بررسی عملکرد معیارهای ارزیابی خیرگی ناراحت کننده در ساختمان های اداری اقلیم گرم و خشک ایران
الموضوعات :
محبوبه پوراحمدی
1
,
محمدعلی خانمحمدی
2
,
فرهنگ مظفر
3
1 - دانشجوی دکترای معماری دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
2 - دانشیار دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران* (مسئول مکاتبات).
3 - دانشیار دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
تاريخ الإرسال : 11 الأربعاء , رجب, 1439
تاريخ التأكيد : 23 الأربعاء , محرم, 1440
تاريخ الإصدار : 08 الأحد , شعبان, 1442
الکلمات المفتاحية:
"شاخصه های خیرگی",
"نور روز",
"آسایش بصری",
خیرگی ناراحت کننده",
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: با وجود اهمیت خیرگی در معماری مدرن امروز، هنوز معیار محکمی در مورد خیرگی نور روز وجود ندارد. از آن جایی که هر مقدار اندازه گیری شده باید همبستگی شاخصی را با درک ساکنان فضا داشته باشد، توافق بر روی شاخصه های خیرگی و معیارهای آن ها دشوار می باشد. این مقاله، به دنبال بررسی عملکرد معیارهای ارزیابی خیرگی ناراحت کننده در ساختمان های اداری اقلیم گرم و خشک ایران بوده و پنج شاخصه متفاوت خیرگی را با هم مقایسه می کند.روش بررسی: معیارهای آنالیز شده شامل شاخص خیرگی نور روز (DGI)، شاخص خیرگی CIE (CGI)، احتمال آسایش بصری (VCP)، نرخ خیرگی یکپارچه (UGR) و احتمال خیرگی نور روز (DGP) می باشند و با استفاده از شبیه سازی و پرسشنامه، مشخص شد تحت شرایط مختلف کدام معیارها کاربردی ترند.یافته ها: طبق یافته ها، DGP قابل اعتماد ترین نتایج را در سطوح متفاوت خیرگی بر اساس ارزیابی ذهنی افراد در بین 5 شاخصه دیگر می دهد. UGR در بین شاخصه های دیگر، بالاترین نرخ دقت را برای صحنه های خیرگی محسوس داراست، DGI در صحنه های خیرگی نامحسوس دقت بسیار بالایی دارد و بهترین عملکرد CGI در صحنه های خیرگی آزار دهنده می باشد. VCP درتمامی صحنه های خیرگی دارای کمترین میزان دقت می باشد.بحث و نتیجه گیری: با ارزیابی شاخصه های بصری با توجه به درک ذهنی افراد مشخص شد DGP مناسب ترین معیار در سطوح متفاوت خیرگی می باشد.
المصادر:
Wienold J, Christoffersen J. Towards a new daylight glare rating. 2018;(November).
Bodart M, Cauwerts C. Assessing daylight luminance values and daylight glare probability in scale models. Build Environ [Internet]. 2017;113:210–9.
Suk JY, Schiler M, Kensek K. Investigation of existing discomfort glare indices using human subject study data. Build Environ [Internet]. 2016;1–10.
Jakubiec J RC. The “adaptivezone” – a concept for assessing discomfort glare throughout daylit spaces. Light Res Technol. 2012;44(2):149–70.
Van Den Wymelenberg K, Inanici M. A Critical Investigation of Common Lighting Design Metrics for Predicting Human Visual Comfort in Offices with Daylight. Leukos. 2014;10(3):145–64.
Hirning MB, Isoardi GL, Coyne S, Garcia Hansen VR, Cowling I. Post occupancy evaluations relating to discomfort glare: A study of green buildings in Brisbane. Build Environ. 2013;59:349–57.
Tuaycharoen N, Tregenza PR. View and discomfort glare from windows. Light Res Technol. 2007;39(2):185–200.
Hirning MB, Isoardi GL, Cowling I. Discomfort glare in open plan green buildings. Energy Build. 2014;70(2):427–40.
Guth SK. A method for the evaluation of discomfort glare. Illum Eng. 1963;58(5):351–46.
IES. Outline of a standard procedure for computing visual comfort ratings for interior lighting. J Illum Eng Soc. 1966;61(10):643–66.
Harrold, R., D. Mennie AI. ESNA lighting ready reference: a compendium of materials from the IESNA lighting handbook. Illum Eng Soc North Am. 2003; 36(5):132–46.
Einhorn HD. Discomfort glare: a formula to bridge differences. Light Res Techno. 1979;11:90–4.
Nazzal AA. A new evaluation method for daylight discomfort glare. Int J Ind Ergon. 2005;35(4):295–306.
Chaiwiwatworakul P, Chirarattananon S RP. Application of automated blind for daylighting in tropical region. Energy Convers Manag. 2009;50:2927–43.
_||_
Wienold J, Christoffersen J. Towards a new daylight glare rating. 2018;(November).
Bodart M, Cauwerts C. Assessing daylight luminance values and daylight glare probability in scale models. Build Environ [Internet]. 2017;113:210–9.
Suk JY, Schiler M, Kensek K. Investigation of existing discomfort glare indices using human subject study data. Build Environ [Internet]. 2016;1–10.
Jakubiec J RC. The “adaptivezone” – a concept for assessing discomfort glare throughout daylit spaces. Light Res Technol. 2012;44(2):149–70.
Van Den Wymelenberg K, Inanici M. A Critical Investigation of Common Lighting Design Metrics for Predicting Human Visual Comfort in Offices with Daylight. Leukos. 2014;10(3):145–64.
Hirning MB, Isoardi GL, Coyne S, Garcia Hansen VR, Cowling I. Post occupancy evaluations relating to discomfort glare: A study of green buildings in Brisbane. Build Environ. 2013;59:349–57.
Tuaycharoen N, Tregenza PR. View and discomfort glare from windows. Light Res Technol. 2007;39(2):185–200.
Hirning MB, Isoardi GL, Cowling I. Discomfort glare in open plan green buildings. Energy Build. 2014;70(2):427–40.
Guth SK. A method for the evaluation of discomfort glare. Illum Eng. 1963;58(5):351–46.
IES. Outline of a standard procedure for computing visual comfort ratings for interior lighting. J Illum Eng Soc. 1966;61(10):643–66.
Harrold, R., D. Mennie AI. ESNA lighting ready reference: a compendium of materials from the IESNA lighting handbook. Illum Eng Soc North Am. 2003; 36(5):132–46.
Einhorn HD. Discomfort glare: a formula to bridge differences. Light Res Techno. 1979;11:90–4.
Nazzal AA. A new evaluation method for daylight discomfort glare. Int J Ind Ergon. 2005;35(4):295–306.
Chaiwiwatworakul P, Chirarattananon S RP. Application of automated blind for daylighting in tropical region. Energy Convers Manag. 2009;50:2927–43.
