بررسی اثر روی بر پلاکهای آترواسکلروز آئورت در موش صحرایی نر

الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای

پریچهر یغمایی ¹ , کاظم پریور ² , بهاره محمدی نوین ³

1 - ندارد
2 - ندارد
3 - ندارد

تاريخ الإرسال : 14 الإثنين , ربيع الأول, 1436 تاريخ التأكيد : 14 الإثنين , ربيع الأول, 1436 تاريخ الإصدار : 02 الأربعاء , ربيع الأول, 1428

الکلمات المفتاحية: غذای پر کلسترول پلاک آترواسکل, موش صحرایی نر, سولفات روی,

ملخص المقالة :

بیماری آترواسکلروز علت اصلی مرگ در کشورهای توسعه یافته است .آترواسکلروز می تواند بخشهای مختلف سامانه گردش خون را گرفتار کند و تظاهرات بالینی ایجاد نماید . این بیماری می تواند عروق کرونر را مسدود کند و سبب انفارکتوس میو کارد و انژین قلبی شود و یا شریانهایی که به سامانه عصبی مرکزی خون می رسانند را درگیر سازد و سکته مغزی به وجود آورد. در تجربه حاضر برای هر یک از گروههای شم و گروههای تجربی 6 سر موشهای صحرایی نر نژاد Wistar با وزن 300-250 گرم تحت رژیم غذایی پر کلسترول (2/5% کلسترول) به مدت 4 هفته قرار گرفتند. پس از اطمینان از بالا بودن کلسترول پلاسما گروههای تجربی روی (ZN) را به صورت سولفات روی به مدت 6 هفته با دوزهای 45،35،25 mg/kg دریافت کردند .سپس مقاطع بافتی میکروسکوپی از آئورت و عروق کرونری تهیه شد و رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین انجام گرفت. در بررسی های هیستولوژیکی آئورت وعروق کرونر مشخص گردید کلسترول خوراکی در موش صحرایی نر باعث افزایش موضعی لیپوپروتئین ها در بخش داخلی آئورت شده است. همچنین در ضایعات آترواسکلروتیک ، سلول های عضلانی صاف تکثیر یافته اند. احتمالا کلسترول سبب رها شدن فاکتور رشد و سایتوکاین ها از سلول های دیواره عروق گردیده است ،پیشنهاد می شود این فاکتورها می توانند تکثیر سلولهای عضلانی صاف و تولید ماتریکس خارج سلول را القا نماید. در این بررسی نیز مشخص شد که دوز mg/kg 25 از Zn باعث کاهش تعداد پلاک ها می شود. ولی دوز mg/kg 35 روی بسیار مناسبتر است بطوریکه در این دوز هیچ پلاکی مشاهده نشد استو در دوز 45 mg/kg روی در تعدادی پلاک دیده شده است. بنابراین روی می تواند در بهبود بیماریهای قلبی عروقی موثر باشد.