نگرش انسان‌ـ‌جهانی در مطالعة ادیان
الموضوعات :
فریبا طشت زر
1
(
دانش‌آموخته دکتری تخصصی ادیان و عرفان تطبیقی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
شهرام پازوکی
2
(
استاد مؤسسه آموزشی و پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: عالم صغیر, عالم کبیر, انسان ازلی, آدم قدمون, انسان کامل,
ملخص المقالة :
در چند دهة اخیر، اندیشمندان حوزه‌های مختلف به نگرشی موسوم به نگرش انسان‌ـ‌جهانی توجه کرده و آن را واجد ویژگی‌های مورد نظر خود دانسته‌اند. این نگرش عمیقاً ریشه در سنت‌های فلسفی و دینی به ویژه عرفان ادیان دارد و با وجود سابقة کهن خود مورد غفلت واقع شده و از این‌رو مستلزم بازشناسی است. بر مبنای این نگرش، ارتباطی تنگاتنگ و اندام‌وار میان انسان و جهان در ساختار یکپارچة هستی وجود دارد و از طریق تناظرها و هم‌گونی‌های تکوینی مشترک میان‌شان یک کل درهم‌بافته و پیوسته را تشکیل می‌دهند. در این مقاله پیشینۀ این مفهوم در سنت‌های مختلفی و رویکرد‌های نوین بدان بررسی شده است.
_||_
