مطالعه تاثیرات هواویزها برکیفیت آب بارش در شهر تهران طی سال های 1391-1392
الموضوعات :
دینا عبدمنافی
1
(دانشجوی دکترای هواشناسی، گروه هواشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران* (مسئول مکاتبات).)
امیرحسین مشکوتی
2
(دانشیار گروه هواشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.)
سهراب حجام
3
(دانشیار گروه هواشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.)
مجید وظیفه دوست
4
(-استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان.)
الکلمات المفتاحية: هواویز, شیمی آب بارش, جاروب شدن, شناسایی منابع, شهر تهران,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف:بارش فرآیندی سریع و موثر برای جاروب کردن گازها و هواویزها در جو می باشد. بنابراین مطالعه ترکیبات شیمیایی آب بارش، عامل مهمی در شناسایی آلاینده های موجود در جو می باشد. روش بررسی: در این مقاله، غلظت یون های و مقدار pH به کمک دستگاه های کروماتوگرافی یونی و pH سنج در 16 نمونه آب بارش که از دو ایستگاه هواشناسی اقدسیه و مهرآباد شهر تهران جمع آوری شدند، اندازه گیری گردیدند. این مطالعه در طی زمستان و بهار سال های 2012 و 2013 میلادی در شهر تهران انجام شده است. هم چنین به کمک عامل غنی سازی، تحلیل مولفه های اصلی و شناسایی درصد مشارکت یون ها، منابع یون های موجود در آب بارش شناسایی شده اند. یافته ها: نتایج نشان می دهند غلظت کلیه یون ها در ایستگاه مهرآباد نسبت به ایستگاه اقدسیه بیشتر به دست آمده اند . یونهای کربنات، سولفات و نیترات آنیونهای اصلی و یونهای کلسیم، سدیم، آمونیوم و منیزیم کاتیون های اصلی بدست آمدند. آنیون سولفات نقش بیشتری در اسیدی شدن آب بارش داشته است. در هر دو ایستگاه آنیون بی کربنات بزرگترین غلظت را در میان تمامی یونها دارا بود و عامل اصلی کاهش حالت اسیدی در بارش ها را به عهده داشت. مطالعه شناسایی منابع یونها در شهر تهران با استفاده از تحلیل همبستگی، عامل غنی سازی و تحلیل مولفه های اصلی نشان داد که دریاچه نمک قم و بیابان های جنوب تهران منبع اصلی یون های پتاسیم، منیزیم، کلسیم و سدیمدر بارش های شهر تهران بودند. یونهای سولفات، نیترات، نیتریت، فلوراید و بروماید کاملاً منشا انسان ساخت و یون های بی کربنات وآمونیوم هم از منابع طبیعی (خاک) و هم توسط منابع انسان ساخت تولید شده اند. بحث و نتیجه گیری: آلودگی های موجود در آب بارش شهر تهران هم از منابع محلی (مانند کارخانه ها و ماشین ها) و هم از منابع در فاصله های بسیار دور از شهر ناشی شده اند.
- اسماعیلی ساری. عباس، 1371، پارامترهای جوی و آلودگی هوای تهران، مرکز علوم جوی و اقیانوسی، پروژه سازمان هواشناسی کشور، کتابخانه سازمان هواشناسی کشور.
- اسماعیلی ساری. عباس، 1376، اثرات زیست محیطی جنگ کویت بر اکوسیستم های ایران بویژه خوزستان، پروژه مشترک سازمان هواشناسی کشور و دانشگاه تربیت مدرس، کتابخانه سازمان هواشناسی کشور.
- احدی. سولماز، نجفی. محمد علی، روشنی. محسن، 1390، گزارش سالانه کیفیت هوای تهران در سال 1390، گزارش فنی شرکت کنترل کیفیت هوا، واحد پایش و پژوهش، شماره QM91/02/06(U)/01.
- احدی. سولماز، نجفی. محمد علی، روشنی. محسن، 1391، گزارش سالانه کیفیت هوای تهران در سال 1391، گزارش فنی شرکت کنترل کیفیت هوا، واحد پایش و پژوهش، شماره Q M92/03/03/(U)/01.
- گنجی دوست. حسین، 1382، تهیه و تدوین دستور العمل اجرایی آنالیز آب باران، تهران، سازمان هواشناسی کشور.
- Rahn, K.A. Silicon and aluminium in atmospHeric aerosols, 1976. crust–air fractionation. Atmos. Environ. 10, 597–601.
- Keene, W.C., Pszenny, A.P., Galloway, J.N., Hawley, M.E., 1986. Sea salt correction and interpretation of constituent ratios in marine precipitation. J. GeopHys. Res. 91, 6647–6658.
- Vermette, S.J., Drake, J.J., Landsberger, S., 1988. Intra-urban precipitation quality: Hamilton, Canada. Water Air Soil Pollut. 38, 37–53.
- Ahmed, A.F.M., Singh, P.R., Elmubarak, A.H., 1990. Chemistry of atmospHeric precipitation at the western Arabian Gulf coast. Atmos. Environ. 24, 2927–2934.
- Singer, A., Shamay, Y., Fried, M., 1993. Acid rain on Mt. Carmel, Israel. Atmos.Environ. 27, 2287–2293.
- Kulshrestha, U.C., Sarkar, A.K., Srivastava, S.S., Parashar, D.C., 1996. Investigationinto atmospHeric deposition through precipitation studies at New Delhi (India). Atmos. Environ. 37, 3019–3026.
- Chabas, A., Lefevre, R.A., 2000. Chemistry and microscopy of atmospHeric particulates at Delos (Cyclades-Greece). Atmos. Environ. 34, 225–238.
- Okay, C., Akkoyunlu, B.O., Tayanc, M., 2002. Composition of wet deposition in Kaynarca, Turkey. Environ. Pollut. 118, 401–410.
- Atteia,O., 1994. Major and trace elements in precipitation onwesternSwitzerland. Atmos. Environ. 28, 3617–3624.
- Safai, P.D., Rao, P.S.P., Momin, G.A., Ali, K., Chate, D.M., Praveen, P.S., 2004. Chemical composition of precipitation during 1984–2002 at Pune, India. Atmos. Environ. 38, 1705–1714.
- Zhang, M., Wang, S., Wu, F., Yuan, X., Zhang, Y., 2007. Chemical composition of wet precipitation and anthropogenic influence at a developing urban site in Southeastern China. Atmos. Res. 84, 311–322.
- Rahn, K. A., 1995. Chemical composition of the atmospHeric aerosol. A compilation. I. Extern. 4, 286-313.
- Das, R., Das, S.N., Misra, V.N., 2005. Chemical composition of rainwater and dustfall at Bhubaneswar in the east coast of India. Atmos. Environ. 39, 5908–5916.
- Taylor, S.R., 1964. Abundance of chemical elements in the continental crust: a new table. Geochim. Cosmochim. Acta 28, 1273–1285.
- Zunckel, M., Saizar, C., Zarauz, J., 2003. Rainwater composition in northeast Uruguay. Atmos. Environ. 37, 1601–1611.
- Tang, A., Zhuang, G., Wang, Y., Yuan, H., Sun, Y., 2005. The chemistry of precipitation and its relation to aerosol in Beijing. Atmos. Environ. 39, 3397–3406.
- Cao, Y.Z., Wang, Sh., Zhang, G., Luo, J., Lu, Sh., 2009. Chemical characteristics of wet precipitation at an urban site of Guangzhou, South China. Atmos. Environ. 94, 462–469.
- Huang, K., Zhuang, G., Xu, Ch., Wang, Y., Tang, A., 2008. The chemistry of the severe acidic precipitation in Shanghai, China. Atmos. Res. 89, 149-160.
- Overrain, L.N., Seip, H.M., Tollan, A., 1981. Acid precipitation effects on forest and fish. SNSF project final report 175.
- Balasubramanian, R., Victor, T., Chun, N., 2001. Chemical and statistical analysis of precipitation in Singapore. Water Air Soil Pollut. 130, 451–456.
- Kulshrestha, U.C., Sarkar, A.K., Srivastava, S.S., Parashar, D.C., 1995. Wet-only and bulk deposition studies at New Delhi (India). Water, Air and Soil Pollution 85, 2137–2142.
