بررسی وضعیت آموزش محیط زیست در سازمان های مردم نهاد محیط زیستی ایران

الموضوعات :

ندا محمدی ¹ , فرزام بابایی ² , علی محمدی ³ , داوود حیات غیب ⁴

1 - کارشناس ارشد رشته مدیریت، برنامه ریزی و آموزش محیط زیست–آموزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران. *) مسوول مکاتبات(
3 - استادیار گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران.
4 - معاون دفتر پژوهش و توسعه فناوری محیط زیست، معاونت آموزش و مشارکت های مردمی، سازمان حفاظت محیط زیست ایران.

تاريخ الإرسال : 21 الجمعة , رمضان, 1438 تاريخ التأكيد : 24 الأربعاء , ذو القعدة, 1438 تاريخ الإصدار : 25 الجمعة , رجب, 1441

الکلمات المفتاحية: NGO, سازمان‌های مردم نهاد محیط زیستی, آموزش محیط زیست,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: تحقیق‌ کاربردی حاضر با بررسی شاخص‌های آموزش محیط زیست در سازمانهای مردم نهاد زیست محیطی، بنا دارد با استناد به مطالعات آماری، وضع موجود‌ این سازمان ها را مورد بررسی و مداقه قرار دهد و با استفاده از نتایج بدست آمده علل عقب افتادگی ‌این سازمان ها از آموزش مؤثر محیط زیست به جوامع هدف و مخاطبین را مشخص کند تا خلأهای موجود بین‌ این سازمان‌ها و نهاد دولت و علل عدم اقبال عمومی به سمن ها، شناخته شده و رفع شوند.روش بررسی: آموزش محیط زیست و NGOs از متغیرهای مورد بررسی هستند. به منظور گردآوری داده‌ها،‌ یک پرسش نامه‌ی محقق ساخته جهت دریافت اطلاعات از فعالیت‌های آموزشی سمن‌ها و پرسش نامه‌ی دیگری جهت دریافت نظرات فرهیختگان امر آموزش محیط زیست و سمن‌های محیط زیستی طراحی شد. جامعه‌ی آماری پژوهش، تعداد 760 سمن محیط زیستی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از تعداد 125 سمن به عنوان نمونه، درخواست شد پرسش نامه‌ی مربوطه را تکمیل کنند و تعداد 26 نفر از کارشناسان آشنا با عملکرد سمن‌های محیط زیستی نیز، نسبت به تکمیل پرسش نامه‌ی فرهیختگان مبادرت ورزیدند. در ادامه با توجه به روابط دو متغیره، روابط چند متغیره و رگرسیونی نسبت به تحلیل داده‌ها اقدام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که فرضیه‌ی احتمالا وضع آموزش محیط زیست سمن‌ها نمی‌تواند تمامی آموزش‌های مورد نیاز شهروندان جهت حفاظت از محیط زیست را برطرف کند، با سطح معنی داری 000/0 به اثبات رسید. وضع موجود کیفیت آموزش محیط زیستی ارایه شده توسط سمن‌ها، با سطح معنی داری 000/0 نیاز به بازنگری دارد. شناسایی و تعیین شاخص‌های ارزیابی، موجب ارتقاءکیفیت آموزش محیط زیستی سمن‌ها خواهد شد.بحث و نتیجه گیری :با توجه به نتایج به دست آمده از شاخص های مورد بررسی در این مطالعه، کیفیت و کمیت آموزش های ارایه شده توسط سمن های محیط زیستی، متوسط رو به بالا بوده لیکن همچنان رافع نقص و کمبود آگاهی و اطلاعات محیط زیستی شهروندان نیست. همچنین تعیین شاخص های ارزیابی و رتبه بندی سمن های محیط زیستی، سبب افزایش کیفیت آموزش های محیط زیستی ارایه شده به شهروندان می شود.

المصادر:

1. Maleki,amir. Alipour, parvin.(1393) The testing of effective Factors on the Environmentalism of Iranian women in development and politics, The 12th period, number 4 , page 577(Persian)


2. Chakoshi, Bahare. The survey on the change of climate, global warming and its effect on the global Bio ecosystem. the first desert conference, spring 1391, Tehran, Iran.(Persian)


3. Hemmati, Zahra. Shobeyri, Mohammad. (1395) .The survey on the Condition of Environmental Education in Iran and in comparison with the other countries of the world. The quarterly of Human and Environmental, Number 37,page 62(Persian)


4. Sanaye Goldooz, Sanaz.(1393) The survey on public environmental partnerships and its growing trend in Iran(Case study : Facebook social media), Special magazine of environmental research The 1^st year, page 26.(Persian)


5. Allahian, Zahra. Lahijanian and Haghshenas. (1392).The survey on. efficiency indicators of the environmental NGOs in the pursuit of ensuring environmental sustainability. Human and Environment, The 8^th .period, Number 4, Pages 39 and 48 (Persian)


6. Maybodi, Hossein.karimzadegan. (1391).The researching people's participation in the development of environmental education in Mashhad metropolis. The Environmental Education AND Sustainable Development. Payam-e-Noor University, The 1^st period, Number2, Page26.(Persian)


7. Veysi, Hadi. The Comprehensive Plan of caching and Upgrading Social Capitals in the protection of environmental. Institute of Environmental Sciences Shahid Beheshti University, Page 36 (Persian)


8. Rai sing, Harinder and Abduhl rahman, Serina. (2012). An approach for environmental education by NGOs in biodiversity conservation. Social and Behavioral sciences. volume 42.page 145


9.  Chen jia, Nan. (2012). contributions of environmental NGOs to environmental education in China. IERI Procedia. volum2. page 902


10.  Cannon, Cecilia. (2013). Evaluating NGOs, An overview of the global journal's top 100 NGO s methodology in 2013. www.alnap.org/pool/evaluating-ngos-(methodology-paper)-en.pdf


11. Lahijanian, Akramolmolok, et al. (1398). The survey on the structure and function of NGOs and their role of Urban development process of Tehran province, The Environmental Science and Technology, The 12^th period Number 3, page 101 .(Persian)