تحلیل فازی عوامل موفقیت مدیریت شهری براساس شاخصهای شهرهای آینده
الموضوعات : مطالعات مدیریت شهریسلیمان فیضی 1 , افسانه زمانی مقدم 2 , رضا رادفر 3 , سیدعبداله امین موسوی 4
1 - دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مدیریت، واحدامارات، دانشگاه آزاداسلامی، دبی، امارات متحده عربی.
solaiman_feyzy@yahoo.com
2 - دانشیار، گروه مدیریت، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
afz810@gmail.com (نویسنده مسئول)
3 - استاد، گروه مدیریت صنعتی، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
radfar@gmail.com
4 - استاد، گروه مدیریت صنعتی، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
radfar@gmail.com
الکلمات المفتاحية: مدیریت شهری, شاخصهای شهرهای آینده, تحلیل فازی,
ملخص المقالة :
هدف اصلی این پژوهش، تحلیل فازی عوامل موفقیت مدیریت شهری براساس شاخصهای شهرهای آینده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر نوع روش، روش تحقیق توصیفی - پیمایشی، محسوب میگردد. ابزار جمعآوری دادهها شامل فیش برداری و پرسشنامه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، خبرگان حوزه مدیریت شهری هستند. از روش نمونهگیری هدفمند برای انتخاب افراد نمونه استفاده شد. برای تحلیل دادهها از نرم افزار سوپردسیژن استفاده شد. در گام نخست با مرور ادبیات موضوع و تحقیقات انجام شده تعداد زیادی شاخص از ادبیات موضوع استخراج گردید. در ادامه مدل مدیریت شهری براساس شاخصهای شهرهای آینده با استفاده از تحلیل شبکه فازی رتبه بندی شدند. در پژوهش حاضر عوامل در شش سطح قرار گرفتهاند. به نحوی که حقوق و قوانین و مقررات در سطح آخر و توریسم در سطح اول قرار گرفت. در ادامه پژوهش از رویکرد آینده نگارانه بهره گرفته شده است. بررسی نتایج بدست آمده از جدول فوق حقوق و قوانین و یادگیری اجتماعی و آموزش با نمره 22 تأثیرگذارترین عامل گزارش شدند. همچنین توریسم با مجموع 17 در بین عوامل، در اولویت اول تأثیرپذیری قرار گرفت. درجه مطلوبیت ماتریس اثرات بهینهشدگی 100 درصد برخوردار بوده که حاکی از روایی بالای پرسشنامه و پاسخهای مربوط به آن است. براساس بردار ویژه بدست آمده: محیط زیست با وزن نرمال 358/0 از بیشترین اولویت برخوردار است. کالبد شهری با وزن نرمال 267/0 در اولویت دوم قرار دارد. حمل و نقل با وزن نرمال 241/0 در اولویت سوم قرار دارد. اقتصاد با وزن نرمال 134/0 از کمترین اولویت برخوردار است.
Evans, G., Foord, J., Gertler, M., Tesolin, L. & Weinstock, S. 2006. Strategies for creative spaces and cities: lessons learned, London & Toronto, Cities institute, London Metropolitan University & Munk centre for international studies, University of Toronto. pp:60-65
Lees, A. etal, Eds. The Urbanization and Economic Development in Germany 1815- 1914 , In : Town in Societies: Essays in economic history and historical society ( P. Abrams and E.A. Wrigley,Eds.) Cambridge Univ. press, 1976.
Lei, Y., Wang. J. a., Yue, Y., Zhou, H., & Yin, W. (2013).Rethinking the relationships of vulnerability.resilience, and adaptation from a disaster risk perspective. Natural Hazards, 70 (1), 609-627. doi: 10. 1007/ s12069- 013- 0831- 7.
Mc Gill, R. (1994). Integrated Urban planning and governance: Is there a Barcelona model. International Planning Studies, 11(1), 35-42.
Rotmans, J., & Van Asslt, M. (2000). Policies and innovations in developing countries. Westport: Greenwood Praeger Press
Stead, D. (2015): What does the quality of governance imply for urban prosperity?. Habitat International, 45,64-69.
Wong, C. (2015): A framework for ‘City Prosperity Index’: Linking indicators, analysis and policy. Habitat International, 45, 3-9.
Yigitcanlar, T., Dur, F., & Dizdaroglu, D. (2015): Towards prosperous sustainable cities: A multiscalar urban sustainability assessment approach. Habitat International, 45, 36-46.
Ying, Y ., Shou, Y., & Wu, X. (2005). Empirical Analysis of Urban Management and Public Services in Chinese Cities. International Conference on Services Systems and Services Management , China.
_||_