زندگی پس از مرگ و تناسخ در متون مقدس هندو
الموضوعات :
پریا الیاسی
1
(ندارد)
الکلمات المفتاحية: تناسخ, کرمه, سمساره, موکشه, وداها, براهمنه ها, اوپنیشدها, بهگود گیتا,
ملخص المقالة :
تناسخ به معنی تولد مجدد، باز پیدایی یا حیات متوالی در قالب انسان، حیوان، گیاهان یا اشیاء، عقیده ایبنیادین در برخی ادیان آسیایی است که می تواند ریشه در ادیان ابتدایی داشته باشد. در ادیان هندی نیز، اینمفهوم اه می ت بالایی دارد و در ارتباط مستقیم با مفاهیم کرمه و سمساره است؛ روند بازپیدایی بی انتهاست،مگر اینکه فرد از طریق درک حقیقت به رهایی یا موکشه دست یابد . تحول اندیشه های مربوط به زندگی پساز مرگ و تناسخ در دین هندویی را می توان در متون دینی اصلی یعنی وداه،ا براهمنه ه،ا اوپنیشدها و بهگودگیتا، که بخشی از حماسه بزرگ مهابهاراته است، مشاهده کرد . پژوهشگران خاستگا ه های متفاوتی را برایاندیشۀ تناسخ و زندگی پس از مرگ در دین هندویی مطرح کرده اند و گاهی آن را مربوط به خارج ازسرزمین هند می دانند. اما در نهایت می توان گفت که این اندیشه ریشه در باورهای بومی این سرزمین دارد.
