تحلیل روابط مدیریت شهری با مسئولیت‌پذیری از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: شهر مشهد)

الموضوعات : مطالعات مدیریت شهری

رویا شاددل ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جهانگردی و گردشگری گرایش گردشگری مذهبی موسسه خردگرایان مطهر)
عزت الله مافی ² (دانشیار گروه گردشگری و جهانگردی دانشگاه خردگرایان مطهر)
مریم رجبی ³ (مربی گروه گردشگری و جهانگردی دانشگاه خردگرایان مطهر)

تاريخ الإرسال : 19 الإثنين , ذو الحجة, 1443 تاريخ التأكيد : 22 الأحد , صفر, 1444 تاريخ الإصدار : 25 الثلاثاء , محرم, 1444

الکلمات المفتاحية: گردشگری, مدیریت شهری, مسئولیت‌پذیری گردشگران, شهر مشهد,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: نواحی شهری، به علت آنکه جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی بسیاری دارند، اغلب مقاصد گردشگری مهمی محسوب می‌شوند. در حال حاضر، گردشگری شهری برای بسیاری از مدیران، مسئولان شهری و حکمرانی مطلوب شهری امری نمادین و اقتصادی با اهمیت به شمار می‌رود که مستلزم ارزیابی، تعریف و تعیین هدف، داوری میان گزینه‌های گوناگون در زمینه سرمایه گذاری و آماش و ایجاد ساختار مدیریت مناسب است. هدف پژوهش: بررسی تاثیر نحوه و شیوه مدیریت شهری بر میزان رعایت مسئولیت‌پذیری از سوی گردشگران. روش انجام پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع توصیفی و به لحاظ روش انجام تحقیق از نوع همبستگی است. برای دستیابی به ادبیات نظری پژوهش از روش توصیفی و اسنادی با مرور ادبیات مربوط به مفاهیم مدیریت شهری، مسئولیت‌پذیری و گردشگری شهری استفاده شد. به منظور گردآوری داده‌ها، از روش مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی با ابزار پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت بهره گرفته شده است و جامعه آماری تحقیق را گردشگران شهر مشهد تشکیل داده اند. یافته‌های پژوهش: نتایج کلی نشان داد که میانگین‌های مدیریت شهری و ابعاد آن در رابطه با فعالیت‌های بخش خدمات گردشگری متوسط رو به بالا می‌باشد و همچنین ابعاد بعد مسئولیت‌پذیری اجتماعی نیز به همین ترتیب دارای میانگین بالایی بوده اند. نتایج پژوهش: به طور کلی مشخص شد که مدیریت شهری در مشهد به طور مستقیم و معناداری بر میزان و سطح مسئولیت‌پذیری گردشگران اثر دارد.

المصادر:

ابراهیمی، مازیار، رمضانی پور، مهرداد. 1397. سنجش میزان مسئولیت‌پذیری زیست محیطی گردشگران (مطالعه موردی : شهرستان رامسر). جغرافیا و روابط انسانی دوره 1 پاییز 1397 شماره 2.

امیری، آزیتا. ۱۳۹۸. ارزیابی پتانسیل گردشگری ساحلی شمال ایران با استفاده از شاخص‌های نسل دوم و سوم زیست اقلیمی. نشریه برنامه ریزی و توسعه گردشگری، دوره ۸، سال ۳۰، صفحات ۲۱۳-۲۲۶.

آقاعلیخانی، مصطفی, بخشنده، نصرت عباس, رحمانی، محمود. 1397. نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار گردشگری شهری، مطالعه موردی: شهر رامسر. نشریه مدیریت شهری، شماره تابستان 1397, دوره 17, شماره 51، صفحه 183 - 197.

باقری، ندا، رضویان، محمدتقی، توکلی نیا، جمیله. 1398. نقش مدیریت شهری در پایداری گردشگری محله (مطالعه موردی: محله تجریش با رویکرد سبز). نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی سال یازدهم پاییز 1398 شماره 4 (پیاپی 44).

بیکی، پریسا. 1399. تبیین نقش گردشگری بر ابعاد پایداری شهری (مطالعه موردی: شهر مرزی خواف). فصلنامه علمی علوم و فنون مرزی، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 33، تابستان 1399، صفحات 65-92.

پوراحمد، احمد, بهدوست، فرانک, فرهودی، رحمت اله. 1394. بررسی نقش گردشگری در توسعه شهری کرمانشاه. نشریه جغرافیا و آمایش شهری - منطقه ای، تابستان 1394، دوره 5, شماره 15، صفحات 85 - 100.

پورخسروانی، محسن. 1395. ارزیابی پتانسیل‌های گردشگری شهری سیرجان. نشریه جغرافیایی فضای گردشگری، پاییز 1395, دوره 5, شماره 20، صفحات 59 - 79.

جمشیدی، محمدجواد، برک پور، ناصر، کلانتری، خلیل. ۱۳۹۸. تبیین اثرات اقتصاد سیاسی گردشگری مذهبی بر توزیع نامتوازن خدمات گردشگری مشهد. نشریه مطالعات مدیریت گردشگری، دوره ۱۴، شماره ۴۷، صفحات ۲۲۱-۲۶۰.

حسینی، مهدی. 1392. نقش مدیریت شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری نمونه موردی (شهر نیشابور). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم - تهران، دانشکده جغرافیا.

حیدری سورشجانی، رسول, دهقان، جزی ابوالفضل. 1398. تحلیل فضایی و جانمایی خدمات گردشگری شهری با استفاده از منطق فازی (مطالعه موردی: اقامتگاه‌های گردشگری شهر اصفهان). نشریه پژوهش‌های جغرافیای برنامه ریزی شهری، دوره 7, شماره 4، صفحات 763 - 784.

رخش ماه، آمنه، رخش ماه، اسماعیل، کسالایی، افسانه. 1396. بررسی نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار گردشگری، مطالعه موردی : شهر یاسوج. نشریه نشریه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس، دوره 11، شماره 42 (زمستان 1398).

زندیه، مهدی، گودرزیان، شروین. 1393. رویکرد منظرین، عامل موفقیت گردشگری شهری. نشریه باغ نظر، شماره پاییز 1393، دوره 11، شماره 30، صفحه 59 - 66.

سجاسی قیداری، حمداله، دلیر، الهه. 1396. تحلیل سطح مسئولیت‌پذیری اجتماعی گردشگران در روستاهای مقصد گردشگری (مورد مطالعه: گردشگران دهستان‌های شهرستان خواف). مطالعات اجتماعی گردشگری، سال 5، شماره 9، صفحات 55-29.

صابری، زینب. 1393. بررسی موانع گردشگری شهری شهر کرمان. پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی باختر ایلام، دانشکده مدیریت و حسابداری.

ضیایی، محمود، اسدیان اردکانی، فائزه. 1400. چهارچوبی برای سطح بندی متغیرهای حکمروایی خوب در توسعه پایدار مقصدهای گردشگری؛ نمونه پژوهش: شهرستان میبد. برنامه ریزی فضایی سال یازدهم بهار 1400 شماره 1 (پیاپی 40)، صفحات 26-1.

طایی، آلاء. 1395. برآورد ظرفیت برد گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر کاشان). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، مجتمع دانشگاهی ولیعصر (عج) - دانشکده ادبیات و علوم انسانی.

کلباسی ماسوله، رقیه. 1393. تحلیل و سطح‌بندی بازار گردشگری روستایی شهرستان رشت با بهره‌گیری از مدلEP. پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی کوشیار، دانشکده حسابداری و مدیریت.

 

 

Borges, M., Eusébio, C., & Carvalho, N. (2014). Governance for sustainable tourism: A review and directions for future research. European Journal of Tourism Research, 7 (1), 45-56.

Din, B., Habibullah, M. S., & Choo, W. C. (2014). The impact of sustainable tourism and good governance on biodiversity loss in Malaysia. In SHS Web of Conferences (Vol. 12, p. 01063). EDP Sciences.

Leal Filho, W., Platje, J., Gerstlberger, W., Ciegis, R., Kääriä, J., Klavins, M., & Kliucininkas, L. (2016). The role of governance in realising the transition towards sustainable societies. Journal of Cleaner Production, 113, 755-766.

Moneva, J. M., Bonilla-Priego, M. J., & Ortas, E. (2020). Corporate social responsibility and organisational performance in the tourism sector. Journal of Sustainable Tourism, 28 (6), 853-872.