بررسی جذب بیولوژیکی یون (II) Co از محلول های آبی توسط جلبک گراسیلاریا

الموضوعات :

اکبر اسماعیلی ¹ , پری بیرامی ² , عبدالحسین روستائیان ³ , اشرف بیرامی ⁴

1 -
2 -
3 -
4 -

تاريخ الإرسال : 06 الإثنين , شوال, 1429 تاريخ التأكيد : 29 السبت , ذو الحجة, 1429 تاريخ الإصدار : 18 السبت , ربيع الثاني, 1431

الکلمات المفتاحية: جذب بیولوژیکی, جلبک گراسیلاریا, مدل های لانگمور و فرندلیچ, فلز کبالت,

ملخص المقالة :

از جلبک قرمز دریایی Gracilaria corticota. به عنوان جاذب بیولوژیکی برای حذف کاتیونCo2+ در سیستم پیوسته استفاده گردیده است. آزمایش ها طی چند مرحله و درون ستون شیشه ای پر شده به طول cm 35 با قطر داخلی cm 2 انجام شده است. اثر پارامترهایی مانند غلظت اولیه محلول ، pH، مقادیر مختلف جاذب (5/2 و5/3گرم ) در زمان ماندگاری 15، 30 و 45 دقیقه در دمای آزمایشگاه (حدود Cº 23) مورد بررسی قرار گرفت. محلول کبالت به کار رفته (Co (NO3)2,6H2O)با غلظت های اولیه ppm150، 100 و 50 بوده است. بیشترین میزان جذب یون کبالت در 7 pH= به ترتیب 01/69% و52/83% و 53/92% مشاهده گردید. با افزایش زمان از 15 دقیقه به 45 دقیقه میزان جذب افزایش می یابد، به طوری که بیشترین میزان جذب در 15 دقیقه اول صورت می گیرد. غلظت نهایی یون ها در هر نمونه توسط دستگاه جذب اتمی GBC-932) مشاهده گردید گراسیلاریای غیر زنده طبق قانون جذب لانگمور عمل کرده است و بررسی های سینتیکی نیز نشان داد که جذب کبالت توسط جلبک، از مدل جذب سینتیکی درجه دوم پیروی می کند.