تعیین انتشار جغرافیایی تیلریا اویسدر بزان استان تهران به روش مولکولی

الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای

مهدی خداویسی، صادق رهبری، پرویز شایان، ناصر حقوقی‌راد . ¹ ()

تاريخ الإرسال : 22 الخميس , ذو القعدة, 1437 تاريخ التأكيد : 22 الخميس , ذو القعدة, 1437 تاريخ الإصدار : 17 الجمعة , شوال, 1437

الکلمات المفتاحية: تیلریا, Semi-nested PCR, بز, استان تهران,

ملخص المقالة :

تیلریا اویس یکی از عوامل تک یاخته‌ای خونی خوش خیم در گوسفند و بز در بسیاری از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری بوده که توسط کنه‌های خانواده ایکسودیده انتقال می‌یابد. این مطالعه برای تعیین پراکنش تیلریا اویس بر روی جمعیت 400 راس بز به ظاهر سالم در استان تهران انجام گردید. گسترش‌های خونی تهیه شده پس از رنگ‌آمیزی با روش گیمسا، تحت آزمایشات میکروسکوپی قرار گرفتند. به منظور تشخیص مولکولی، استخراج DNA از خون صورت گرفت و متعاقب آن به منظور تفریق گونه‌های تیلریا و بابزیا از یکدیگر با آغازگرهای اختصاصی منشعب از ژن کد کننده 18SrRNA (آغازگر1، آغازگر2) تکثیر پیدا کرد. به منظور تفریق گونه‌های تیلریا از یکدیگر آزمایش Semi-nested PCR با آغازگرهای اختصاصی منشعب از ژن ms 1-2 برای تیلریا لستوکاردی (آغازگر4، آغازگر 6)، تیلریا آنولاتا (آغازگر 5، آغازگر 6) و برای تیلریا اویس با آغازگر اختصاصی منشعب از ژن 18SrRNA ( آغازگر2، آغازگر3) انجام شد. نتایج میکروسکوپی نشان داد که 7/1% ( 7 مورد از 400 نمونه) به تیلریا اویس آلوده بوده در حالی که در بررسی Semi-nested PCR 6% (24 مورد از 400 نمونه) برای تیلریا اویس مثبت بودند. نتایج این بررسی نشان داد که تیلریا اویس در بزان بدون علائم بالینی قابل شناسایی است. بنابراین آنها می‌توانند به عنوان مخازن عفونت برای کنه‌ها و عامل انتقال انگل به گوسفند در نظر گرفته شوند.