بررسی نقش آموزش در بالا بردن سواد اکولوژیکی جامعهی روستایی (نمونه‌ی موردی روستای آفتابدر منطقه الموت قزوین)
الموضوعات :
حسین مدی
1
,
عاطفه خانی الموتی
2
1 - استادیار گروه معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین* (مسؤول مکاتبات)
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین
تاريخ الإرسال : 05 الأحد , ذو الحجة, 1438
تاريخ التأكيد : 07 الأربعاء , محرم, 1439
تاريخ الإصدار : 26 الخميس , جمادى الثانية, 1441
الکلمات المفتاحية:
اکولوژی,
آموزش,
منطقهی الموت,
جامعه ی روستایی,
اکوسیستم کوهستانی,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: با نگاهی اجمالی به فعالیت‌های انسانی از دهه های اخیر تاکنون، این‌گونه به نظر می رسد که فعالیت‌ها و دست‌اندازی‌های نابجای انسان ها در محیط زیست موجب بروز تغییرات و مشکلات اکولوژیکی بسیار زیاد و گاهاً جبران ناپذیری بر آن شده است. اکوسیستم‌های موجود در طبیعت بسیار متنوع بوده و تخریب یکی به‌تدریج موجب نابودی کل اکوسیستم و درنتیجه برهم زدن اکولوژی آن ناحیه خواهد شد. هدف از انجام این پژوهش؛ درک سازوکارها و روش ساخت‌وساز در مناطق و اکوسیستم‌های کوهستانی، آموزش حساسیت‌های محیط زیستی و جانوری، جذابیت و جاذبه‌ها(رودخانه‌ها، زمین‌ها، خاک و ...) و انرژی‌های موجود در منطقه به مردم، دهیاری‌ها، تکنسین‌های کشاورزی و .... با استفاده از روش های جدید و مناسب به‌جای روش های قدیمی و منسوخ گذشته و ضرورت یادآوری و نشان دادن آسیب‌هایی که در اثر دخل و تصرف‌های نا به‌جای انسان‌ها به منطقه موردنظر واردشده، می باشد. ازآنجاکه مطالعات اکولوژیک در قزوین و حتی در ایران بسیار ناچیز است و با توجه به وجود گونه های گیاهی و جانوری متنوع و طبیعی، وجود ذخایر زیستی بسیار نایاب و انرژی‌های درونی فراوان منطقه ی الموت لزوم شناخت این گونه ها و درنهایت آموزش نتایج به‌دست‌آمده، به عموم مردم را نشان می‌دهد.
روش بررسی: روش تحقیق پیمایشی است. بررسی تحلیل آزمون فرضیات پژوهش به روش استقرایی و با استفاده از نرم‌افزار spss انجام‌شده است.
یافته‌ها: در این راستا مصاحبه ای با کارشناسان سازمان محیط زیست، جهاد کشاورزی، مرکز تحقیقاتی _ آموزشی کشاورزی استان قزوین و چند تن از اساتید دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین و جمعی از متخصصان و مدیرعاملان شرکت‌های تعاونی و درنهایت عموم مردم صورت پذیرفت تا اهمیت آموزش اکولوژیکی بررسی شود.
بحث و نتیجه‌گیری: درنهایت و با بررسی این آمار و نتایج حاصل‌شده از آنالیز توصیفی و تحلیلی (آزمون T مستقل و لوین، آلفای کرونباخ، آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون فریدمن) در نرم‌افزار SPSS این‌گونه به نظر می رسد که آموزش یکی از کلیدی ترین پارامترها در ارتقاء دانش اکولوژیک در نزد جامعه ی روستایی می باشد.
المصادر:
Shahnoshoshi, M., & Abdullahi, A., 2007. An Analysis of the Environmental Culture of the People of Isfahan and Some Factors Affecting it. Research Journal of Isfahan University, No. 23, pp. 34-15(In Persian).
- Masnavi, M., 2011. The Necessity of Revising the Relationship between the City and the Environment. Landscape Magazine, No. 16, pp. 63-59(In Persian).
Hosumi, F., 2013. Professional Engineer Center for Ecological Architecture Approach. Masters Thesis. Faculty of Art and Architecture Islamic Azad University Tehran Center, 215(In Persian).
Horn, A., 1998. A manifesto for green architecture: 6 Broad principles for a greener approach to architecture, first conference of Sustainability in the Built Environment, pp. 5-27. South Africa.
Georgian Mehlabani, I., 2010. Sustainable Architecture and its Critique of the Environment. Iranian Journal of Architecture and Urban Planning, No. 1: pp. 100-91(In Persian).
Hamidian, A., 2011. Necessity to pay attention to students' environmental culture (Case study: University of Tehran). First complete article: Iranian Botanical Garden Conference, Tehran, Iran Institute of Forests and Rangelands Research, National Botanical Garden of Iran, November, pp. 1-12(In Persian).
Budak, D., 2005. Behavior &Attitude of Student toward Environmental Issues at Faculty of Agricultural. Turkey,Jurnal of Applied Sciences, pp. 1224-1227.
Afshar Naderi, K., 2008. Architecture and Environment. Architect Magazine, No. 48, pp. 28-22(In Persian).
Rabiee, M., 2015. Rangeland Ecology, 2ed edition, Payam Noor University Press, P 173 (In Persian).
Haj Seyyed Hadi, M., 2013. Agricultural Ecology, 1st edition, Islamic Azad University of Roodehen Branch. 116 pages (In Persian).
Jazayeri, A., 2013. General Ecology. 1st edition, Chamran martyr of Ahwaz University, vol. 480(In Persian).
Paydari, K., 2015. Alphabet of Ecology, 1st 2015 Tehran. Young scholars, vol. 304 pages (In Persian).
D.cortese. Anthony., 2004. Sustainability and Ecological Literacy. Ecological Literacy in Architecture Education Report and Proposal, pp.685-690.
Özen Yavuza. A. ,Çelikb.T., 2014. Proposing A Generative Model Developed By Ecologic Approaches In Architectural Design Education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, No. 143, pp. 330 – 333.
Rahadoust. B., 2008. Phenomenology (Environmental Literacy). The Beautiful Journal of Cognition, No.18, pp. 124-111(In Persian).
Farahmand. M., Shokouhifar. K., Sayar khalaj. H., 2013. Investigation of Social Factors Affecting Environmental Behaviors(Case Study: Yazd Citizens). Spring, Vol. 4, No. 10, pp. 141-109(In Persian).
Karimi Nia. T., Genghis. A., Velayatzadeh. M., 2009. Environmental education, an effective way to achieve sustainable development. National Conference on Human, Environment and Sustainable Development, Young Researchers Club of Islamic Azad University, Hamadan Branch, pp. 1-15(In Persian).
GuLEc OZER. D., Onur Turan. B., 2015. Ecological Architectural Design Education Practices Via Case Studies. Megaron journal, No.10(2), pp. 113-129.
Fritiyev. K., 2007. Hidden Links: Integrating the Biological and Social Extensions of Life in Sustainability Science. Translated by Mohammad Hariri Akbari. Tehran: New Publishing, pp. 320(In Persian).
NezhadStarry. Q., 2013. Characteristics of sustainable building. Journal of Isfahan Province. Twenty-second year. Third period, No.167, pp. 223-226(In Persian).
Mozaffari. A., 2015. Final Report on Identification of Plant, Animal, Aquatic and Amphibian Species of Qazvin Province. Environment Organization of Qazvin Province, pp. 1-41(In Persian).
Rashvand, S., 2010. Final report on the study of seasonal variations of production and consumption of rangeland plants in rangelands of five vegetation regions of Iran (Alamut mountain site of Qazvin). Qazvin Agricultural and Natural Resources Research and Training Center, pp. 1-77 (In Persian).
_||_
Shahnoshoshi, M., & Abdullahi, A., 2007. An Analysis of the Environmental Culture of the People of Isfahan and Some Factors Affecting it. Research Journal of Isfahan University, No. 23, pp. 34-15(In Persian).
- Masnavi, M., 2011. The Necessity of Revising the Relationship between the City and the Environment. Landscape Magazine, No. 16, pp. 63-59(In Persian).
Hosumi, F., 2013. Professional Engineer Center for Ecological Architecture Approach. Masters Thesis. Faculty of Art and Architecture Islamic Azad University Tehran Center, 215(In Persian).
Horn, A., 1998. A manifesto for green architecture: 6 Broad principles for a greener approach to architecture, first conference of Sustainability in the Built Environment, pp. 5-27. South Africa.
Georgian Mehlabani, I., 2010. Sustainable Architecture and its Critique of the Environment. Iranian Journal of Architecture and Urban Planning, No. 1: pp. 100-91(In Persian).
Hamidian, A., 2011. Necessity to pay attention to students' environmental culture (Case study: University of Tehran). First complete article: Iranian Botanical Garden Conference, Tehran, Iran Institute of Forests and Rangelands Research, National Botanical Garden of Iran, November, pp. 1-12(In Persian).
Budak, D., 2005. Behavior &Attitude of Student toward Environmental Issues at Faculty of Agricultural. Turkey,Jurnal of Applied Sciences, pp. 1224-1227.
Afshar Naderi, K., 2008. Architecture and Environment. Architect Magazine, No. 48, pp. 28-22(In Persian).
Rabiee, M., 2015. Rangeland Ecology, 2ed edition, Payam Noor University Press, P 173 (In Persian).
Haj Seyyed Hadi, M., 2013. Agricultural Ecology, 1st edition, Islamic Azad University of Roodehen Branch. 116 pages (In Persian).
Jazayeri, A., 2013. General Ecology. 1st edition, Chamran martyr of Ahwaz University, vol. 480(In Persian).
Paydari, K., 2015. Alphabet of Ecology, 1st 2015 Tehran. Young scholars, vol. 304 pages (In Persian).
D.cortese. Anthony., 2004. Sustainability and Ecological Literacy. Ecological Literacy in Architecture Education Report and Proposal, pp.685-690.
Özen Yavuza. A. ,Çelikb.T., 2014. Proposing A Generative Model Developed By Ecologic Approaches In Architectural Design Education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, No. 143, pp. 330 – 333.
Rahadoust. B., 2008. Phenomenology (Environmental Literacy). The Beautiful Journal of Cognition, No.18, pp. 124-111(In Persian).
Farahmand. M., Shokouhifar. K., Sayar khalaj. H., 2013. Investigation of Social Factors Affecting Environmental Behaviors(Case Study: Yazd Citizens). Spring, Vol. 4, No. 10, pp. 141-109(In Persian).
Karimi Nia. T., Genghis. A., Velayatzadeh. M., 2009. Environmental education, an effective way to achieve sustainable development. National Conference on Human, Environment and Sustainable Development, Young Researchers Club of Islamic Azad University, Hamadan Branch, pp. 1-15(In Persian).
GuLEc OZER. D., Onur Turan. B., 2015. Ecological Architectural Design Education Practices Via Case Studies. Megaron journal, No.10(2), pp. 113-129.
Fritiyev. K., 2007. Hidden Links: Integrating the Biological and Social Extensions of Life in Sustainability Science. Translated by Mohammad Hariri Akbari. Tehran: New Publishing, pp. 320(In Persian).
NezhadStarry. Q., 2013. Characteristics of sustainable building. Journal of Isfahan Province. Twenty-second year. Third period, No.167, pp. 223-226(In Persian).
Mozaffari. A., 2015. Final Report on Identification of Plant, Animal, Aquatic and Amphibian Species of Qazvin Province. Environment Organization of Qazvin Province, pp. 1-41(In Persian).
Rashvand, S., 2010. Final report on the study of seasonal variations of production and consumption of rangeland plants in rangelands of five vegetation regions of Iran (Alamut mountain site of Qazvin). Qazvin Agricultural and Natural Resources Research and Training Center, pp. 1-77 (In Persian).
