ارزیابی و برازش مدل خط‌مشی‌گذاری عمومی محیط زیست در کشور

الموضوعات :

سید حسین حسینی ¹ ( دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد،‌ واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. )
کرم الله دانش‌فرد ² ( گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد،‌ واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. )
غلامرضا معمارزاده طهران ³ ( گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد،‌ واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )
هومن بهمن پور ⁴ ( گروه محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. *(مسوول مکاتبات) )

تاريخ الإرسال : 02 الأربعاء , شوال, 1440 تاريخ التأكيد : 16 الأربعاء , ربيع الأول, 1441 تاريخ الإصدار : 07 الجمعة , رجب, 1442

الکلمات المفتاحية: مدل خط‌مشی‌گذاری, برازش, خط‌مشی‌ محیط زیستی, معادلات ساختاری,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت مقوله محیط زیست در خط‌مشی‌های عمومی کشور و با در نظر گرفتن مشکلات متعدد در حوزه محیط زیست، هدف از این پژوهش ارزیابی و برازش مدل پیشنهادی برای تدوین خط‌مشی‌‌های عمومی محیط زیست در کشور می‌باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده که در بازه زمانی 98-1397 انجام شده است و با استفاده از طراحی مدل مفهومی اولیه و تعیین ابعاد سه‌گانه اصلی (ساختاری، محتوایی و زمینه‌ای) و نیز سی مولفه فرعی اقدام به تعیین روایی و پایایی مدل و برازش آن گردید.مدل اولیه تحقیق با استفاده از روش معادلات ساختاری (SEM) و با کمک نرم‌افزار Smart PLS 2 مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. در ادامه، برازش مدل در سه سطح صورت گرفت: برازش مدل اندازه‌گیری، برازش مدل ساختاری و برازش کلی مدل (GOF). یافته‌ها: مقادیر t برای تمام سؤالات بزرگ‌تر از 96/1 بوده و معنی‌دار بودن روابط تعیین گردید. از سوی دیگر، روایی همگرا (AVE) مدل و روایی واگرا به ترتیب با (91/0 و 8368/0) تایید گردیدند. همچنین؛ مقدار R2 (91/0) نشان از تأیید مدل با استفاده از معیار مذکور می‌باشد و قدرت بالای پیش‌بینی متغیرهای درون‌زا را تایید می‌کند. بحث و نتیجه‌گیری: بُعد ساختاری (ضریب مسیر= 5227/0) بیش‌ترین اثر را بر شبکه خط‌مشی‌گذاری عمومی محیط زیست کشور دارد و پس از آن بعد زمینه‌ای/محیطی (با ضریب مسیر= 4597/0) و سپس بُعد محتوایی/رفتاری (ضریب مسیر= 0397/0) در جایگاه سوم قرار دارد. همچنین مقدار معیار GOF معادل 5235/0 حاصل گردید که نشان از برازش قوی مدل کلی پژوهش دارد.

المصادر:

1. EPI., 2018. Environmental Performance Index, Yale Center for Environmental Law & Policy, Yale University, Center for International Earth Science Information Network, Columbia University, In collaboration with the World Economic Forum, With support from The McCall MacBain Foundation and Mark T. DeAngelis. epi.yale.edu


2. Research Center of the Islamic Consultative Assembly, 2018. Sixth Economic, Social and Cultural Development Program of Iran, 132 p. (In Persian)


3. Momivand, B., Aminisabegh, Z., Sadeh, E., Khala,j M.R., 2018. Designing a Model for Implementing Environmental Policy in Iran, Social Science and Research Journal of Islamic Azad University, Shoushtar Branch, Volume 12, Number 1, 40, 31-58 pp. (In Persian)


4. Geological Survey of Iran, 2018. Minerals Exploration, Iran Natural Resources Status Analysis Maps. (In Persian)


5. Yousefi, A., 2015. Environmental Education Content for Imams and Clergymen, Office of Education and Public Participation of the Environmental Protection Agency. (In Persian)


6. Bahmanpour, H., 2015. Environmental Training for Members of Islamic Town and Village Councils, Environmental Protection Organization Training Package, 212 p. (In Persian)


7. Matoofi, A., Duncan, M., 2017. Prioritizing Factors Affecting the Development of National Environmental Policies Using ANP Method, Majlis and Strategy, Volume 24, Number 90, 156-156 pp. (Persian)


8. DOE, 2018. Statistical Yearbook of Environment, Organization Portal, Department of Environment, Deputy of Education and Research. Available at www.doi.ir. (In Persian)
   
   
   1. Dogaru, T., 2011. Public policy from rational choice perspective. Doctoral thesis, National School of Political Student and Public administration, Faculty of public administration.
   
   
   2. Deeb, C., 2014. Top-Down Approach to Policy Decisions, Available at: http://smallbusiness.chron.com/topdown-approach-policy-decisions-35494.html
   
   
   3. Colebatch, H., 2009. Governance as a conceptual development in the analysis of policy. Critical policy studies, 3(1), 58-67.
   
   
   4. Anderson, J.E., 2003. Public policymaking: An introduction, The Study of Public Policy (Chapter1, pp.1-34), Boston: Houghton.
   
   
   5. Korir, J., Maru, L., Kipruto, N., Koske,i D., 2017. Effects of Network Structure on Performance of Minor Event Management Ventures in Kenya, European Journal of Business and Social Sciences, 1(6), 34-45.
   
   


9. Aslipoor, H., Zahedi, Sh., Sharifzadeh, F., Ghorbanizadeh, W., 2014. Explaining the Native Pattern of Formulation of National Environmental Policies Using Data Theory of Foundation, Strategic Management Thought, Volume 8, Number 1, Spring and Summer 2014, pp. 66-41. (In Persian)
   
   
   1. Baker, S., Eckerberg, K., 2013. A policy analysis perspective on ecological restoration, Ecology and Society, 18 (2): 17-30.
   
   
   2. McGregor, S.L., 2004. Modeling the evolution of a policy network using network analysis. Family and Consumer Sciences Research Journal, 32(4), 382-407.
   
   
   3. Shafritz, J., Christopher, P., 2008. Introducing Public Policy, Longman, New York.
   
   
   4. Scott, N., 2011. Environmental policy: A strategic review: Good fellow Publishers.
   
   
   5. Stevenson, N., Airey, D., Miller, G., 2018. Environmental Policy Making: The Policymakers’ Perspectives. Annals of Tourism Research, 35(3), 732-750.
   
   
   6. Fornell, C., Larcker, D., 1981. Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18 (3), 39-50.
   
   
   7. Kline, R.B., 1998. Principles and Practice of Structural Equation Modeling. London; the Guilford Press.
   
   
   8. Byrne, B.M., 2001. Structural Equation Modeling with Amos: Basic Concepts Applications, and Programming. London; Lawrence Erlbaum Publishers.