نقش ضمانت‌های حقوقی و کیفری در حمایت از فضای سبز خصوصی/شهری

الموضوعات :

شیرین شیرازیان ¹ ( استادیار، گروه حقوق محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران . )
محمد شهپری ² ( دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران (مسئول مکاتبات) )

تاريخ الإرسال : 02 الأربعاء , شعبان, 1439 تاريخ التأكيد : 28 الثلاثاء , صفر, 1440 تاريخ الإصدار : 08 الأحد , شعبان, 1442

الکلمات المفتاحية: ضمانت حقوقی و کیفری, فضای سبز شهری, حقوق محیط زیست,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: قوانین و مقررات، همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین ابزارهای دولت‌ها برای حفظ ارزش‌های اساسی جامعه بوده است؛ از این رو، بعد از کنفرانس 1972 استکهلم، ارزش‌های زیست‌محیطی[1] به عنوان یکی از ارزش‌های اساسی جامعه‌ بشری، تبیین شده است. تمامی کشورها ملزم به تدوین قوانین تضمینی در راستای حفاظت و حمایت از محیط زیست گردیده‌اند. یکی از مولفه‌های مهم محیط زیست، پوشش گیاهی می‌باشد که این شاخصه در شهرها به عنوان فضای سبز شهری[2] شناخته شده است. در ایران نیز قوانین زیست‌ محیطی متعددی در سطوح مختلف اعم از حقوقی، کیفری، اداری و آیین ‌نامه‌‌ای تدوین شده است. از این رو وضع و توسعه قوانین و مقررات به عنوان ابزار ساختار تصمیم‌گیری شهری به منظور صیانت و حفاظت از این فضاها در جهت تحقق اهداف پایداری شهری و عدالت زیست محیطی صورت می‌گیرد.روش بررسی: روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی-تحلیلی می‌باشد که سعی شده است نسبت به جمع‌آوری قوانین، مقررات، مرتبط با حفظ و توسعه فضای سبز شهری و همچنین نسبت به شناسایی چالش‌ها، مفرها و کمبودهای اجرایی و قانونی حفظ و توسعه فضاهای سبز شهری و حریم آن، اقدام گردد. از مهم‌ترین قوانین در حوزه فضای سبز شهری، لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها (مصوب 1359) و قانون اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها (مصوب 1388) می‌باشد. این قوانین در راستای حفظ و توسعه فضاهای سبز شهری، به برخی ضمانت اجراهای حقوقی و بیش از آن کیفری متوسّل گردیده است.بحث و نتیجه گیری: نتیجه این تحقیق حاکی از آن است که قوانین و ضوابط مرتبط با فضای سبز در ایران، قدیمی و دارای خلاءها و نقدهای بسیاری است. و به نظر می‌رسد در پاره‌‌ای از موارد نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای حمایتی و همچنین توسعه و حفظ فضای سبز شهری باشد.[1] Environmental values[2]- Urban green space

المصادر:

1. Heydarzadeh, hamideh, danehkar, afshin (1394) Development of Green Zone Management Solutions in Karaj, pajoheshhaye mohitzist, sal 6,159-172 (Persian)


2. HatamiNejad, Hosein, Omranzadeh, Behzad, Assessing the use of urban green space in the process of sustainable development, Faslnameh Joghrafiyaei Sarzamin, Elmi-Pajoheshi, sal 14, shomareh 54, Tabestan 1396- 80 (Persian)


3. Taghavi, lobat (1393) Role of Roof and Green Wall in Sustainable Urban Development (Case Study: Tehran City, faslname paydari, tosee va mohitzist, doreh 1,19-36 (Persian)


4. Mahmoodzadeh, Hassan va Hamkaran, Geographical research of urban planning, Doreh 4, Zemestan 1395- 691-715 (Persian)


5. Ahmadi, Asghar va Hamkaran, Criminal protection of the urban environment in Iranian criminal law, Eghtesad Shahri, Sal 1, shomareh 2, 1395-168 (Persian)


6. Katozian, Naser, 1389, Civil law in the current legal order, Bonyad Hoghoghi Mizan, chap 26-85 (Persian)


7. Mir Mohammad Sadeghi, Hosein, 1392, Crimes against public safety and security, Mizan, 21-69 (Persian)

 

1. Rajabi, Abdollah, Review of specific criteria in designing a system of civil liability for environmental damages, 163 (Persian)


2. Fahimi, AzizAllah, Shiite jurisprudence and change in the foundations of environmental civil responsibility, Faslnameh Hoghogh, Majaleh Hoghogh va Oloum Siyasi, Doreh 41-1, 1390-316 (Persian)


3. Fahimi, AzizAllah, Shiite jurisprudence and change in the foundations of environmental civil responsibility, Faslnameh Hoghogh, Majaleh Hoghogh va Oloum Siyasi, Doreh 41-1, 1390-316 (Persian)


4. Iravani, Mohammadjafar, (1384), When the law is difficult, there is a critique of the legislation on green space, Mahnameh Payame sabz, sal5, NO43.23-26 (Persian)


5. Iravani, Mohammadjafar, (1384), When the law is difficult, there is a critique of the legislation on green space, Mahnameh Payame sabz, sal5, NO43.23-26 (Persian)

Iravani, Mohammadjafar, (1384), When the law is difficult, there is a critique of the legislation on green space, Mahnameh Payame sabz, sal5, NO43.23-26 (Persian)