بررسی عملکرد و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم متعاقب درمان مداوم و مقطعی با انروفلوکساسین در طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز

الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای

عادل فیضی . ¹

1 - .

تاريخ الإرسال : 15 الأحد , جمادى الأولى, 1438 تاريخ التأكيد : 15 الأحد , جمادى الأولى, 1438 تاريخ الإصدار : 22 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1438

الکلمات المفتاحية: کلی‌باسیلوزیس, انروفلوکساسین, تجویز مقطعی, تجویز ممتد, اندیس‌های بیوشیمیایی,

ملخص المقالة :

عوامل آنتی‌بیوتیکی بطور گسترده‌ای به منظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیاکولای در صنعت طیور استفاده می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتددار انروفلوکساسین بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی بود. در این مطالعه تعداد450 قطعه جوجه گوشتی مبتلا به کولی ‌باسیلوزیس انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه 150 قطعه‌ای هر کدام با 3 تکرار توزیع شدند. درگروه اول، انروفلوکساسین با روش ممتد به مدت 4 روز و درگروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت 4 روز و روزانه 8 ساعت استفاده شد. سپس از هر گروه تعداد 21 نمونه خونی اخذ و با آزمایش‌های بیوشیمیایی میزان ALT،AST، پروتئین تام،ALP و کراتینین اندازه‌گیری شد. علائم کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. به منظور مقایسه نتایج مطالعه از آزمون T مستقل و نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 22 استفاده بعمل آمد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان AST و ALT اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت(05/0P<). درگروه درمان ممتد میزان گلبول‌های سفید و هتروفیل کاهش معنی‌داری داشت (05/0P<). میزان درصد لنفوسیت، منوسیت و هماتوکریت بین دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت(05/0<P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان مقطعی با انروفلوکساسین در درمان کلی ‌باسیلوزیس نتایج بهتری داشته و این روش منجر به کاهش هزینه‌های استفاده از آنتی‌بیوتیک در تولید طیور می‌شود. بنابراین تجویز مقطعی دارو برای درمان کلی باسیلوزیس پیشنهاد می‌شود.