ارایه داده است. با درنظرگیری مطالعه موردی برای کلان شهر مشهد، نتایج شاخص ها در فاصله سال های 1388 تا 1408 مشخص شده است. در ادامه، 15 سناریو مورد ارزیابی قرار گرفته و الگوی مدیریتی مناسبی بر اساس بهبود شاخص های زیست محیطی در این شهر پیشنهاد شده است. در این ارزیابی، سناریوی افزایشپذیرش راهبرد توسعه پایدار در ابعاد جهانی و تمایل به بهره گیری از آن در بخش های مختلف، لزوم تدوین و طراحی روشی جامع و فراگیر را در دستیابی به این راهبرد تقویت می نماید. از سوی دیگر پیچیدگی ذاتی در اندرکنش بین اقتصاد، اجتماع و محیط زیست و تاثیر اساسی آن بر جامعه، نیازمند به کارگیری مدلی کارآ در سیستم های شهری شده است. این مقاله با استفاده از مدل های سیستم پویایی روشی را برای یافتن ارتباط علی- سببی میان حمل ونقل و سایر بخش های توسعه پایدار ارایه داده است. با درنظرگیری مطالعه موردی برای کلان شهر مشهد، نتایج شاخص ها در فاصله سال های 1388 تا 1408 مشخص شده است. در ادامه، 15 سناریو مورد ارزیابی قرار گرفته و الگوی مدیریتی مناسبی بر اساس بهبود شاخص های زیست محیطی در این شهر پیشنهاد شده است. در این ارزیابی، سناریوی افزایش قیمت حاملهای انرژی و اعمال محدودیت برای تردد خودروهای تکسرنشین، بیشترین تاثیر را بر روی شاخصها گذاشته و توانسته است رشد شاخصهای زیستمحیطی را طی 20 سال آینده بهینه نماید.قیمت حاملهای انرژی و اعمال محدودیت برای تردد خودروهای تکسرنشین، بیشترین تاثیر را بر روی شاخصها گذاشته و توانسته است رشد شاخصهای زیستمحیطی را طی 20 سال آینده بهینه نماید.
