واکاوی نقش فضاهای میانی در نظام توده - فضا و چگونگی آن بر نحوه رفتار جمعی (مطالعه موردی در عرصههای میانی مساجد قزوین)
الموضوعات :
مهسا میرسلامی
1
(دکترای معماری، گروه معماری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. *(مسوول مکاتبات))
علی عمرانی پور
2
(دانشیارگروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران .)
الکلمات المفتاحية: عملکرد جمعی, توده, فضا, نحو فضا, فضای میانی مسجد,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: فضاهای میانی با هدف اتصال، ارتباط و دارا بودن مفاهیم و معانی متعدد، ماهیتی دو وجهی مییابد که هم فرایند و هم محصول میشود. تاثیر فضای میانی در پیوستگی فضایی عناصر معماری و شهری در ایران، اوج هنر معماری ایرانی را در ساخت و سازمان دهی فضایی مجموعههای معماری و شهری، نحوه اتصال مقیاس کلان شهری به مقیاس میانهای محله و در نهایت پیوند دادن آن با مقیاس خرد میباشد. این کار از طریق شناسایی و سازمان دهی متناسب عناصر میانی در طیف وسیعی از مقیاسها امکانپذیرگردیده است. مساجد در جایگاه یکی از مهمترین ارکان هویت شهر اسلامی و بهعنوان یک مکان جمعی محسوب میشوند و از طرفی یکی از وجوه روابط و تعاملات پویای مسجد، ویژگیهای فضایی معماری و نوع روابط و چیدمان فضایی آن است، لذا پژوهش حاضر به نقش فضاهای میانی در در نظام توده- فضا و چگونگی آن بر نحوه رفتارهای جمعی در مساجد میپردازد.روش بررسی: ردیابی فعالیتها، گردآوری دادهها و فنون کار میدانی در سه مسجد شهر قزوین مورد مطالعه قرار گرفته است و به منظور بررسی نقش و جایگاه فضای میانی با دیدگاه ساختاری و هندسی به صورت شبیه سازی از تئوری نحو فضا با بکارگیری شاخصهای چیدمان فضایی- با نرمافزار depthmap10 بهرهگیری شده است و در ادامه برای با طرح کردن پرسشنامه و با بهره گیری از "نرمافزار آماری Spss22 " وزن مولفههای موثر بر چگونگی رفتارهای جمعی مورد تحلیل همبستگی قرار گرفتند.یافته ها : حاکی از آن است که؛ وجود فضاهای میانی سبب تفکیک فضایی، قلمرویابی در عرصههای مختلف مسجد میشود که این امر تاثیر بهینهای بر سازمان عملکردی فضاهای جمعی دارد.بحث و نتیجه گیری: بنابراین قرارگاه رفتایی ایجاده شده توسط فضای میانی می تواند فعالیت های متنوعی را در حیطه های مختلف؛ به طور مثال از قلمرو خلوت تا حس تعامل کاربران را جوابگو باشد، این موضوع خود میتواند سبب جذب افراد بیشتری به فضای مسجد شود.
_||_