کلام سلبی نزد دیونیسیوس مجعول
الموضوعات :
مریم السادات نوابی
1
(ندارد)
محمد ایلخانی
2
(ندارد)
الکلمات المفتاحية: دیونیسیوس مجعول, کلام سلبی, الوهیت, خیر, اسماء مطلق,
ملخص المقالة :
یکی از موضوعات مهم فلسفة دین بحث از زبان دین و کلامی است که با آن می توان از خداوندسخن گفت. طرح این موضوع در کتب کلامی و عرفانی به دورانی بسیار پیش از طرح آن در فلسفةدین نوین باز می گردد. دیونیسیوس مجعول از جمله متقدمانی است که بحث زبان دین را بسیارنظام مند در مجموعه آثار خود مطرح کرده است. دیونیسیوس در سخن گفتن از خداوند و توصیفاو کلام سلبی را به کلام ایجابی ترجیح می دهد. به عقیده دیونیسیوس زبان سلبی، زبان معقولاتاست و انسان زمانی که در سیر و سلوک معنوی و معرفتی خود به مرتبه معقولات برسد خداوند رابا زبان سلب ستایش خواهد کرد. می توان گفت کلام سلبی که دیونیسیوس از آن سخن می گوید بهمرتبه خاصی از معرفت انسان مربوط می شود. او زبان سلب را نه به ذات خداوند، بلکه به تجلیاتمعقول خداوند نسبت می دهد. دیونیسیوس تجلیات معقول و غیبی خداوند را با اصطلاحاتی مانندمی ستاید. از نظر او، سزاوار نیست چیزی که مافوق و فراتر از هستی است با زبان مافوق وجود هستی ستایش شود. به همین دلیل کلام سلبی بهترین زبان در توصیف خداوند است.
