شناسایی عوامل تشکیل دهنده حکمرانی باز با رویکرد توسعه پایدار در شهرداریها استان تهران
الموضوعات : مطالعات مدیریت شهریمسعود میرزاپور 1 , صدیقه طوطیان اصفهانی 2 , غلامرضا معمارزاده طهران 3 , غلامرضا هاشم زاده 4
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات،
دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. mirzapourmasoud0@gmail.com
2 - دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
tootian.sedighe@wtiau.ac.ir (نویسنده مسئول)
3 - دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد ، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران، ایران (نویسنده مسئول)
4 - استادیار، گروه مدیریت صنعتی گرایش تولید و عملیات، واحد تهران جنوب،
دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Gh_hashemzadeh@azad.ac.ir
چکیده
الکلمات المفتاحية: حکمرانی, حکمرانی باز, توسعه پایدار,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف پژوهش: حکمرانی باز به عنوان یکی از کارآمدترین شکل حکمرانی، که قابلیت افزایش مشارکت شهروندان، تقویت شفافیت و کاهش فساد دولتی و تقویت پایداری اجتماعی و محیطی را دارد، بیشترین اهمیت به برنامه ریزی و تصمیم گیری های مرتبط با توسعه پایدار را دارد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل تشکیل دهندۀ حکمرانی باز با رویکرد توسعه پایدار در شهرداریها استان تهران انجام شد. روش پژوهش: روش این تحقیق کیفی-کمی بود که از تحلیل تم و توصیفی-پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی خبرگان دانشگاهی و متخصصان مسلط به موضوع بودند که با روش هدفمند در مصاحبه 20 به اشباع نظری رسیدند. در قسمت کمی مدیران ارشد شهرداریهای استان تهران، حدودا 440 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 205 بدست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش های کدگذاری، تحلیل عاملی و آزمون مدل در نرم افزارهای SPSS-24 و Smart Pls- 3 انجام شد. یافتهها: سه عامل سرویس باز، داده باز و فرایند باز برای حکمرانی باز یافت شد. همچنین توسعه پایدار با ابعاد اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: باید به توسعه پایدار و حفظ محیط زیست، کاهش فقر، افزایش درآمد سرانه و بسترسازی برای جذب سرمایهگذاری و استفاده از داده باز و تقویت شبکه های اجتماعی و ایجاد رابطه شبکه ای بین تمام ذینفعان و کنشگران جامعه مدنی.
ابوالمعالی، فاطمه السادات، پورعزت، علی اصغر، دانشفرد، کرماله. (1399). الگویی برای شناسایی پیشرانهای کاربست مدل حکمرانی باز در دستگاههای اجرایی ایران (مورد مطالعه: وزارت کشور). مدیریت دولتی (دانشگاه تهران)، 12 (1)، 142 تا 171.
آذر، عادل، رجب زاده قیطری، علی، اخوان، عطیه (1396). نگاشت مدل تولید پایدار با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری و دیمتل فازی، فصلنامه علمی ـ پژوهشی مطالعات مدیریت صنعتی، 15 (46)، 1-26.
بمانیان، محمدرضا، محمودینژاد، هادی. (1397). تحقیقی در سنجش عوامل تأثیرگذار بر احساس امنیت شهری نمونه موردی: شهر کرمان. مدیریت شهری و روستایی، 19 (9)، 59-71.
پیشوایی، میرسامان، عبدالحمید، مهدی، عبدالحسین زاده، محمد. (1400). درآمدی بر مفهوم شناسی و کارکردهای دولت باز و خطمشی گذاری باز در عرصه حکمرانی. فصلنامه مطالعات حکمرانی، 12 (47)، 1-16.
محمدبیگی، ابوالفضل، محمدصالحی، نرگس، علی گل، محمد. (2015). روایی و پایایی ابزارها و روشهای مختلف اندازهگیری آنها در پژوهشهای کاربردی در سلامت. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 13 (12)، 1153-1170.
محمدی، محمدعلی، حکمتی، نرگس، و غلامی، فرزانه. (1402). ارائه مدل حکمرانی باز در ایران. پژوهشهای حقوقی و سیاسی دانشگاه تهران، 51 (2)، 1-22.
_||_
Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal of public administration research and theory, 18 (4), 543-571.
Bevir, M. (2012). Governance: A very short introduction. OUP Oxford.
Brundtland, G. H. (1987). Our common future—Call for action. Environmental conservation, 14 (4), 291-294.
Bovaird, T., & Loeffler, E. (2012). From engagement to co-production: The contribution of users and communities to outcomes and public value. Voluntas: international journal of voluntary and nonprofit organizations, 23, 1119-1138.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative research in psychology, 3 (2), 77-101.
Criado, J. I., Ruvalcaba-Gómez, E. A., & Valenzuela-Mendoza, R. (2018). Revisiting the Open Government Phenomenon. A meta-analysis of the international literature. JeDEM-eJournal of eDemocracy and Open Government, 10 (1), 50-81.
European Commission. (2015). Open Governance: A Guide to Best Practice. Retrieved from https://publications.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/7d5c05f3-b3d9-4f3a-8e46-07f9bc73f5a4/language-en.
Guadarrama, R., Hernández, R., & González, A. (2010). Sustainable development: A review of its concept and strategies of implementation. Environmental Science and Pollution Research, 17 (1), 8-16.
Lauwo, S. G., Azure, J. D. C., & Hopper, T. (2022). Accountability and governance in implementing the Sustainable Development Goals in a developing country context: evidence from Tanzania. Accounting, Auditing & Accountability Journal.
McKeown, R., Hopkins, C. A., Rizi, R., & Chrystalbridge, M. (2002). Education for sustainable development toolkit (p. 2002). Knoxville: Energy, Environment and Resources Center, University of Tennessee.
Millard, J. (2018). Open governance systems: Doing more with more. Government Information Quarterly, 35 (4), S77-S87.
Meadowcroft, J. (2013). Who is in charge here? Governance for sustainable development in a complex world. In Governance for sustainable development (pp. 107-122). Routledge.
Harrison, T. M., & Sayogo, D. S. (2014). Transparency, participation, and accountability practices in open government: A comparative study. Government information quarterly, 31 (4), 513-525.
Pisano, U., Lepuschitz, K., & Berger, G. (2014). Sustainability transitions at the international, European and national level. European Sustainable Development Network Quarterly Report.[online access on, 7, 2022.
Sarpong, S. Y., & Bein, M. A. (2021). Effects of good governance, sustainable development and aid on quality of life: Evidence from sub‐saharan Africa. African Development Review, 33 (1), 25-37.
Sachs, J. D. (2015). The age of sustainable development. In The Age of Sustainable Development. Columbia University Press.
Ubaldi, B. (2013). Open government data: Towards empirical analysis of open government data initiatives.
Tavares, A. F., Camões, P. J., & Martins, J. (2023). Joining the open government partnership initiative: An empirical analysis of diffusion effects. Government Information Quarterly, 101789.
Schmidthuber, L., Ingrams, A., & Hilgers, D. (2021). Government openness and public trust: The mediating role of democratic capacity. Public Administration Review, 81 (1), 91-109.
Kaufmann, D., Kraay, A., & Mastruzzi, M. (2011). The worldwide governance indicators: Methodology and analytical issues1. Hague journal on the rule of law, 3 (2), 220-246.
Kettl, D. F. (2000). The transformation of governance: Globalization, devolution, and the role of government. Public administration review, 60 (6), 488-497.
Robert, K. W., Parris, T. M., & Leiserowitz, A. A. (2005). What is sustainable development? Goals, indicators, values, and practice. Environment: science and policy for sustainable development, 47 (3), 8-21.
United Nations Environment Programme. (2021). Sustainable development goals. Retrieved from https://www.unenvironment.org/sustainable-development-goals.
UNESCO. (2015). Rethinking education towards the global common good? Retrieved from http://unesdoc.unesco.org/images/0023/002325/232555e.pdf.
Glass, L. M., & Newig, J. (2019). Governance for achieving the Sustainable Development Goals: How important are participation, policy coherence, reflexivity, adaptation and democratic institutions?. Earth System Governance, 2, 100031.
Glass, L. M., & Newig, J. (2019). Governance for achieving the Sustainable Development Goals: How important are participation, policy coherence, reflexivity, adaptation and democratic institutions?. Earth System Governance, 2, 100031.
Janowski, T., Estevez, E., & Baguma, R. (2018). Platform governance for sustainable development: Reshaping citizen-administration relationships in the digital age. Government Information Quarterly, 35 (4), S1-S16.
OECD. (2021). The Economic and Social Impact of Open Government. In OECD Public Governance Reviews. https://doi.org/10.1787/6b3e2469-en
Wirtz, B. W., & Birkmeyer, S. (2015). Open government: Origin, development, and conceptual perspectives. International journal of public administration, 38 (5), 381-396.