ارزیابی عملکرد داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت بر بهبود نقص استخوانی ران خرگوش
الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای
حسین سنبله کار
1
,
علیرضا جهاندیده
2
,
احمد اصغری
3
,
سعید حصارکی
4
,
ابوالفضل اکبرزاده زاده
5
1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
3 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
4 - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
5 - مرکز تحقیقات دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: بهبود استخوان نانوکامپوزیت, دی اکسید تیتانیوم, هیدروکسی آپاتیت,
ملخص المقالة :
این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید. 18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با وزن 3 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نقص سیلندری با قطر 6×5 میلی متر در استخوان ران خرگوش ها ایجاد شد. حیوانات به سه گروه آزمایشی3 تایی تقسیم شدند. گروههای آزمایشی پس از ایجاد نقص، شامل شاهد منفی، شاهد مثبت (هیدروکسی آپاتیت) و تیمار (دی اکسید تیتانیوم) بودند. در روزهای 15 و 45 پس از جراحی حیوانات معدوم و از محل نقص استخوانی نمونه برداشته و در فرمالین 10% بافری قرار گرفت. مقاطع 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی عمومی و تریکروم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهبود التهاب در روز 15 و تشکیل استخوان جدید در روز 45 در گروه نانوکامپوزیت از نظر واحد ترمیمی استخوان سازی و کاهش میزان التهاب بهترین بود. داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم عملکرد التام بخش معنی داری در بازسازی نقیصه استخوانی داشت.
_||_