تحلیل شاخص‌های زیست محیطی در پارک‌ ساعی تهران

الموضوعات :

مریم احسانی ¹ , اکرم الملوک لاهیجانیان ² , فرزام بابایی سمیرمی ³

1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، تهران، ایران
2 - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.*(مسوول مکاتبات)
3 - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 23 الإثنين , شعبان, 1437 تاريخ التأكيد : 17 الثلاثاء , محرم, 1438 تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , جمادى الثانية, 1442

الکلمات المفتاحية: پارک ساعی, رضایت شهروندان, مدیریت محیط زیستی, توسعه پایدار,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف : با افزایش جمعیت و توسعه و گسترش شهر نشینی انسانها به تدریج از طبیعت دور شده و تراکم بی از حد جمعیت و دخالت در محیط طبیعی و ایجاد محیط های انسان ساخت ،نیاز های محیط زیستی ، و روحی انسان را بیشتر بروز داده است برای رفع این نیاز ها انسان شهر نشین اقدام به ایجاد باغ ها و فضای سبز مصنوعی در داخل شهر ها کرده است. هدف این تحقیق بررسی شاخص های مدیریت محیط زیستی در پارک ساعی تهران است روش بررسی: ابتدا جامعه اماری جامعه آماری از بازدیدکنندگان پارک ساعی تشکیل شده و حجم نمونه مورد نظر 384 نفر تعیین گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش نامه‌ شامل دو بخش با ویژگی‌های فردی و حرفه ای پاسخ گویان و شاخص های مدیریت محیط زیستی بوده است.. روایی پرسش نامه با نظرخواهی از اساتید و متخصصین و صاحب‌نظران مجرب صورت پذیرفت و قابلیت اعتماد و پایایی پرسش نامه از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید .. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 20صورت گرفت. جهت رتبه بندی شاخص ها از روش سلسله مراتبی(AHP) استفاده شد یافته ها: نشان داد که شاخص های "آلودگی های صوتی" و "کیفیت و کمیت کود" در بالاترین و "وضعیت رسیدگی و نگهداری حیات وحش" و "دفع آب های سطحی و سیستم فاضلاب" در پایین‌ترین رتبه ها قرار گرفتند. یافته های دیگر تحقیق نشان داد که ویژگی های فردی و حرفه ای شهروندان در شاخص های مدیریت محیط زیست تاثیرگذار بوده است .و بین دیدگاه های گروه های مختلف نیز بر اساس این ویژگی ها تفاوت وجود داشته است بین شاخص های مدیریت محیط زیستی پارک ساعی تهران رابطه معنی دار وجود داشته و بین میزان مشارکت مراجعه کنندگان در شاخص های مدیریت زیست محیطی پارک ساعی تهران بر اساس جنسیت و گروه های سنی تفاوت معنی دار بوده است . بحث و نتیجه گیری: آزمون های مقایسه ای نیز نشان داد بین میزان رضایت شهروندان از شاخص های وضعیت رسیدگی و نگهداری حیات وحش، تنوع گونه های گیاهی، کیفیت و کمیت کود، وضعیت آبیاری و پایه چراغ های سولار تفاوت معنی دار وجود داشت و در نهایت بین میزان رضایت شهروندان از شاخص های کیفیت و کمیت کود، پایه چراغ های سولار، تنوع گونه های گیاهی، وضعیت رسیدگی و نگهداری حیات وحش و دفع آب‌های سطحی و سیستم فاضلاب تفاوت معنی دار وجود داشت. بنابراین، بایستی در برنامه ریزی های صورت گرفته در حوزه مدیریت محیط زیست به ویژگی های فردی و حرفه ای گروه های مختلف مراجعه کنندگان توجه شود.

المصادر:

1. Dinarvandi, M.; Jafari, H.R.; Salehi, A.; Yavari, ER and Tasa, H. 1392. Health, Safety and Environment Management in Urban Parks (Study Area: District 6 of Tehran Municipality), Environmental Studies, 39 (3). (In persian)


2. Azizi Jalilian, M.; Mansoori, F; Spiritual, m and grain work, a. 2014. Key indicators for sustainable management of urban parks (sample study: Karaj urban parks), Journal of Natural Environment, 67 (4): 425-433.(In persian)
   
   
   1. Fahimi Nia, M.; Safdari, M. and Amirkhani, A. 1392. Evaluation of health and environmental indicators of parks and green spaces in Qom, 16th National Conference on Environmental Health of Iran, Tabriz. (In persian)
   
   


3. Lahijanian, A and Shia Beigi, Sh. 2010. An Analytical Approach to the Design and Management of Urban Parks and Its Relationship with Citizens' Health, Journal of City Identity, 5 (7): 95-104.(In persian)


4. Lahijanian and Mehrara, A. 1392. Investigation of the status of urban parks in order to preserve the environment and provide appropriate management solutions (Case study: Parks in District 7 of Tehran), Quarterly Journal of Man anEnvironment, 29: 55-67. .(In persian)


5. Carmin, J. 2003. Local Action in a Transitional State: Community Responses to Proposed Development in the Czech Republic, 1992-1996, Social Science.


6. Layzer, J.A. 2002. Citizen Participation and Government Choice in Local Environmental Controversies, Policy Studies Journal, 30(2): 193.


7. Maldonado, R.W., & Merrill, S.B. 2000. Building Partnership with the community: Lessons from the Camden Health Improvement Learning Collaborative, Journal of Healthcare Management, Chicago: May/Jun.2000, Vol, 45, Iss, 3; pg, 189,


8. Stocks Bridge Local Agenda 21. 1998. Local Agenda 21, www.Stocksbridge.demon.co. u.k.


9. Veitch, J., et al. 2012. Park Improvements and Park Activity-A Natural Experiment, American Journal of Preventive Medicine, 42(6): 616-619.


10. Mutiara, S., Isami, K. 2012. Characteristic of Public Small Park Usage in Asia Pacific Countries: Case Study in Jakarta and Yokohama City, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 35: 412-419.