تاثیر طول آستانه و زاویه در پرتاب کننده های مثلثی بر مسیر کلی پرتابه خروجی
الموضوعات :منا امیدواری‌نیا 1 , سید حبیب موسوی جهرمی 2
1 - دانشجوی دکتری سازه‌های آبی؛ دانشگاه شهید چمران؛ اهواز؛ ایران
2 - دانشیار و مدیر گروه سازه‌های آبی؛ دانشگاه شهید چمران؛ اهواز؛ ایران
الکلمات المفتاحية: پرتاب کننده های مثلثی, تراژکتوری جت, طول آستانه, مدل فیزیکی,
ملخص المقالة :
طراحی و انتخاب بهینه سازه های آبی از جمله سرریزها نقش مهمی در مدیریت منابع آب و بهره برداری آن در بخش کشاورزی دارد. در این تحقیق پرش اسکی در پرتاب کننده های نوع مثلثی که دارای ماهیتی مشابه سرریزهای جامی شکل ولی با هندسه متفاوت است مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا عملکرد هیدرولیکی سرریز با باکت مثلثی شکل به جای باکت دایره ای، از نظر تاثیر روی مسیر پرتابه خروجی مورد بررسی قرار گرفته است.. برای نیل به اهداف این تحقیق یک مدل فیزیکی از سرریز اوجی در آزمایشگاه مدل های فیزیکی هیدرولیکی ساخته شد و در چهار دبی و به دنبال آن عدد فرود مختلف آزمایش ها انجام شد. در این تحقیق مسیر کلی تراژکتوری جت خروجی از فلیپ باکت و بیشترین طول طی شده جت هم برای حد بالایی و هم برای حد پایینی، در هر حالت پرتاب کننده مثلثی با زوایا و طول تقرب های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در حالت کلی 3 فلیپ باکت مورد استفاده قرار گرفت . فلیپ باکت مثلثی با زاویه 45 درجه و طول آستانه 2 سانتی متر ،فلیپ باکت مثلثی با زاویه 45 درجه و طول آستانه 7 سانتی متر و فلیپ باکت مثلثی با زاویه 5/22 درجه و طول آستانه 2 سانتی متر. در نهایت، بیشترین طول طی شده ی جت برای پرتاب کننده 45 درجه با طول آستانه 2 سانتی متر و کمترین برای پرتاب کننده 45 درجه با طول آستانه 2 سانتی متر می باشد. با افزایش زاویه پرتاب کننده ضخامت جت خروجی کاهش پیدا می کند. طول آستانه تاثیر کمی بر کاهش یا افزایش طول جت خروجی از پرتاب کننده دارد. به لحاظ عددی با تغییر عدد فرود جریان از 44/4 به 42/6 به طور کلی و متوسط برای کلیه حالات پرتاب کننده، مقدار نسبت طول طی شده حد بالایی و پایینی به ترتیب 5/72 و 7/77 درصد افزایش یافته است.
